ฟีนิลเมอร์คิวรีแอซิเตต
หน้าตา
ชื่อ | |
---|---|
Systematic IUPAC name
acetyloxy(phenyl)mercury | |
เลขทะเบียน | |
3D model (JSmol)
|
|
3662930 | |
ChEBI | |
ChEMBL | |
เคมสไปเดอร์ | |
ECHA InfoCard | 100.000.484 |
EC Number |
|
83357 | |
KEGG | |
MeSH | Phenylmercuric+acetate |
ผับเคม CID
|
|
RTECS number |
|
UNII | |
UN number | 1674 |
CompTox Dashboard (EPA)
|
|
| |
| |
คุณสมบัติ | |
C8H8HgO2 | |
มวลโมเลกุล | 336.742 g·mol−1 |
จุดหลอมเหลว | 148 ถึง 151 องศาเซลเซียส (298 ถึง 304 องศาฟาเรนไฮต์; 421 ถึง 424 เคลวิน) |
ความอันตราย | |
GHS labelling: | |
อันตราย | |
H301, H314, H372, H410 | |
P260, P264, P270, P273, P280, P301+P310, P301+P330+P331, P303+P361+P353, P304+P340, P305+P351+P338, P310, P314, P321, P330, P363, P391, P405, P501 | |
เอกสารข้อมูลความปลอดภัย (SDS) | Oxford MSDS |
หากมิได้ระบุเป็นอื่น ข้อมูลข้างต้นนี้คือข้อมูลสาร ณ ภาวะมาตรฐานที่ 25 °C, 100 kPa
|
ฟีนิลเมอร์คิวรีอาซีเตด (อังกฤษ: Phenylmercury acetate) เป็นสารประกอบปรอทอินทรีย์ สารประกอบนี้เดิมเป็นใช้เป็นสารกันบูดในสี[1] และเป็นยาฆ่าเชื้อ[2] เมื่อนำไปใช้ใบของพืช จึงกลายเป็นสารยับยั้งการคายน้ำ[3]
การประยุกต์ใช้
[แก้]ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
ผลการวิจัย
[แก้]ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Simon, Matthias; Jönk, Peter; Wühl-Couturier, Gabriele; Halbach, Stefan (2006). "Mercury, Mercury Alloys, and Mercury Compounds". Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry. doi:10.1002/14356007.a16_269.pub2. ISBN 978-3-527-30673-2.
- ↑ Siebert, Jörg; Harke, Hans-Peter (2009). "Disinfectants". Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry. doi:10.1002/14356007.a08_551.pub2. ISBN 978-3-527-30673-2.
- ↑ Moreshet, S. (1975). "Effects of Phenyl-Mercuric Acetate on Stomatal and Cuticular Resistance to Transpiration". New Phytologist. 75 (1): 47–52. doi:10.1111/j.1469-8137.1975.tb01369.x. JSTOR 2431139.