ข้ามไปเนื้อหา

ภาษาอาหรับเลอวานต์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ภาษาอาหรับเลอวานต์
لهجات شامية
ประเทศที่มีการพูดซีเรีย, เลบานอน, อิสราเอล, ปาเลสไตน์, จอร์แดน, ไซปรัส
จำนวนผู้พูด35,000,000 คน  (ไม่พบวันที่)
ตระกูลภาษา
ระบบการเขียนอักษรอาหรับ
สถานภาพทางการ
ภาษาทางการไม่มี
ผู้วางระเบียบไม่มี
รหัสภาษา
ISO 639-3apcรหัสรวม
รหัสเอกเทศ:
apc – ภาษาอาหรับเลอวานต์เหนือ
ajp – ภาษาอาหรับเลอวานต์ใต้

ภาษาอาหรับเลอวานต์ (Levantine Arabic; ภาษาอาหรับ: شامي Shami) หรือภาษาอาหรับตะวันออก เป็นกลุ่มของภาษาอาหรับที่มีการพูดแพร่กระจายในฉนวนชายฝั่งยาว 100 กิโลเมตร ของทะเลเมดิเตอร์เรเนียนตะวันออก ซึ่งบริเวณนี้เรียกว่าเลอวานต์ ครอบคลุมบริเวณในซีเรีย อิสราเอล ปาเลสไตน์ จอร์แดนตะวันตกและเลบานอน ซึ่งเป็นฝั่งตะวันตกของดินแดนพระจันทร์เสี้ยวอันอุดม ภาษาอาหรับเลอวานต์แบ่งได้เป็น 6 สำเนียงย่อยคือ

ลักษณะที่ต่างจากภาษาอาหรับสำเนียงอื่นๆ ได้แก่

  • รูปแบบการเน้นหนักแบบปิด
  • เปลี่ยนเสียง –ah เป็น –eh
  • มีการออกเสียงและคำศัพท์ของภาษาอราเมอิกปนเข้ามา

สำเนียงย่อยของภาษาอาหรับกลุ่มนี้ อาจมีเอกลักษณ์ที่เป็นของตนเอง เช่น

  • มีเสียง /aː/
  • มีเสียงกล้ำ /aj/ และ /aw/
  • อนุรักษ์เสียง ﺙ /θ/, ﺫ /ð/, และ ﻅ /ðˁ/