ภาษาจามตะวันตก
| ภาษาจามตะวันตก | |
|---|---|
| ประเทศที่มีการพูด | กัมพูชา เวียดนาม ไทย |
| ภูมิภาค | เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ |
| ชาติพันธุ์ | ชาวจาม |
| จำนวนผู้พูด | 253,100 คน (ไม่พบวันที่) |
| ตระกูลภาษา | |
| รูปแบบก่อนหน้า | ภาษาจามดั้งเดิม
|
| ระบบการเขียน | อักษรจาม, อักษรอาหรับ, อักษรเขมร |
| สถานภาพทางการ | |
| ภาษาชนกลุ่มน้อยที่รับรองใน |  กัมพูชา |
| รหัสภาษา | |
| ISO 639-3 | cja |
ภาษาจามตะวันตก, ภาษาจามกัมพูชา ภาษาจามใหม่ มีผู้พูดทั้งหมด 253,100 คน พบในกัมพูชา 220,000 คน (พ.ศ. 2535) ในเมืองใกล้กับแม่น้ำโขง พบในไทย 4,000 คน ในกรุงเทพมหานคร และอาจมีตามค่ายผู้อพยพ ส่วนใหญ่เปลี่ยนมาพูดภาษาไทย สำเนียงที่ใช้พูดในไทยได้รับอิทธิพลจากตระกูลภาษาออสโตร-เอเชียติกมาก พบในเวียดนาม 25,000 คน โดยอยู่ในไซ่ง่อน 4,000 คน มีผู้พูดภาษานี้ในออสเตรเลีย ฝรั่งเศส อินโดนีเซีย ลิเบีย มาเลเซีย ซาอุดีอาระเบีย สหรัฐ และเยเมน ภาษานี้มีความแตกต่างจากภาษาจามตะวันออกที่ใช้พูดทางภาคกลางของเวียดนาม จัดอยู่ในตระกูลภาษาออสโตรนีเซียน ภาษากลุ่มมาลาโย-โพลีเนเซีย สาขามาเลย์อิก สาขาย่อยอาเจะฮ์-จาม เขียนด้วยอักษรจามและอักษรโรมัน ผู้พูดภาษานี้นับถือศาสนาอิสลามนิกายซุนนี
อ้างอิง
[แก้]- Gordon, Raymond G., Jr. (ed.), 2005. Ethnologue: Languages of the World, Fifteenth edition. Dallas, Tex.: SIL International. Online version: http://www.ethnologue.com/.