มานดะเลโบ้ดอ
มานดะเลโบ้ดอ (พม่า: မန္တလေးဘိုးတော်, ออกเสียง: [màɰ̃dəlé bódɔ̀], แปลว่า เจ้าปู่แห่งมัณฑะเลย์) เป็นหนึ่งในนะหลวง 37 ตนของพม่า เป็นโอรสของพระเจ้าปัลลิกะระ อาจเป็นราชวงศ์ปาละแห่งเบงกอล และเป็นพี่ชายของ ชีน-กวะ ซึ่งเป็นหนึ่งในนะหลวง 37 ตนเช่นเดียวกัน[1] เขามีหน้าที่คอยดูแลสั่งสอนเหล่าพี่น้องชเวปยีนตั้งแต่ยังเด็ก ในรัชสมัยของพระเจ้าอโนรธามังช่อเขาได้เป็นเสนาบดี ในความจริงการที่ชเวปยีนญีดอและชเวปยีนนองดอถูกลงโทษถึงแก่ชีวิตนั้น เกิดขึ้นเนื่องจากวิธีการสอนของเสนาบดีผู้ปกครอง การสั่งสอนเลี้ยงดูที่ผิดพลาดและมีข้อบกพร่อง ทำให้เขาต้องรับผิดชอบและต้องได้รับโทษ เมื่อทราบข่าวการดำเนินคดีกับเขา ชายชราโบ้ดอจึงพยายามหนีพร้อมช้างของเขาแต่ถูกจับได้ก่อนการหลบหนี เขาได้รับโทษประหารชีวิต หลังการประหารชีวิตเขาได้กลายมาเป็น นะมานดะเลโบ้ดอ[2][3] รูปลักษณ์นะของเขาเป็นรูปยืนบนแท่น พร้อมมีดาบวางอยู่บนไหล่ และยกมือชี้นิ้ว[3]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Gilbert, David (15 August 2013). "Myanmar's Multicultural Spirits". The Irrawaddy. สืบค้นเมื่อ 31 August 2018.
- ↑ DeCaroli, Robert (2004). Haunting the Buddha: Indian Popular Religions and the Formation of Buddhism. Oxford University Press, US. ISBN 978-0-19-516838-9. สืบค้นเมื่อ 2008-09-13.
- ↑ 3.0 3.1 Hla Thamein. "Thirty-Seven Nats". Yangonow. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2006-06-24. สืบค้นเมื่อ 2006-07-03.