ภาษาอาหรับเลอวานต์
หน้าตา
ภาษาอาหรับเลอวานต์ | |
---|---|
لهجات شامية | |
ประเทศที่มีการพูด | ซีเรีย, เลบานอน, อิสราเอล, ปาเลสไตน์, จอร์แดน, ไซปรัส |
จำนวนผู้พูด | 35,000,000 คน (ไม่พบวันที่) |
ตระกูลภาษา | |
ระบบการเขียน | อักษรอาหรับ |
สถานภาพทางการ | |
ภาษาทางการ | ไม่มี |
ผู้วางระเบียบ | ไม่มี |
รหัสภาษา | |
ISO 639-3 | apc – รหัสรวม รหัสเอกเทศ: apc – ภาษาอาหรับเลอวานต์เหนือajp – ภาษาอาหรับเลอวานต์ใต้ |
ภาษาอาหรับเลอวานต์ (Levantine Arabic; ภาษาอาหรับ: شامي Shami) หรือภาษาอาหรับตะวันออก เป็นกลุ่มของภาษาอาหรับที่มีการพูดแพร่กระจายในฉนวนชายฝั่งยาว 100 กิโลเมตร ของทะเลเมดิเตอร์เรเนียนตะวันออก ซึ่งบริเวณนี้เรียกว่าเลอวานต์ ครอบคลุมบริเวณในซีเรีย อิสราเอล ปาเลสไตน์ จอร์แดนตะวันตกและเลบานอน ซึ่งเป็นฝั่งตะวันตกของดินแดนพระจันทร์เสี้ยวอันอุดม ภาษาอาหรับเลอวานต์แบ่งได้เป็น 6 สำเนียงย่อยคือ
- ภาษาอาหรับเลบานอน ใช้ในเลบานอนและเทือกเขานุศัยรียะห์ในซีเรีย
- ภาษาอาหรับซีเรียเหนือ ในอเลปโป
- ภาษาอาหรับซีเรียกลาง จากดามัสกัสไปถึงฮามาห์
- ภาษาอาหรับปาเลสไตน์ ในเขตชนบทไปจนถึงเบธเลเฮมและจอร์แดนตะวันตก
- ภาษาอาหรับปาเลสไตน์ในเขตเมือง ได้แก่ เฮบรอน เยรูซาเลม ไฮฟา นาบลุส จาฟฟา นาซาเร็ธ
- ภาษาอาหรับปาเลสไตน์เบดูอิน ใช้ทางตอนใต้ของปาเลสไตน์และจอร์แดน
ลักษณะที่ต่างจากภาษาอาหรับสำเนียงอื่นๆ ได้แก่
- รูปแบบการเน้นหนักแบบปิด
- เปลี่ยนเสียง –ah เป็น –eh
- มีการออกเสียงและคำศัพท์ของภาษาอราเมอิกปนเข้ามา
สำเนียงย่อยของภาษาอาหรับกลุ่มนี้ อาจมีเอกลักษณ์ที่เป็นของตนเอง เช่น
- มีเสียง /aː/
- มีเสียงกล้ำ /aj/ และ /aw/
- อนุรักษ์เสียง ﺙ /θ/, ﺫ /ð/, และ ﻅ /ðˁ/