พอร์เชอ

บมจ. ดร. ฟ. พอร์เชอ วศ.ด.
	;
	สำนักงานใหญ่พอร์เชอในชตุทท์การ์ท
อุตสาหกรรม	ยานยนต์
ก่อตั้ง	1931; 93 ปีที่แล้ว ใน ชตุทท์การ์ท, เยอรมนี
ผู้ก่อตั้ง	ดร.แฟร์ดีนันท์ พอร์เชอ วศ.ด.กมศ.
สำนักงานใหญ่	ชตุทท์การ์ท ประเทศเยอรมนี
ผลิตภัณฑ์	รถยนต์
บริการ	รถยนต์, บริการด้านเซอร์วิสเครื่องยนต์
รายได้	25.8 หมื่นล้านยูโร (2018)
รายได้จากการดำเนินงาน	5,314,000,000 ยูโร (พ.ศ. 2564)
รายได้สุทธิ	4,068,000,000 ยูโร (พ.ศ. 2564)
สินทรัพย์	51,382,000,000 ยูโร (พ.ศ. 2564)
เจ้าของ	เครือฟ็อลคส์วาเกิน
พนักงาน	32,325 คน (2018)
บริษัทแม่	Porsche Automobil Holding SE
บริษัทในเครือ	Mieschke Hofmann und Partner (81.8%); Porsche Consulting group
เว็บไซต์	https://www.porsche.com/

บมจ. ดร. ฟ. พอร์เชอ วศ.ด.กมศ. (เยอรมัน: Dr.-Ing. h.c. F. Porsche AG) หรือย่อเป็น บมจ.พอร์เชอ (Porsche AG) เป็นบริษัทผู้ผลิตรถยนต์ของประเทศเยอรมนี มุ่งเน้นผลิตรถยนต์กลุ่มสมรรถนะสูง ทั้งรถยนต์สปอร์ตคาร์, เอสยูวี และรถเก๋ง บมจ.พอร์เชอมีสำนักงานใหญ่อยู่ในเมืองชตุทท์การ์ท และมีหุ้นใหญ่อันดับสองคือเครือฟ็อลคส์วาเกิน และและผู้ถือหุ้นใหญ่อันดับหนึ่งพอร์เชอเอาโทโมบิลโฮลดิงส์ รถยนต์พอร์เชอที่ผลิตอยู่ในปัจจุบันได้แก่ 718 Boxster/Cayman, 911, Panamera, Macan, Cayenne และ Taycan

ประวัติ

ดร.แฟร์ดีนันท์ พอร์เชอ ก่อตั้งบริษัทนี้ขึ้นในปีค.ศ. 1931 มีสำนักงานหลักอยู่ในเมืองชตุทท์การ์ท^[1] เดิมทีรับงานเป็นที่ปรึกษาและช่วยออกแบบรถยนต์เท่านั้น^[1] ไม่ได้คิดจะสร้างยี่ห้อรถยนต์ของตัวเอง หนึ่งในงานด้านการปรึกษาของบริษัทนี้คือการรับงานจากรัฐบาลเยอรมันให้ออกแบบรถยนต์ราคาถูกเพื่อประชาชนชาวเยอรมัน และก็ได้ออกมาเป็น "รถเต่าฟ็อลคส์วาเกิน" หนึ่งในรถยนต์ที่ประสบความสำเร็จที่สุดตลอดกาลของโลก^[2] รถยนต์พอร์เชอ 64 ซึ่งพัฒนาขึ้นในปีค.ศ. 1939 ก็ใช้อะไหล่ส่วนใหญ่ร่วมกับรถเต่า^[1]

ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง^[3] ก็ได้ย้ายสายการผลิตไปผลิตรถฟ็อลคส์วาเกินสำหรับทหาร ได้แก่รุ่นคือเบลวาเกิน (Kübelwagen) ผลิตกว่า 52,000 คัน^[3] กับรุ่นชวิมวาเกิน (Schwimmwagen) ผลิตกว่า 15,000 คัน นอกจากนี้ บริษัทพอร์เชอยังเป็นผู้ออกแบบรถถังหนักในช่วงสงคราม แม้ว่าบริษัทพอร์เชอจะพ่ายแพ้ต่อบริษัทคู่แข่งในการประมูลผลิตรถถังทีเกอร์ 1 และทีเกอร์ 2 แต่ก็ใช่ว่างานที่จะมาจะสูญเปล่าซะทีเดียว แชสซีที่พอร์เชอออกแบบไว้สำหรับรถถังทีเกอร์ 1 ถูกนำไปใช้เป็นฐานในการสร้างรถถังพิฆาตเอเลอฟันท์ (Elefant) พอร์เชอยังเป็นผู้พัฒนาสุดยอดรถถังหนัก เมาส์ ในช่วงปลายสงคราม^[4]

เมื่อสงครามโลกครั้งที่สองยุติลงในปีค.ศ. 1945 เมืองว็อลฟส์บวร์คอันเป็นที่ตั้งของโรงงานพอร์เชอก็ตกอยู่ในเขตยึดครองของอังกฤษ อดีตสมาชิกพรรคนาซีอย่างดร.พอร์เชอจึงถูกปลดจากตำแหน่งประธานบอร์ดบริหารของฟ็อลคส์วาเกิน ทางการอังกฤษแต่งตั้งพันตรีอีวาน เฮียร์ช นายทหารช่างอังกฤษ เข้ามาควบคุมโรงงานพอร์เชอ^[5] และในปลายปีนั้นเอง ดร.พอร์เชอถูกจับกุมในฐานะอาชญากรสงคราม แต่การไต่สวนกลับไม่เคยเกิดขึ้น ตลอดช่วงเวลายี่สิบเดือนที่เขาถูกจองจำ นายแฟร์รี บุตรชายของดร.พอร์เชอ ตัดสินใจตั้งบริษัทสร้างรถยนต์ของตัวเองเนื่องจากเขาไม่พบรถยนต์ที่ตรงตามความต้องการของเขาในตลาด เขายต้องคอยประคับประคองบริษัทที่เขาสร้างนี้ให้ผ่านช่วงเวลาลำบากไปให้ได้

ภายหลังดร.พอร์เชอถูกปล่อยตัวในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 1947^[6] รถยนต์ยี่ห้อพอร์เชอแบบแรกถูกสร้างขึ้นในโรงเลื่อยในเมืองกมึนด์^[6] เมืองชนบทในประเทศออสเตรีย รถยนต์คันต้นแบบนี้ถูกนำไปโชว์แก่ดีลเลอร์รถยนต์หลายแห่งในเยอรมนี และเมื่อมียอดพรีออเดอร์ถึงจำนวนที่เพียงพอ การผลิตเริ่มขึ้นในปีค.ศ. 1948 โดยบริษัทของบุตรชายขึ้นและได้ออกมาเป็นพอร์เชอ 356 บริษัทของลูกชายถูกรวมเป็นส่วนหนึ่งของบริษัทหลักของบิดาในเมืองชตุทท์การ์ทในปีค.ศ. 1950

รถพอร์เชอ

พอร์เชอ เคย์แมน
พอร์เชอ บ็อคชเตอร์
พอร์เชอ พานาเมรา
พอร์เชอ คาเยนน์
พอร์เชอ มาคันน์
พอร์เชอ 911
พอร์เชอ เทย์คาน/ไทคานน์

อ้างอิง

↑ ^1.0 ^1.1 ^1.2 J. P. Vettraino (23 December 2008). "Porsche at 60: The little sports-car company that could". Autoweek. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 February 2009. สืบค้นเมื่อ 30 January 2009.
↑ "Béla Barényi (1907–1997)". Automotive Hall of Fame. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 พฤศจิกายน 2009. สืบค้นเมื่อ 25 มีนาคม 2009.
↑ ^3.0 ^3.1 Burt, William (2002). Volkswagen Beetle. MotorBooks/MBI Publishing Company. p. 14. ISBN 978-0-7603-1078-6.
↑ "Panzerkampfwagen VIII Maus Porsche Typ 205 / Tiger II(P)". Achtung Panzer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-03-16. สืบค้นเมื่อ 4 May 2011.
↑ Mantle, Jonathan (1996). Car wars: fifty years of greed, treachery, and skulduggery in the global marketplace. Arcade Publishing. p. 216. ISBN 978-1-55970-333-8.
↑ ^6.0 ^6.1 Meredith, Laurence; Mark Hughes (1995). Original Porsche 356. MotorBooks/MBI Publishing Company. p. 7. ISBN 978-1-870979-58-0.

[Auto-1] 1.0 ^1.1 ^1.2 J. P. Vettraino (23 December 2008). "Porsche at 60: The little sports-car company that could". Autoweek. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 February 2009. สืบค้นเมื่อ 30 January 2009.

[2] "Béla Barényi (1907–1997)". Automotive Hall of Fame. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 พฤศจิกายน 2009. สืบค้นเมื่อ 25 มีนาคม 2009.

[Beetle-3] 3.0 ^3.1 Burt, William (2002). Volkswagen Beetle. MotorBooks/MBI Publishing Company. p. 14. ISBN 978-0-7603-1078-6.

[4] "Panzerkampfwagen VIII Maus Porsche Typ 205 / Tiger II(P)". Achtung Panzer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-03-16. สืบค้นเมื่อ 4 May 2011.

[5] Mantle, Jonathan (1996). Car wars: fifty years of greed, treachery, and skulduggery in the global marketplace. Arcade Publishing. p. 216. ISBN 978-1-55970-333-8.

[Gmünd-6] 6.0 ^6.1 Meredith, Laurence; Mark Hughes (1995). Original Porsche 356. MotorBooks/MBI Publishing Company. p. 7. ISBN 978-1-870979-58-0.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]