พิพิธภัณฑ์ลั่วหยาง
พิพิธภัณฑ์ลั่วหยาง | |
ก่อตั้ง | พ.ศ. 2501, พ.ศ. 2517 |
---|---|
ที่ตั้ง | ถนนเนี่ยไท่ นครลั่วหยาง มณฑลเหอหนาน ประเทศจีน |
พิกัดภูมิศาสตร์ | 34°39′49″N 112°27′36″E / 34.6635°N 112.4601°E |
ขนาดผลงาน | 1700 |
เว็บไซต์ | http://www.lymuseum.com/ |
พิพิธภัณฑ์ลั่วหยาง (จีน: 洛阳博物馆; พินอิน: Luòyáng Bówùguǎn)[1] เป็นพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ในนครลั่วหยาง มณฑลเหอหนาน ประเทศจีน ตั้งอยู่ในหุบเขาแม่น้ำหวง พิพิธภัณฑ์จัดแสดงมรดกทางวัฒนธรรมจำนวนมากของลั่วหยางซึ่งเป็นศูนย์กลางของวัฒนธรรมของจีนที่สำคัญและยังเป็นเมืองหลวงของราชวงศ์ในประวัติศาสตร์จีนหลายราชวงศ์รวมถึงราชวงศ์โจวตะวันออกและราชวงศ์ฮั่นตะวันออก[2]
พิพิธภัณฑ์สร้างขึ้นครั้งแรกในปี พ.ศ. 2501 ในกวานหลิน ห่างจากนครลกเอี๋ยงไปทางใต้ 7 กิโลเมตร (4.3 ไมล์) ภายหลังย้ายขึ้นไปทางเหนือของถนนจงโจวในปี พ.ศ. 2516 ใกล้กับสวนสาธารณะหวางเฉิงซึ่งเป็นสวนสาธารณะที่ใหญ่ที่สุดในลั่วหยางด้วยพื้นที่ 67 เฮกตาร์ (170 เอเคอร์) พิพิธภัณฑ์ใหม่เปิดทำการในวันที่ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2517 เป็นที่เก็บรักษาโบราณวัตถุจากแหล่งขุดค้นในเขตชานเมืองลั่วหยางในส่วนเก่าของเมือง รวมถึงโบราณวัตถุจากพระราชวังและวัด วัตถุเหล่านี้เป็นตัวแทนของวัตถุของเมืองโบราณของเก้าเมืองหลวงในประวัติศาสตร์ของลั่วหยางตั้งแต่ยุคหินใหม่จนถึงปี ค.ศ. 937[3]
ดูเพิ่ม
[แก้]อ้างอิง
[แก้]- ↑ Harper, Damian (17 April 2007). National Geographic Traveler China. National Geographic Books. pp. 118–. ISBN 978-1-4262-0035-9. สืบค้นเมื่อ 25 January 2011.
- ↑ "Zhongzhou Road, Luoyang City". China Culture.org. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ February 15, 2016. สืบค้นเมื่อ December 21, 2016.
- ↑ Little, Stephen; Eichman, Shawn (2000). Taoism and the arts of China. University of California Press. pp. 149–. ISBN 978-0-520-22785-9. สืบค้นเมื่อ 23 January 2011.