จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ภาพแมวมุลิลาจากสมุดข่อยโบราณ
แมวมุลิลา เป็นแมวไทยขนสีดำ ขนเรียบเป็นมัน แต่บริเวณสองหูเป็นสีขาว นัยน์ตาสีเหลืองราวกลีบดอกเบญจมาศ แมวชนิดนี้ตำราว่าให้เลี้ยงได้เฉพาะพระสงฆ์ ไม่ควรเลี้ยงตามบ้านเหตุผลนั้นคงเป็นเพราะบทกวีที่ว่า "หนึ่งด่างสองหูโดยหมาย ตำราท่านทาย ว่าควรจะเลี้ยงแต่สงฆ์ เล่าเรียนสิ่งใดมั่นคง มิได้ลืมหลงสำเร็จดังความปรารถนา" กล่าวกันว่าพระสงฆ์ควรจะเลี้ยงแมวมุลิลา เพื่อช่วยให้มีจิตใจตั้งมั่นในการเล่าเรียนไม่ออกนอกลู่นอกทาง หูสีขาวของแมวเปรียบดังหูทิพย์ ส่งเสริมให้นักปราชญ์หรือพระสงฆ์สามารถศึกษาพระธรรมหรือเล่าเรียนสำเร็จตามปรารถนา[1]
บทกวีที่เกี่ยวข้องกับแมวมุลิลา
[แก้]
| มุลิลาปรากฏแจ้ง
|
|
นามสมาน
|
| ใบโสตสองเสวตรปาน
|
|
ปักล้วน
|
| ศรีตาผกาบาน
|
|
เบญจมาศ เหลืองนา
|
| หางสุดโลมดำถ้วน
|
|
บาทพื้นกายเศียร
|
|
|---|
| แมวให้คุณ | | |
|---|
| แมวให้โทษ | |
|---|
| สายพันธุ์อื่น | |
|---|
