ข้ามไปเนื้อหา

พระพุทธตรีโลกเชษฐ์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
พระพุทธตรีโลกเชษฐ์
ชื่อเต็มพระพุทธตรีโลกเชษฐ์
ชื่อสามัญพระพุทธตรีโลกเชษฐ์
ประเภทพระพุทธรูป
ศิลปะรัตนโกสินทร์
ความกว้าง3 วา 17 นิ้ว
ความสูง4 วา 18 นิ้ว
วัสดุโลหะสัมฤทธิ์
สถานที่ประดิษฐานพระอุโบสถวัดสุทัศนเทพวราราม กรุงเทพมหานคร
ความสำคัญเป็นพระพุทธรูปองค์ใหญ่ที่สุดในบรรดาที่สร้างขึ้นในสมัยรัตนโกสินทร์
icon สถานีย่อยพระพุทธศาสนา

พระพุทธตรีโลกเชษฐ์

[แก้]

พระพุทธตรีโลกเชษฐ์ เป็นพระพุทธรูปสมัยรัตนโกสินทร์ ปางมารวิชัย วัสดุโลหะ หน้าตักกว้าง 3 วา 17 นิ้ว สูง 4 วา 18 นิ้ว ปัจจุบัน ประดิษฐานเป็นพระประธานในพระอุโบสถ วัดสุทัศนเทพวราราม พระอุโบสถเริ่มก่อสร้างในปี พ.ศ. 2377 พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว โปรดให้ พระยาศรีพิพัฒน์รัตนราชโกษา ต่อมาคือ สมเด็จเจ้าพระยาบรมมหาพิไชยญาติ (ทัต บุนนาค) เป็นแม่กองงาน พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระพิทักษ์เทเวศร์เป็นผู้ควบคุมการก่อสร้างเป็นพระอุโบสถที่มี ความยาวที่สุดในประเทศไทย ผนังภายในเขียนภาพจิตรกรรมฝีมือช่างสมัยรัชกาลที่ 3

เมื่อสถาปนาพระอารามแล้ว พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว โปรดให้ พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าดวงจักร กรมหมื่นณรงค์หริรักษ์ สร้างพระพุทธประธาน เป็นพระพุทธรูปองค์ใหญ่ที่สุดในบรรดาที่สร้างขึ้นในสมัยรัตนโกสินทร์ โปรดอัญเชิญพระศรีศาสดาซึ่งอยู่บนฐานเดิมไปยังวัดบวรนิเวศวิหารราชวรวิหาร แล้วอัญเชิญพระพุทธรูปหล่อใหม่ขึ้นประดิษฐานแทน รัชกาลที่ 4 พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ถวายพระนามว่า "พระพุทธตรีโลกเชษฐ์" และ พ.ศ. 2407 โปรดสร้างพระอสีติมหาสาวกจำนวน 80 องค์ สร้างด้วยปูนปั้นลงสี นั่งพนมมือฟังพระ บรมพุทโธวาทเบื้องพระพักตร์องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า

พระพุทธตรีโลกเชษฐ์ในพระอุโบสถ