พระครูโศภณธรรมาภรณ์ (จูม โชติโก)

พระครูโศภนธรรมาภรณ์ (จูม โชติโก)
ชื่ออื่น	หลวงปู่จูม, พ่อท่าน
ส่วนบุคคล
เกิด	พ.ศ. 2441 (89 ปี)
มรณภาพ	พ.ศ. 2530
นิกาย	มหานิกาย
การศึกษา	เปรียญธรรม ๓ ประโยค
ตำแหน่งชั้นสูง
ที่อยู่	วัดเวฬุวัน อุบลราชธานี
อุปสมบท	พ.ศ. 2462
พรรษา	68
ตำแหน่ง	อดีตรองเจ้าคณะอำเภอม่วงสามสิบ จังหวัดอุบลราชธานี

"พระครูโศภนธรรมาภรณ์ (จูม โชติโก)" (2441-2530) อดีตเจ้าอาวาสวัดเวฬุวันและรองเจ้าคณะอำเภอม่วงสามสิบ จังหวัดอุบลราชธานี สานุศิษย์ผู้เคารพศรัทธานิยมเรียกนามท่านว่า “หลวงปู่จูมหรือพ่อท่าน” นับเป็นเถระผู้นำภารธุระทั้งด้านคันถธุระและวิปัสสนาธุระ ควบคู่กันอย่างเข้มข้นเต็มความสามารถโดยเฉพาะการพัฒนาการศึกษาสงฆ์และพัฒนาชุมชนท้องถิ่น ซึ่งเป็นการพัฒนาคนให้มีความสมบูรณ์ทั้งสติปัญญา ร่างกาย และจิตใจ ตลอดจนการบ่าเพ็ญตนให้เป็นประโยชน์ต่อสาธารณชนอย่างใหญ่หลวง เป็นแบบอย่างของพระผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ และทรงไว้ซึ่ง ภูมิธรรม ภูมิปัญญา อย่างแท้จริง

ประวัติ

"พระครูโศภนธรรมาภรณ์" มีนามเดิม "จูม บุญพูล" เกิดเมื่อ เกิดวันที่ 20 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2441 ตรงกับวันอังคาร ขึ้น 3 ค่ำ ปีจอที่บ้านไผ่ใหญ่ ตำบลไผ่ใหญ่ อำเภอม่วงสามสิบ จังหวัดอุบลราชธานี

อุปสมบท

อุปสมบทวันที่ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2462 ได้เข้าพิธีอุปสมบท ณ ที่วัดสว่างวนาราม (ซึ่งเป็นวัดอีกแห่งหนึ่งในหมู่บ้านไผ่ใหญ่) โดยมีเจ้าอธิการอุ่น จิตฺปญฺโญ เจ้าอาวาสวัดเวฬุวัน เป็นพระอุปัชฌาย์

วุฒิทางธรรม

สอบได้เปรียญธรรม 3 ประโยคและนักธรรมชั้นโทในส่านักเรียน วัดเบญจมบพิตร กรุงเทพมหานคร

หน้าที่การงาน

ด้านการศึกษา

พ.ศ. 2475 ครูสอนปริยัติธรรมส่านักเรียนวัดเบญจมบพิตร โดยได้รับแต่งตั้งจากพระพรหมมุนี (ปลด กิตฺติโสภโณ) เจ้าอาวาสวัดเบญจมบพิตร ต่อมาได้รับสถาปนาเป็นสมเด็จพระสังฆราช

พ.ศ. 2476 พระพรหมมุนี (ปลด กิตฺติโสภโณ) ในฐานะเจ้าคณะใหญ่หนเหนือ (ภายหลังได้รับสถาปนาเป็นสมเด็จพระอริยวงศาคตญาณ สมเด็จพระสังฆราชพระองค์ที่ 14 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ สถิต ณ วัดเบญจมบพิตรดุสิตวนาราม) ส่งให้ไปสอนที่สำนักเรียนวัดเมืองชุมแม่ต่ำ อำเภอพะเยา จังหวัดเชียงราย (ปัจจุบัน คือ จังหวัดพะเยา) เป็นเวลา 2 ปี

พ.ศ. 2478 กลับมาปิดสอนบาลีและนักธรรมวัดเวฬุวัน อ่าเภอม่วงสามสิบ จังหวัดอุบลราชธานี ผลงานที่ท่านได้บากบั่นทุ่มเทให้กับการศึกษาที่สำนักเรียนวัดเวฬุวัน จนศิษย์สำนักเรียนวัดเวฬุวันได้ไปตั้งสำนักเรียนหรือเป็นพระสังฆาธิการเป็นจำนวนมาก อาทิเช่น

• พระมหาพรหมา ญาณจารี “พระครูเขมราฐเมธี” วิทยฐานะนักธรรมเอก เปรียญธรรม ๖ ประโยค วัดเหนือ อำเภอเขมราฐ จังหวัดอุบลราชธานี อดีตเจ้าคณะอำเภอเขมราฐ และได้รับพระราชทานเลื่อนสมณศักดิ์เป็นพระราชาคณะชั้นสามัญในราชทินนามที่ “พระศีลวิสุทธาจารย์” และดำรงตำแหน่งสุดท้ายเป็นที่ปรึกษาเจ้าคณะจังหวัดอุบลราชธานี มรณภาพเมื่อวันศุกร์ที่ ๒๘ ตุลาคม ๒๕๕๔
• พระมหาบุญเพ็ง สุจิตโต "พระครูสุจิตธรรมาจารย์" วิทยฐานะนักธรรมเอก เปรียญธรรม ๖ ประโยค อดีตเจ้าคณะอ่าเภอม่วงสามสิบ ปัจจุบันมรณภาพแล้ว

ด้านการปกครอง

• อดีตเจ้าอาวาสวัดเวฬุวัน บ้านไผ่ใหญ่ ตำบลไผ่ใหญ่ อำเภอม่วงสามสิบ จังหวัดอุบลราชธานี
• อดีตเจ้าคณะตำบลไผ่ใหญ่ อำเภอม่วงสามสิบ จังหวัดอุบลราชธานี ตำบลจิกดู่ ตำบลสร้างถ่อน้อย อำเภอหัวตะพาน จังหวัดอุบลราชธานี (ปัจจุบัน จังหวัดอำนาจเจริญ)
• อดีตรองเจ้าคณะอำเภอม่วงสามสิบ จังหวัดอุบลราชธานี

สมณศักดิ์

• พ.ศ. 2505 ได้รับพระราชทานแต่งตั้งสมณศักดิ์เป็นพระครูสัญญาบัตรชั้นตรีที่พระครูโศภนธรรมาภรณ์

• พ.ศ. 2512 ได้รับพระราชทานเลื่อนสมณศักดิ์เป็นพระครูสัญญาบัตรชั้นโทในราชทินนามเดิม

• พ.ศ. 2520 ได้รับพระราชทานเลื่อนสมณศักดิ์เป็นพระครูสัญญาบัตรชั้นเอกในราชทินนามเดิม

ปัจฉิมวัย

บั้นปลายแห่งชีวิตของพระครูโศภนธรรมาภรณ์ ได้หันมาบำเพ็ญวิปัสสนากัมมัฏฐานอย่างจริงจัง โดยให้สร้างกุฏิกลางน้ำหลังเล็ก ๆ ขึ้นหนึ่งหลังที่หนองสวน เพื่อเป็นที่พำนักและปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐาน ท่านอาศัยจำพรรษาที่กุฏิหลังเล็กกลางน้ำมาตลอด จนกระทั่งมรณภาพด้วยโรคชราในปี พ.ศ. 2530 รวมอายุได้ 89 ปี 68 พรรษา

อ้างอิง

ก่อนหน้า		พระครูโศภณธรรมาภรณ์ (จูม โชติโก)		ถัดไป
เจ้าอธิการอุ่น จิตฺปญฺโญ		เจ้าอาวาสวัดเวฬุวัน (พ.ศ. 2478-2530)		พระครูเวฬุวันสุตกิจ (พระมหาพิชิต อนุตตฺโร)