พระนางคำผูย
พระนางคำผูย | |
---|---|
พระอัครมเหสีลาว | |
ครองราชย์ | 29 ตุลาคม พ.ศ. 2502 - 2 ธันวาคม พ.ศ. 2518 |
ก่อนหน้า | พระนางคำอุ่น |
ถัดไป | เลิกล้มราชาธิปไตย |
พระราชสมภพ | 12 กรกฎาคม พ.ศ. 2455 เมืองหลวงพระบาง ประเทศลาว |
สวรรคต | 12 ธันวาคม พ.ศ. 2524 ศูนย์สัมมนาใกล้บ้านสบฮาว เมืองเชียงค้อ แขวงหัวพัน ประเทศลาว (69 พรรษา) |
พระราชสวามี | พระบาทสมเด็จพระเจ้ามหาชีวิตศรีสว่างวัฒนา |
พระราชบุตร | เจ้าฟ้าชายมกุฎราชกุมารวงศ์สว่าง เจ้าฟ้าชายศรีสว่าง เจ้าฟ้าชายสว่าง เจ้าฟ้าโสริยะวงศ์สว่าง เจ้าฟ้าหญิงสะหวีวัน เจ้าฟ้าหญิงธารา |
ราชวงศ์ | ราชวงศ์ล้านช้างร่มขาว |
พระราชบิดา | องค์สมเด็จเจ้าฟ้าชายคำพัน เจ้ากรมมหาเสนาบดี |
พระราชมารดา | สมเด็จเจ้าหญิงคำอุ่น |
สมเด็จพระอัครมเหสีคำผูย (ลาว: ສົມເດັດພຣະອັກຄະຣະມະເຫສີຄຳຜູຍ,[1] สมเด็ดพระอักคะระมะเหสีคำผูย, พระราชสมภพ 12 กรกฎาคม พ.ศ. 2455 ณ หลวงพระบาง ประเทศลาว — 12 ธันวาคม พ.ศ. 2524 ณ ค่ายสัมมนาใกล้บ้านสบฮาว เมืองเชียงค้อ แขวงหัวพัน ประเทศลาว) พระอัครมเหสีในพระบาทสมเด็จพระเจ้ามหาชีวิตศรีสว่างวัฒนา พระมหากษัตริย์องค์สุดท้ายแห่งราชอาณาจักรลาว
พระประวัติ
[แก้]สมเด็จพระอัครมเหสีคำผูย เสด็จพระราชสมภพเมื่อวันที่ 12 กรกฎาคม พ.ศ. 2455 ณ เมืองหลวงพระบาง ประเทศลาว พระธิดาในองค์สมเด็จเจ้าฟ้าชายคำพัน เจ้ากรมมหาเสนาบดี กับเสด็จเจ้าหญิงคำอ้วน ต่อมาพระนางคำผูยได้อภิเษกสมรสกับพระบาทสมเด็จพระเจ้ามหาชีวิตศรีสว่างวัฒนา เมื่อวันที่ 7 สิงหาคม พ.ศ. 2473 มีพระโอรส-ธิดาทั้งหมด 6 พระองค์ ได้แก่
- เจ้าฟ้าชายมกุฎราชกุมารวงศ์สว่าง (Crown Prince Vong Savang, 27 กันยายน พ.ศ. 2474 - มกราคม พ.ศ. 2523)
- เจ้าฟ้าชายศรีสว่าง (Prince Sisavang Savang, ธันวาคม พ.ศ. 2478 - พ.ศ. 2521)
- เจ้าฟ้าชายสว่าง (Prince Savang)
- เจ้าฟ้าชายโสรยะวงศ์ (Prince Sauryavong Savang, 22 มกราคม พ.ศ. 2480 - 2 มกราคม พ.ศ. 2561)
- เจ้าฟ้าหญิงสะหวีวัน (ฉวีวรรณ - Princess Savivanh Savang, พ.ศ. 2476 - 4 มกราคม พ.ศ. 2550)
- เจ้าฟ้าหญิงธารา (Princess Thala Savang, 10 มกราคม พ.ศ. 2478 - 14 เมษายน พ.ศ. 2549)
พระนางได้ดำรงพระอิสริยยศเป็น "พระอัครมเหสีลาว" (Queen of Laos) พระนางและพระสวามีได้ประกอบพระราชกรณียกิจทางสาธารณะและงานประเพณีการกุศลอย่างสม่ำเสมอ ในวันที่ 26 พฤศจิกายน พ.ศ. 2518 พระเจ้ามหาชีวิตศรีสว่างวัฒนาทรงสละราชบัลลังก์ ก่อนการสถาปนา สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว 1 อาทิตย์ โดยฝ่ายปะเทดลาวได้ทำการรัฐประหารยึดอำนาจและเปลี่ยนแปลงการปกครอง พระนางและพระราชวงศ์ทรงถูกส่งไปจองจำที่ค่ายสัมมนาที่หมู่บ้านสบฮาว ภายหลังพระนางก็สิ้นพระชนม์ในวันที่ 12 ธันวาคม พ.ศ. 2524 สิริพระชนมายุ 69 พรรษา[2] บางส่วนเชื่อว่าสิ้นพระชนม์เนื่องจากการขาดสารอาหาร[3]
เครื่องราชอิสริยาภรณ์
[แก้]- พ.ศ. 2498 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์จุลจอมเกล้า ชั้นที่ 1 ปฐมจุลจอมเกล้า (ป.จ.) (ฝ่ายใน)[4]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "เข้าสู่ระบบหรือสมัครใช้งานเพื่อดู". www.facebook.com.
- ↑ Osborne, Milton (September 20, 2003). "Bamboo Palace".
- ↑ "สิ้นสุดของเจ้าลาว". Pantip.com. สืบค้นเมื่อ 2010-11-3.
{{cite news}}
: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|accessdate=
(help) - ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ เก็บถาวร 2021-07-28 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, เล่ม 81, ตอน 85 ง, 8 กันยายน พ.ศ. 2507, หน้า 2303
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]ก่อนหน้า | พระนางคำผูย | ถัดไป | ||
---|---|---|---|---|
พระนางคำอุ่น | สมเด็จพระราชินีอัครมเหสีแห่งราชอาณาจักรลาว (29 ตุลาคม พ.ศ. 2502 - 2 ธันวาคม พ.ศ. 2518) |
สิ้นสุดตำแหน่ง | ||
ไม่มี | ผู้อ้างสิทธิในตำแหน่ง สมเด็จพระราชินีอัครมเหสีแห่งราชอาณาจักรลาว (2 ธันวาคม พ.ศ. 2518 - 12 ธันวาคม พ.ศ. 2524) |
สมเด็จเจ้าฟ้าหญิงมณีไลย องค์มกุฎราชกุมารี |