ข้ามไปเนื้อหา

มหาศึกชิงบัลลังก์ (ภาพยนตร์ชุดทางโทรทัศน์)

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
มหาศึกชิงบัลลังก์
ประเภท
สร้างโดย
เค้าโครงจากมหาศึกชิงบัลลังก์
โดย จอร์จ อาร์. อาร์. มาร์ติน
แสดงนำsee List of Game of Thrones characters
ผู้ประพันธ์ดนตรีแก่นเรื่องRamin Djawadi
ดนตรีแก่นเรื่องเปิด"Main Title"
ผู้ประพันธ์เพลงRamin Djawadi
ประเทศแหล่งกำเนิดสหรัฐอเมริกา
ภาษาต้นฉบับอังกฤษ
จำนวนฤดูกาล8
จำนวนตอน73
การผลิต
ผู้อำนวยการผลิต
สถานที่ถ่ายทำ
  • แคนาดา
  • โครเอเชีย
  • ไอซ์แลนด์
  • มอลตา
  • โมร็อกโก
  • สเปน
  • ไอร์แลนด์เหนือ
  • สกอตแลนด์
  • สหรัฐอเมริกา
ความยาวตอน50–82 นาที
บริษัทผู้ผลิต
  • Television 360
  • Grok! Television
  • Generator Entertainment
  • Startling Television
  • Bighead Littlehead
ออกอากาศ
เครือข่ายเอชบีโอ
ออกอากาศ17 เมษายน ค.ศ. 2011 (2011-04-17) –
19 พฤษภาคม ค.ศ. 2019 (2019-05-19)
การแสดงที่เกี่ยวข้อง
After the Thrones
Thronecast

มหาศึกชิงบัลลังก์ (อังกฤษ: Game of Thrones) เป็นภาพยนตร์ชุดทางโทรทัศน์แนวแฟนตาซีย้อนยุคของสถานีโทรทัศน์เอชบีโอ สร้างสรรค์โดยเดวิด เบนิออฟฟ์ และดี. บี. ไวส์ ดัดแปลงจากชุดหนังสือนิยายขายดีของจอร์จ อาร์. อาร์. มาร์ติน ชุด มหาศึกชิงบัลลังก์ เรื่อง เกมล่าบัลลังก์ มีการถ่ายทำทั้งในเบลฟาสต์และที่อื่น ๆ ในสหราชอาณาจักร แคนาดา โครเอเชีย ไอซ์แลนด์ มอลตา โมร็อกโก สเปนและสหรัฐอเมริกา ฉายครั้งแรกทางช่อง HBO ในสหรัฐอเมริกาเมื่อวันที่ 17 เมษายน 2554 จนถึง 2562 [1]

ภาพยนตร์ชุดเรื่องนี้เล่าเรื่องราวของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในดินแดนสมมติคือทวีปเวสเทรอสและเอสซอส ซึ่งเกิดเรื่องราวหลากหลายและมีตัวละครมากมาย โดยมีเรื่องราวหลักอยู่ 3 เส้นเรื่อง เส้นเรื่องแรกเป็นเรื่องราวของการชิงบัลลังก์เหล็กแห่งเจ็ดอาณาจักร ซึ่งมีโยงใยของพันธมิตรและความเป็นศัตรูกันระหว่างตระกูลขุนนางต่างๆ ซึ่งบ้างก็ต่อสู้กันเพื่อแย่งบัลลังก์ หรือต่อสู้เพื่ออิสระจากบัลลังก์ เส้นเรื่องที่สองคือเรื่องราวของทายาทคนสุดท้ายของตระกูลกษัตริย์ที่ถูกชิงบัลลังก์ไป ซึ่งถูกขับไล่ออกจากอาณาจักรและวางแผนที่จะกลับมาชิงบัลลังก์คืน และเส้นเรื่องที่สามเป็นเรื่องราวของกลุ่มพันธมิตรที่มีหน้าที่ปกป้องอาณาจักรจากภัยคุกคามจากโบราณกาล ทั้งภัยจากมนุษย์ที่โหดร้าย ภัยจากสัตว์ในตำนานที่อยู่ในแดนเหนืออันห่างไกล และภัยจากฤดูหนาวอันยาวนานที่กำลังจะปกคลุมอาณาจักรทั้งหมด

มหาศึกชิงบัลลังก์ ประสบความสำเร็จอย่างมากและกลายเป็นรายการโทรทัศน์ที่ทำให้มียอดผู้ชมสถานีโทรทัศน์เอชบีโอสูงมากเป็นประวัติการณ์ และเกิดมีชุมชนของกลุ่มผู้ชื่นชอบเป็นจำนวนมากในหลายประเทศ ได้รับการชื่นชมจากนักวิจารณ์โดยเฉพาะในด้านการแสดง ความซับซ้อนของตัวละคร เนื้อเรื่อง ขอบเขตของเรื่อง และการผลิตที่มีคุณภาพสูง แต่ก็ถูกวิจารณ์เรื่องความรุนแรงและฉากที่สื่อทางเพศอย่างโจ่งแจ้ง นอกจากนี้ยังได้รับรางวัล Primetime Emmy Awards 38 รางวัล รวมถึงรางวัล Outstanding Drama Series ใน ค.ศ. 2015 และ ค.ศ. 2016 ซึ่งถือเป็นสถิติรับรางวัลมากที่สุดในบรรดาภาพยนตร์ชุดทางโทรทัศน์ที่ออกฉายในช่วงไพรม์ไทม์ ไม่นับรายการสด รางวัลอื่นๆ ที่ได้รับ ได้แก่ รางวัล Hugo สาขา Best Dramatic Presentation (2012-2014), รางวัล Peabody Award ปี 2011 และได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัล Golden Globe Award สาขา Best Television Series - Drama (ปี 2012 และ 2015-2018)

เนื้อเรื่อง

[แก้]

ภาพยนตร์ชุดทางโทรทัศน์ชุดนี้มาจากนวนิยายแฟนตาซีเรื่องมหาศึกชิงบัลลังก์[2] ผู้เขียนนิยายต้นฉบับกล่าวไว้ว่าบทละครของตอนแรกนั้นตรงตามงานเขียนของเขาอย่างมาก[3] ฉากหลักของเรื่องอยู่ในอาณาจักรทั้งเจ็ดแห่งทวีปเวสเทรอส ซึ่งมี "ฤดูร้อนยาวนานหลายทศวรรษ และฤดูหนาวอาจยาวนานจนชั่วชีวิต" เกมออฟโธรนส์ เป็นการเล่าเรื่องราวความขัดแย้งของสมาชิกครอบครัวชนชั้นสูงในจักรวรรดิต่างๆ เพื่อครองบัลลังก์เหล็ก นอกจากนี้ยังเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับภัยคุกคามจากดินแดนตอนเหนือสุดของเวสเทรอสอันมีหิมะและน้ำแข็งปกคลุม พร้อมกับภัยจากทวีปฝั่งตะวันออกซึ่งพ้นจากทะเลแห่งช่องแคบไป ที่ค่อยปะทุขึ้นพร้อมๆ กัน

นักแสดงหลัก

[แก้]
นักแสดง ตัวละคร การปรากฏตัว
S1 S2 S3 S4 S5 S6 S7
Peter Dinklage ทีเรียน แลนนิสเตอร์ แสดง
Nikolaj Coster-Waldau เจมี่ แลนนิสเตอร์ แสดง
Lena Headey1 เซอร์ซี่ แลนนิสเตอร์ แสดง
Emilia Clarke เดแนริส ทาร์แกเรียน แสดง
Kit Harington จอน สโนว์ แสดง
Aidan Gillen เพตีย์ เบลิช แสดง
Iain Glen โจราห์ มอร์มอนต์ แสดง
Sophie Turner ซานซ่า สตาร์ค แสดง
Maisie Williams อารยา สตาร์ค แสดง
Alfie Allen ธีออน เกรย์จอย แสดง
Isaac Hempstead Wright แบรน สตาร์ค แสดง แสดง
Rory McCann ซานดอร์ คลีแกน แสดง แสดง
Jack Gleeson จอฟฟรีย์ บาราเธียน แสดง
Michelle Fairley แคทลิน สตาร์ค แสดง
Richard Madden ร็อบ สตาร์ค แสดง
Jason Momoa คาล โดรโก แสดง รับเชิญ
Sean Bean2 เน็ด สตาร์ค แสดง กลับมา
Mark Addy โรเบิร์ต บาราเธียน แสดง
Harry Lloyd วิเซริส ทาร์แกเรียน แสดง
Conleth Hill วาริส กลับมา แสดง
John Bradley แซมเวล ทาร์ลี่ กลับมา แสดง
Jerome Flynn บรอนน์ กลับมา แสดง
Charles Dance ไทวิน แลนนิสเตอร์ กลับมา แสดง
Sibel Kekilli เช กลับมา แสดง
James Cosmo จีโอ มอมอนต์ กลับมา แสดง
Joe Dempsie เกนดรี กลับมา แสดง TBA
Dean-Charles Chapman3 ทอมเมน บาราเธียน กลับมา กลับมา แสดง
Tom Wlaschiha4 จาเคน ฮาการ์ รับเชิญ กลับมา แสดง TBA
Liam Cunningham ดาวอส ซีวอรธ์ แสดง
Carice van Houten เมลิซานเดร แสดง
Natalie Dormer มาเจอรี่ ไทเรล แสดง
Stephen Dillane สแตนนิส บาราเธียน แสดง
Rose Leslie อีกริต กลับมา แสดง
Oona Chaplin ทาลิซ่า สตาร์ค กลับมา แสดง
Gwendoline Christie บรีแอน แห่ง ธาร์ กลับมา แสดง
Hannah Murray กิลลี่ กลับมา แสดง
Michael McElhatton รูส โบลตัน กลับมา แสดง
Kristofer Hivju ทอร์มุนด์ ไจแอนท์สเบน กลับมา แสดง
Iwan Rheon แรมซีย์ โบลตัน กลับมา แสดง
Michiel Huisman5 ดาริโอ นาฮาริส กลับมา แสดง TBA
Nathalie Emmanuel มิสซานเด กลับมา แสดง
Indira Varma เอลลาเลีย แซนด์ กลับมา แสดง
Jonathan Pryce เดอะ ไฮ สแปร์โรว์ กลับมา แสดง
  • 1 ในฤดูกาล 5, Nell Williams แสดงเป็น เซอร์ซี่ แลนนิสเตอร์ ในฉากย้อนหลัง.
  • 2 ในฤดูกาล 6, Sebastian Croft แสดงเป็น เน็ด สตาร์คตอนเด็ก และ Robert Aramayo แสดงเป็น เน็ด สตาร์คตอนวัยรุ่น.
  • 3 ในฤดูกาล 1 และ 2, ทอมเมน บาราเธียน แสดงโดย Callum Wharry.
  • 4 ในฤดูกาล 1, จาเคน ฮาการ์ ปรากฏในฉากหนึ่งโดยไม่ได้รับเครดิต.
  • 5 ในฤดูกาล 3, ดาริโอ นาฮาริส แสดงโดย Ed Skrein.

การแพร่ภาพ

[แก้]

เกมออฟโธรนส์ ออกฉายครั้งแรกในสหรัฐอเมริกาทางสถานีโทรทัศน์ HBO เมื่อ 17 เมษายน พ.ศ. 2554[4] และในสหราชอาณาจักรและไอร์แลนด์ทางสถานีโทรทัศน์ Sky Atlantic เมื่อ 18 เมษายน พ.ศ. 2554[5] จากนั้นจึงทยอยออกฉายในประเทศอื่นๆ ช่วงฤดูร้อน พ.ศ. 2554 ส่วนฤดูกาลที่สองมีกำหนดออกฉายในสหรัฐอเมริกาทางสถานีโทรทัศน์ HBO ในวันที่ 1 เมษายน 2555

สถานีโทรทัศน์ที่ฉายได้แก่[6]

  •  Arab League - OSN Series
  •  Argentina – HBO
  •  Australia – showcase
  •  Austria – TNT Serie
  •  Bangladesh – HBO
  •  Belgium – beTV, Prime
  •  Bolivia - HBO
  •  Bosnia and Herzegovina – HBO
  •  Brazil – HBO
  •  Bulgaria – HBO
  •  Canada – HBO Canada, Super Écran
  •  Chile – HBO
  •  Colombia – HBO
  •  Croatia – HBO
  •  Cyprus – NovaCinema 1, NovaCinemaHD
  •  Czech Republic – HBO
  •  Denmark – Canal+
  •  Dominican Republic – HBO
  •  Estonia – Fox Life
  •  Finland – Canal+ & YLE (2012)
  •  France – Orange Cinéma Séries
  •  Germany – TNT Serie
  •  Greece – NovaCinema 1, NovaCinemaHD
  •  Hungary – HBO
  •  China - HBO
  •  Hong Kong – HBO
  •  Iceland – Stöð 2
  •  India – HBO
  •  Republic of Ireland – Sky Atlantic
  •  Israel – Yes Oh
  •  Italy – Sky Cinema 1
  •  Latvia - Fox Life, LTV (2012)
  •  Lithuania - Fox Life + BTV (2012)
  •  Macedonia – HBO
  •  Malaysia - HBO Asia
  •  Mexico - HBO
  •  Moldova – HBO
  •  Montenegro – HBO
  •  Netherlands – Ziggo or HBO Netherlands[7]
  •  New Zealand - SoHo
  •  Norway – NRK
  •  Pakistan – HBO
  •  Philippines – HBO
  •  Poland – HBO
  •  Portugal – Syfy
  •  Romania – HBO
  •  Russia – Fox Life
  •  Serbia – HBO
  •  Singapore – HBO Asia
  •  Slovakia – HBO
  •  Slovenia – HBO
  •  South Africa – M-Net
  •  Spain – Canal+
  •  Sweden – Canal+
  •  Switzerland – SF zwei, TSR1
  •  Taiwan – HBO
  •  Thailand - HBO Asia
  •  Turkey – CNBC-e
  •  United Kingdom – Sky Atlantic
  •  Uruguay – HBO
  •  Venezuela – HBO
  •  Vietnam – HBO Asia

อ้างอิง

[แก้]
  1. Hibberd, James (June 2, 2017). "Game of Thrones: HBO clarifies prequels, final seasons plan". Entertainment Weekly. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 2, 2017. สืบค้นเมื่อ June 2, 2017.
  2. Martin, George R. R. (January 11, 2008). "HBO options Ice & Fire". Not a Blog. LiveJournal. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-07-11. สืบค้นเมื่อ 2012-04-06.
  3. Martin, George R. R. (May 20, 2010). "June is Fast Approaching". Not a Blog. LiveJournal.
  4. "Game of thrones hitting screens on April 17th". TrailerDownload.net. November 20, 2010. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-05-23. สืบค้นเมื่อ 2012-02-21.
  5. "HBO's epic fantasy Game of Thrones to air on Sky Atlantic HD the day after the US premiere". Sky.com/skyatlantic. February 22, 2010.
  6. "International Game of Thrones airings". Winteriscoming.net. 2 August 2011. สืบค้นเมื่อ 2011-10-02.
  7. Thijs van Soest. "'Kwaliteitszender HBO krijgt Nederlandse versie' - Cultuur - VK". Volkskrant.nl. สืบค้นเมื่อ 2011-09-19.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]