ข้ามไปเนื้อหา

ฟรีเรน (ตัวละคร)

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ฟรีเรน
ตัวละครใน คำอธิษฐานในวันที่จากลา FRIEREN
ปรากฏครั้งแรกจุดสิ้นสุดของการเดินทาง (ญี่ปุ่น: 冒険ぼうけんの終おわりโรมาจิBōken no owarirทับศัพท์: THE JOURNEY'SEND)
สร้างโดยคาเนฮิโตะ ยามาดะ
ให้เสียงโดย
ข้อมูลตัวละครในเรื่อง
นามแฝงFrieren the Slayer
Old Hag
Grandma
The Last Great Mage
Legendary Mage
เผ่าพันธุ์เอลฟ์
เพศหญิง
อาชีพนักเวทย์
สังกัดปาร์ตี้ฮีโร่ (เดิม)
ปาร์ตี้ของฟรีเรน

ฟรีเรน (ญี่ปุ่น: フリーレンโรมาจิFurīren) เป็นตัวละครที่เป็นชื่อเรื่องและเป็นตัวเอกของซีรีส์มังงะคำอธิษฐานในวันที่จากลา FRIEREN[1] ซึ่งเขียนโดยคาเนฮิโตะ ยามาดะ และวาดภาพประกอบโดยสึกาซะ อาเบะ เป็นอดีตสมาชิกของกลุ่มนักผจญภัยที่นำโดยผู้กล้า ฮิมเมล ผู้ซึ่งเอาชนะจอมมาร[2]หลังจากภารกิจสิบปี ห้าสิบปีต่อมา ฟรีเรนได้กลับมารวมตัวกับปาร์ตี้เก่าของเธออีกครั้ง และพบว่าเพื่อนของเธอมีอายุมากขึ้น และฮิมเมลก็เสียชีวิตลงด้วยวัยชราหลังจากการผจญภัยครั้งสุดท้ายเพื่อดูฝนดาวตก ในระหว่างงานศพ ฟรีเรนแสดงความรู้สึกผิดที่ไม่พยายามเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับเขา จากนั้น ฟรีเรน ก็ไปเยี่ยมเพื่อนเก่าคนอื่น ๆ ของเธอ และในระหว่างนั้นเธอก็รับเด็กฝึกงานที่เป็นมนุษย์ชื่อ เฟรุน ไปด้วย นอกจากนี้เธอยังได้รับคำเชิญให้เดินทางไปยังสถานที่ฝังวิญญาณที่มีข่าวลือทางตอนเหนืออันไกลโพ้น ซึ่งเธอตั้งเป้าที่จะได้พบกับฮิมเมลอีกครั้ง กล่าวคำอำลาที่เหมาะสมแก่ฮีโร่ และแสดงความรู้สึกของเธอ เพื่อตอบสนองคำขอเหล่านั้น ฟรีเรน จึงออกเดินทางร่วมกับเฟรุนเพื่อไล่ตามความหลงใหลในการเรียนรู้เวทมนตร์ใหม่ ๆ

แม้ว่าในตอนแรกจะมีคอนเซ็ปต์ที่ตลกขบขัน ยามาดะก็ทิ้งความคิดหลายอย่างที่เธอมีให้กับฟรีเรน จนกระทั่งตัดสินใจทำให้เธอเป็นเอลฟ์ที่เติบโตพร้อมกับการจดจำฮิมเมล ในการดัดแปลงอนิเมะพากย์เสียงโดยอัตสึมิ ทาเนซากิในภาษาญี่ปุ่น และ Mallorie Rodak ในภาษาอังกฤษ การตอบรับของตัวละครฟรีเรน ส่วนใหญ่เป็นไปในเชิงบวก[3][4] เนื่องจากซีรีส์นี้เน้นไปที่มุมมองชีวิตของฟรีเรน และการสำรวจอดีตอันมืดมนของเธอ[5]

การสร้าง[แก้]

ผู้แต่งเรื่องคาเนฮิโตะ ยามาดะ เดิมทีเขาได้จินตนาการว่า ฟรีเรน เป็นตัวเอกของมังงะตลกเธอมักจะหมกมุ่นอยู่กับการฆ่าปีศาจ ในการวางแผนสร้างซีรีส์นี้ บรรณาธิการ คาซึมิ โอกุระ รู้สึกประทับใจกับงานศิลปะของ สึกาซะ อาเบะ เลยแนะนำให้เขาร่วมงานกับ ยามาดะ และยามาดะยังประทับใจกับภาพประกอบแรกของฟรีเรน โดยเชื่อว่าตัวละครชื่อเรื่องมีกลิ่นอายของความเป็นมนุษย์[6] เมื่อเขาขอให้เขาวาดรูปตัวละครให้กับฟรีเรน ยามาดะก็พูดว่า "ถ้าเป็นคนนี้ ลองทำดูสิ" อาเบะได้ถูกให้รับมอบหมายให้ดูแลแอนิเมชั่น[7][8] หลังจากแก้ไขหลายครั้งเขาก็พบกับแนวคิดที่จะมีเอลฟ์ที่มีอายุขัยยืนยาวเป็นตัวละครหลัก แม้ว่าฮิมเมลจะตาย แต่การปรากฏตัวของเขาในเหตุการณ์ย้อนหลังก็ถูกเขียนขึ้นเพื่อสะท้อนถึงการเติบโตทางอารมณ์ของฟรีเรน เมื่อฮิมเมลได้ปรากฏตัว ผู้เขียนรู้สึกว่าเรื่องราวกระชับขึ้น แม้จะเป็นเรื่องที่น่าเศร้า สำหรับการดัดแปลงซีรีส์อนิเมะโดย สตูดิโอแมดเฮาส์ ผู้กำกับ เคอิจิโร ไซโต กล่าวว่าเฟรุนดูเหมือนจะมีการเปลี่ยนแปลงหลายประการ[7] โดยในการเล่าเรื่องนี้เนื่องจากการเติบโตของเธอมีผลกระทบอย่างมากต่อ ฟรีเรน[9]

ชีวประวัติ[แก้]

เธอเป็นเอลฟ์นักเวทย์ที่ร่วมเดินทางในปาร์ตี้ผู้กล้า โดยมี ฮิมเมล, ไอเซน และ ไฮเตอร์ และสามารถเอาชนะจอมมารได้สำเร็จ เธอนั้นชอบการเรียนรู้เวทมนตร์เป็นอย่างมาก จึงเลือกออกเดินทางเพียงคนเดียวเพื่อเรียนรู้เวทมนตร์ แต่ 50 ปีต่อมา พวกพ้องของเธอกลับแก่ชรา และเสียชีวิตลงไป นั่นจึงทำให้เธอเลือกออกเดินทางอีกครั้งเพื่อทำความรู้จักมนุษย์และเรียนรู้เวทมนตร์[10] และหลังจากที่ทำภารกิจสำเร็จลุล่วง จนได้มาเฉลิมฉลองกันเป็นครั้งสุดท้ายในคืนที่มีฝนดาวตกที่ในรอบ 50 ปีจะเกิดขึ้นสักครั้ง ทั้งยังมีรูปปั้นผู้กล้าเป็นของตัวเองตั้งตระหง่านอยู่กลางเมืองหลวง พวกเขาก็แยกย้ายกันไปตามเส้นทางชีวิตของตัวเอง ทั้งฮิมเมลที่ตัดสินใจลงหลักปักฐานอยู่ในเมืองแห่งนั้นต่อไป, ไอเซ็นที่กลับไปยังหมู่บ้านคนแคระของตน, ไฮเตอร์ที่หวนคืนไปยังเมืองศักดิ์สิทธิ์ และฟรีเรนที่ออกตระเวนไปศึกษาเวทมนตร์ทั่วภูมิภาคโดยพวกเขาสัญญากันไว้ว่า จะกลับมาร่วมดูฝนดาวตกหาชมยากนี้ด้วยกันอีกครั้ง ในอีก 5 ทศวรรษข้างหน้า

“ฉันไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเขาเลย เราเดินทางมาด้วยกันแค่ 10 ปีเท่านั้นเอง …มนุษย์น่ะอายุขัยสั้น แต่ทั้งที่รู้อยู่แล้วแท้ๆ ทำไมฉันถึงไม่พยายามทำความรู้จักเขาให้มากกว่านี้กันนะ”

— คำพูดสุดท้ายที่ฟรีเรนเอ่ยประโยคดังกล่าวขึ้นมาพร้อมน้ำตาที่นองหน้า ขณะยืนดูโลงศพที่บรรจุร่างไร้วิญญาณในวัยชราของฮิมเมลค่อยๆ ถูกฝังกลบลงดิน

เพราะกว่าที่เธอจะได้เจอหน้าเขาอีกครั้ง ซึ่งกลายมาเป็นการเจอกันครั้งสุดท้าย และร่วมเดินทางไปดูฝนดาวตกตามที่สัญญากันเอาไว้คือเวลาก็ได้ล่วงผ่านมานานเกินไป โดยที่เอลฟ์อย่างเธอแทบจะไม่ทันได้ตั้งตัว

หลังจากงานศพของฮิมเมลเสร็จสิ้น ฟรีเรนจึงตัดสินใจเดินทางไปตามลำพังอีกครั้ง เพียงแต่ครั้งนี้ไม่ใช่แค่การออกศึกษาเวทมนตร์เพียงอย่างเดียว ทว่ายังเป็นการออกเดินทางไปตามเส้นทางที่เธอและพวกฮิมเมลเคยผจญภัยไปด้วยกัน เพื่อรำลึกถึงความทรงจำที่พวกเขามีร่วมกันมาแต่หนหลัง

ทักษะเวทย์มนตร์ระดับสูงของฟรีเรน และความเกลียดชังต่อปีศาจทำให้เธอได้รับฉายาว่า"Frieren the Slayer" (葬送のフリーレン, Sōsō no Furīren); the original วลีภาษาญี่ปุ่นแปลว่า "Frieren the Undertaker"

บุคลิกภาพและรูปร่าง[แก้]

ฟรีเรนเป็นเอลฟ์สาวร่างเล็กที่มีดวงตาสีเขียว คิ้วหนา ผมยาวสีขาวแสกกลางและมัดเป็นผมเปียสูงสองข้าง เช่นเดียวกับเอลฟ์อื่น ๆ เธอมีหูที่ใหญ่และแหลม เธอสวมเสื้อเชิ้ตลายทางขาวดำ สวมแจ็กเก็ตสีขาวสอดเข้าไปในกระโปรงพร้อมเข็มขัดสีดำ แขนเสื้อของเธอปิดท้ายด้วยข้อมือสีทองขนาดใหญ่ ทั้งแจ็คเก็ตและกระโปรงของเธอมีขอบสีทองตามขอบ เธอสวมเสื้อคลุมสั้นที่เข้าคู่กับเสื้อแจ็คเก็ตและกระโปรงในธีมสีขาวทอง เสื้อคลุมมีการตกแต่งเน้นด้วยสีทองพร้อมประดับอัญมณีสีแดงบนไหล่แต่ละข้าง และปกเสื้อสูงที่ติดด้วยอัญมณีสีแดง นอกจากนี้เธอยังสวมกางเกงรัดรูปสีดำ รองเท้าบูทสีน้ำตาล และต่างหูทองคำประดับเพชรรูปหยดน้ำสีแดงห้อยลงมาจากต่างหูแต่ละข้างในระหว่างการเดินทางฟรีเรนถือกระเป๋าเอกสารสีน้ำตาลที่บรรจุสิ่งของวิเศษและของใช้ส่วนตัวต่างๆ เมื่อร่ายคาถาในฐานะนักเวทย์เธอใช้ไม้เท้าสีแดงที่มีปลายรูปพระจันทร์เสี้ยวสีทองซึ่งมีอัญมณีสีแดงอยู่ตรงกลาง ไม้เท้าของเธอมีสำเนียงสีทองและมีริบบิ้นสีแดงผูกอยู่ที่ปลายในฤดูหนาว ฟรีเรนสวมชุดเดรสสีขาวแขนยาวคอปกสูงและแต่งกระดุมสีทองที่หน้าอก แทนที่จะสวมแจ็กเก็ต กระโปรง และเสื้อคลุมตามปกติ นอกจากนี้ เธอยังสวมเสื้อโค้ทสีเบจที่มีปกแบบมีฝาปิดและมีกระดุมทับชุดของเธอ และสวมผ้าพันคอสีน้ำเงินที่ผูกไว้ด้านข้างตอนที่เธอฝึกกับเฟลมมีเมื่อหนึ่งพันปีก่อน ฟรีเรนปล่อยผมยาวถึงเอวและสวมชุดเดรสสีขาวเรียบง่ายและรองเท้าแตะสีน้ำตาล ในช่วงชีวิตที่สันโดษของเธอหลังจากเฟลมมีเสียชีวิต ฃเธอมัดผมไว้เป็นหางเปียตามปกติและสวมชุดสีขาวพร้อมเข็มขัดสีดำและเสื้อคลุมสีเบจ

อ้างอิง[แก้]

  1. "The Best Anime of 2023 - Richard Eisenbeis, Nicholas Dupree, Gunawan + The Best Characters of 2023". Anime News Network (ภาษาอังกฤษ). 2024-05-30.
  2. Hitchcock; Kubrick; Medium, while his favorite film writer is Roger Ebert Twitter (2023-11-12). "Frieren: How Was Frieren Able to Defeat Aura? (& Why Did Aura Kill Herself?)" (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). {{cite web}}: |first3= มีชื่อเรียกทั่วไป (help)
  3. "Everything Changes in Folktales and Frieren". Anime News Network (ภาษาอังกฤษ). 2024-05-30.
  4. "Smug Frieren Challenges Anya's Iconic Meme Face". Epicstream (ภาษาอังกฤษ). 2023-11-29.
  5. Lada, Jenni (2024-01-08). "The Frieren Manga Helps Us Understand an Elf's Lifespan". Siliconera (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน).
  6. Narita, Usa (April 14, 2021). "Manga Taisho 2021: Q&A Session with Sousou no Frieren Editor". Manga Planet. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 14, 2021. สืบค้นเมื่อ October 15, 2023.
  7. 7.0 7.1 葬送のフリーレン:マンガ大賞の話題作 誕生秘話 感情を揺さぶる理由. Mantan Web (ภาษาญี่ปุ่น). March 16, 2021. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 5, 2023. สืบค้นเมื่อ October 7, 2023.
  8. マンガ大賞受賞「葬送のフリーレン」担当編集が語る思い「普遍的な感情が佇ずむ作品」. Comic Natalie (ภาษาญี่ปุ่น). Natasha, Inc. March 16, 2021. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 5, 2023. สืบค้นเมื่อ October 7, 2023.
  9. Interview: 斎藤 圭一郎 (監督) × 鈴木智尋 (シリーズ構成) [Interview: Keiichirō Saitō (Director) × Tomohiro Suzuki (Series Composition)]. Newtype (ภาษาญี่ปุ่น). No. November 2023 issue. Kadokawa Shoten. October 10, 2023. pp. 18–19.
  10. "秋アニメ「葬送のフリーレン」YOASOBIによるOPテーマ「勇者」のアニメフルMV公開! 楽曲用原作小説も". アニメ!アニメ! (ภาษาญี่ปุ่น). 2023-09-29.