พิพิธภัณฑ์หมู่บ้านบานัต
Muzeul Satului Bănățean | |
 โบสถ์ไม้จากหมู่บ้านตอปลา | |
 | |
| ก่อตั้ง | 20 สิงหาคม ค.ศ. 1971 |
|---|---|
| ที่ตั้ง | ตีมีชออารา เทศมณฑลตีมิช ประเทศโรมาเนีย |
| พิกัดภูมิศาสตร์ | 45°46′37.95″N 21°15′57.42″E / 45.7772083°N 21.2659500°E |
| ประเภท | พิพิธภัณฑ์ชาติพันธุ์วรรณนากลางแจ้ง |
| ได้รับการรับรอง | กระทรวงวัฒนธรรม[1] |
| จำนวนผู้เยี่ยมชม | 85,000 คน (2017)[2] |
| ผู้อำนวยการ | เดอนุตส์ ราดอซัฟ (Dănuț Radosav) |
| เว็บไซต์ | muzeulsatuluibanatean |
พิพิธภัณฑ์หมู่บ้านบานัต (โรมาเนีย: Muzeul Satului Bănățean) เป็นพิพิธภัณฑ์ชาติพันธุ์วรรณนาแบบเปิดโล่ง ตั้งอยู่ทางตะวันออกเฉียงเหนือของนครตีมีชออารา ริมป่าเขียว พิพิธภัณฑ์กลางแจ้งนี้มีขนาด 17 เฮกตาร์ และออกแบบมาเพื่อนำเสนอรูปแบบหมู่บ้านแบบดั้งเดิมของบานัต ภายในประกอบด้วยบ้านเรือนของชาวไร่มากมายที่มาจากกลุ่มชาติพันธุ์ต่าง ๆ ในบานัต เช่น ชาวโรมาเนีย ชาวสโลวัก ชาวสเวเบีย ชาวยูเครน ชาวฮังการี เป็นต้น รวมถึงยังมีอาคารเพื่อการใช้งานทางสังคมของหมู่บ้านแบบพื้นถิ่น เช่น ศาลาว่าการของเมือง โรงเรียน โบสถ์ และมีจัดแสดงงานศิลปะพื้นถิ่น รวมถึงมีจัดโรงฝึกงานศิลปะหัตถกรรมแบบบานัตเช่นกัน[3]
ประวัติศาสตร์
[แก้]แนวคิดในการก่อตั้งพิพิธภัณฑ์ชาติพันธุ์วรรณนากลางแจ้งมีย้อนกลับไปตั้งแต่ยออากิม มีลอยา (Ioachim Miloia) อดีตผู้อำนวยการพิพิธภัณฑ์บานัตระหว่างปี 1928 ถึง 1940 เมื่อปี 1928 หลังมีลอยาเดินทางกลับจากพิธีเปิดพิพิธภัณฑ์ชาติพันธุ์วรรณนาทรานซิลเวเนียในกลุฌ-นาปอกา เขาได้ขออนุญาตสภาเทศบาลเพื่อเปิดพิพิธภัณฑ์หมู่บ้านขนาดเล็กในลานกลางของปราสาทฮูนียาเด[4] หลังได้รับอนุญาต เขาได้นำโบสถ์ไม้ กางเขน และบ้านไร่ชุดแรกมาตั้งแสดงที่นั่น
ในปี 1967 พิพิธภัณฑ์ได้รับมอบที่ดินขนาดใหญ่เพื่อใช้พัฒนาสร้างพิพิธภัณฑ์ชาติพันธุ์วรรณนากลางแจ้งขึ้น พิพิธภัณฑ์เปิดให้เข้าชมครั้งแรกในเดือนสิงหาคม 1971[4][5] ในปี 1986 พิพิธภัณฑ์ได้ปิดให้บริการเพื่อทำการปรับปรุงครั้งใหญ่เป็นเวลา 9 ปีตามคำสั่งจากประธานาธิบดีโรมาเนีย ก่อนจะเปิดให้เข้าชมอีกครั้งในเดือนพฤษภาคม 1995[6] ในปี 2000 พิพิธภัณฑ์ได้แยกตัวออกมาจากพิพิธภัณฑ์บานัต มาเป็นหน่วยงานเป็นเอกเทศภายใต้การดูแลของสภาเทศมณฑลตีมิช[6]
ของสะสม
[แก้]ที่ใจกลางของหมู่บ้านคือศูนย์กลางชุมชน (Centrul Civic) ซึ่งประกอบด้วยศาลาว่าการเมือง, โรงเรียน, "บ้านแห่งชนชาติ" และโรงเตี๊ยมอย่างละหลัง ใจกลางของส่วนนี้คือโบสถ์ไม้ตอปลา โบสถ์ไม้นี้สร้างขึ้นในปี 1746 ที่หมู่บ้านเรเมเตอา-ลุงเกอ (Remetea-Luncă) ก่อนที่จะบริจาคให้แก่ศาสนิกชนในหมู่บ้านตอปลา (Topla) ซึ่งอยู่ใกล้กันในปี 1807 โดยดีดโบสถ์ขึ้นมาวางบนยานล้อ แล้วใช้วัวรวม 24 คู่ลากไปยังตอปลา จากนั้นในปี 1987 โบสถ์ได้รับการเคลื่อนย้ายจากตอปลามาตั้งที่พิพิธภัณฑ์จนถึงปัจจุบัน[7]
ส่วนต่อมาของพิพิธภัณฑ์คือตรอกซอยชาติพันธุ์ (Aleea Etniilor) ซึ่งประกอบด้วยบ้านเรือนแบบพื้นถิ่นจำนวนมากจากบรรดากลุ่มทางชาติพันธุ์ในประวัติศาสตร์ของบานัต[8] เริ่มต้นในปี 2000 ได้มีการปลูกบ้านต่าง ๆ ได้แก่ บ้านชาวฮังการี (จากหมู่บ้านบับชาในเทศมณฑลตีมิช), บ้านชาวเยอรมัน (จากหมู่บ้านบีเลดในเทศมณฑลตีมิช), บ้านชาวสโลวัก (จากเมืองเนิดลักในเทศมณฑลอารัด) และบ้านชาวยูเครน (จากหมูบ้านเรเปเดอาในเทศมณฑลมารามูเรช)[9] นอกจากนี้ยังมีบ้านชาวเซิร์บที่สร้างขึ้นในเวลาต่อมา รวมถึงมีแผนจะปลูกบ้านชาวบัลแกเรียและบ้านชาวเช็ก[9]
ส่วนสุดท้ายของพิพิธภัณฑ์คือส่วนพิพิธภัณฑ์มีชีวิต (Muzeul Viu) ซึ่งเป็นโครงการนำเสนอเรื่องราวจากทั้งโรมาเนียและฮังการี เริ่มต้นในปี 2012 ประกอบไปด้วยบ้านชาวโรมาเนีย ชาวฮังการี ชาวสเวเบีย และชาวเซิร์บ เพื่อเป็นการสร้างหมู่บ้านพื้นถิ่นจากสมัยศตวรรษที่ 18–19 ขึ้นมาใหม่[10]
เทศกาล
[แก้]นับตั้งแต่ปี 2000 ทุกวันอาทิตย์แรกของเดือนพฤษภาคม จะมีการจัดเทศกาลชาติพันธุ์ขึ้น โดยมีสมาชิกจากชาติพันธุ์ต่าง ๆ มาจัดแสดงการแต่งกาย อาหาร และแสดงดนตรี นอกจากนี้ยังมีเทศกาลช่างฝีมือพื้นบ้าน (Târgul Meșterilor Populari) ซึ่งจัดแสดงและวางขายสินค้างานช่างจากทั่วโรมาเนีย และเทศกาลปลายี (PLAI Festival)[5]
อ้างอิง
[แก้]
- ↑ "Ordinul nr. 2958/2018 pentru acreditarea Muzeului Satului Bănățean din Timișoara, județul Timiș". Lege5.
- ↑ "Raport de activitate" (PDF). Consiliul Județean Timiș. 2018. p. 33. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2021-01-27. สืบค้นเมื่อ 2023-10-22.
- ↑ "Muzeul Satului Bănățean". Centrul de Informare Turistică Timișoara. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-03-05. สืบค้นเมื่อ 2023-10-22.
- ↑ 4.0 4.1 Turcuș, Aurel (2011). Muzeografie timișoreană (1872-1972). Timișoara: Eurostampa. ISBN 978-606-569-227-5.
- ↑ 5.0 5.1 Halunga, Otilia (27 August 2021). "Timiș: Jubileul Muzeului Satului Bănățean - 50 de ani de activitate". AGERPRES.[ลิงก์เสีย]
- ↑ 6.0 6.1 "Muzeul Satului Bănățean". Asociația Muzeelor în Aer Liber din România. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2023-10-22. สืบค้นเมื่อ 2023-10-22.
- ↑ "Biserica din Topla (Jud. Timiș)". Muzeul Satului Bănățean.
- ↑ Lupulescu, Diana (29 April 2008). "Aleea minorităților, la Muzeul Satului". TION.
- ↑ 9.0 9.1 "Scurt istoric". Muzeul Satului Bănățean. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2023-06-07. สืบค้นเมื่อ 2023-10-22.
- ↑ "Muzeul Satului Bănățean prinde viață. CJ Timiș a aprobat astăzi proiectul de investiție "Muzeul Viu"". Știrile Pro TV. 28 February 2012.
| นานาชาติ | |
|---|---|
| ประจำชาติ | |
| ภูมิศาสตร์ | |
