พระราชวชิรญาณมงคล (ทอง ญาณสํวโร)

พระราชวชิรญาณมงคล (ทอง ญาณสํวโร)
ชื่ออื่น	พระมหาทอง ญาณสํวโร
ส่วนบุคคล
เกิด	13 พฤศจิกายน พ.ศ. 2477 อำเภอบัวใหญ่ จังหวัดนครราชสีมา สยาม
นิกาย	มหานิกาย
การศึกษา	เปรียญธรรม 8 ประโยค
ตำแหน่งชั้นสูง
ที่อยู่	วัดราชสิทธารามราชวรวิหาร กรุงเทพมหานคร
อุปสมบท	พ.ศ. 2498
พรรษา	68

พระราชวชิรญาณมงคล (ทอง ญาณสํวโร) เป็นพระราชาคณะชั้นราชผู้ได้รับการกล่าวขานว่า เป็นภิกษุผู้มีความเพียรสอบเปรียญธรรม 9 ประโยคมากกว่าห้าสิบปี

ประวัติ

ฝากถึงพระและเณรรุ่นใหม่ให้ศึกษาเล่าเรียนพระธรรมวินัย เพราะพระธรรมวินัยนั้นเป็นรากแก้วของพระพุทธศาสนา โดยเปรียบเสมือนต้นไม้ถ้าไม่มีรากแก้วต้นไม้ก็ผุพังไปตามธรรมชาติโดยไว [...] ถ้ามีความรู้หรือความตั้งใจ [...] พระพุทธศาสนาของเราก็จะยั่งยืนต่อไป

— พระราชวชิรญาณมงคลกล่าวเมื่อวันที่ 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2566

พระราชวชิรญาณมงคลมีนามเดิมว่า ทอง เกิดโมลี เป็นบุตรของยัง เกิดโมลี ผู้เป็นบิดา และหลง เกิดโมลี ผู้เป็นมารดา เกิดเมื่อวันที่ 13 พฤศจิกายน พ.ศ. 2477 ที่บ้านทองหลางน้อย อำเภอบัวใหญ่ จังหวัดนครราชสีมา ประเทศสยาม (ปัจจุบันคือ ประเทศไทย) โดยเมื่ออายุ 21 ปี ได้อุปสมบทเมื่อปี พ.ศ. 2498 มีพระครูจันทรสรคุณ (เสี้ยง) วัดเสมาใหญ่ เป็นพระอุปัชฌาย์ สำเร็จการศึกษาปริญญาตรีจากมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย ปริญญาโทจากมหาวิทยาลัยไมซอร์ ประเทศอินเดีย ก่อนพำนักที่วัดราชสิทธารามราชวรวิหาร กรุงเทพมหานครเมื่อปี พ.ศ. 2500

ในปี พ.ศ. 2541 สอบไล่ได้เปรียญธรรม 7 ประโยค ในปี พ.ศ. 2550 สอบไล่ได้เปรียญธรรม 8 ประโยค เมื่ออายุ 71 ปี พรรษา 58 ปี จากสำนักเรียนวัดราชสิทธารามราชวรวิหาร พระราชวชิรญาณมงคลได้ใช้ความเพียรสอบเปรียญธรรม 9 ประโยคกว่าห้าสิบปี

เมื่อวันที่ 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2566 พระบาทสมเด็จพระวชิรเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงมีพระบรมราชโองการพระราชทานสัญญาบัตรสมณศักดิ์เป็น พระราชวชิรญาณมงคล เป็นพระราชาคณะชั้นราช สถิตวัดราชสิทธารามราชวรวิหาร มีฐานานุศักดิ์ตั้งฐานานุกรมได้ 4 รูป คือ พระครูปลัด พระครูสังฆรักษ์ พระครูสมุห์ และพระครูใบฎีกา

สมณศักดิ์

• 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2566 ได้รับพระราชทานสัญญาบัตรสมณศักดิ์เป็นพระราชาคณะชั้นราชที่ พระราชวชิรญาณมงคล โกศลเทศนาวรกิจ มหาคณิสสร บวรสังฆาราม คามวาสี