ผู้ใช้:Vop/กระบะทราย

มาตราวัดขนาดแผ่นดินไหวแบบคลื่นพื้นผิว

มาตราวัดขนาดแผ่นดินไหวแบบคลื่นพื้นผิว M_S เป็นหนึ่งในมาตราวัดขนาดของแผ่นดินไหว โดยอาศัยการวัดจากคลื่นแผ่นดินไหวชนิดเรลี่ย์ ที่เป็นคลื่นแผ่นดินไหวที่เคลื่อนที่ไปตามผิวเปลือกโลก .มาตราวัดขนาดแผ่นดินไหวแบบคลื่นพื้นผิวนี้ พัฒนาขึ้นในช่วงทศวรรษที่ 50 โดยนักวิจัยกลุ่มเดียวกับที่คิดค้นมาตราริกเตอร์ หรือมาตราวัดขนาดแผ่นดินไหวแบบท้องถิ่น M_L เพื่อให้สามารถวัดขนาดแผ่นดินไหวระยะไกลได้ ปัจจุบันใช้เป็นมาตราวัดแผ่นดินไหวหลักของกรมอุตุฯแห่งสาธารณรัฐประชาชนจีน

นิยาม

สูตรในการคำนวนมาตราวัดขนาดแผ่นดินไหวแบบคลื่นพื้นผิว คือ

$M=\log _{10}\left({\frac {A}{T}}\right)_{\text{max}}+\sigma (\Delta )$

โดย A คือค่าการขจัดของอนุภาคสูงสุดของคลื่นเรลี่ย์ (ผลบวกทางเว็คเตอร์ ของค่าขจัด 2 ค่าที่วัดได้ ค่าหนึ่งวัดจากแนวเหนือ-ใต้ อีกค่าหนึ่งวัดจากแนวตะวันออก-ตะวันตก) มีหน่วยเป็นไมโครเมตร , T คือคาบเวลาของคลื่นที่สอดคล้องกันของค่าขจัดสองค่านั้น มีหน่วยเป็นวินาที , Δ คือระยะห่างจากจุดศูนย์กลางแผ่นดินไหว มีหน่วยเป็นองศาที่ทำมุมกับแกนโลก และ

$\sigma (\Delta )=1.66\cdot \log _{10}(\Delta )+3.5$

ค่าขจัด 2 ค่าดังกล่าว ต้องวัดในช่วงเวลาเดียวกัน หรือภายใน 1/8 ของคาบของคลื่นเดียวกัน; ถ้าค่าขจัด 2 ค่ามาจากคาบของคลื่นที่ต่างกัน เราต้องนำค่ามา weighed sum ใหม่:

$T={\frac {T_{N}A_{N}+T_{E}A_{E}}{A_{N}+A_{E}}}$

โดย A_N คือค่าขจัดตามแนวเหนือ-ใต้ หน่วยเป็นไมโครเมตร ,A_E คือค่าขจัดตามแนวตะวันออก-ตก หน่วยเป็นไมโครเมตร,　T_N คือคาบเวลาที่สอดคล้องกับ A_N หน่วยเป็นวินาที และ T_E คือคาบเวลาที่สอดคล้องกับ A_E หน่วยเป็นวินาทีเช่นกัน.

Vladimír Tobyáš และ Reinhard Mittag ได้เสนอวิธีการแปลงค่าจากมาตราวัดขนาดแผ่นดินไหวแบบคลื่นพื้นผิว M_S ไปเป็น มาตราวัดขนาดแผ่นดินไหวแบบท้องถิ่น M_L, โดยใช้

$M_{s}=-3.2+1.45M_{L}$

External links

• Robert E. Wallace, ed. (1991). "The San Andreas Fault System, California (Professional Paper 1515)". USGS. สืบค้นเมื่อ 2008-09-14. {{cite journal}}: Cite journal ต้องการ |journal= (help); |author= มีชื่อเรียกทั่วไป (help)
• Visual Glossary - magnitude - USGS
• Earthquake Size