ผู้ใช้:Kroonok/ทดลองเขียน
ชื่อท้องถิ่นลำเพ็ง ลำเท็ง ผักกูดแดง
ชื่อวงศ์PTERIDACEAE
ชื่อวิทยาศาสตร์Stenochlaena palustris (Burm. f) Bedd.
ลักษณะลำต้นเป็นไม้เถาเลื้อยเกาะยึดติดไม้อื่น
ลักษณะใบคล้ายยอดผักกูด สีแดงอมน้ำตาล ขอบใบหยักเล็กน้อย ผิวใบด้านหน้าเรียบมัน หลังใบมีเส้นใบนูน ใบแก่จะแข็ง
ส่วนที่ใช้เป็นอาหารยอด ใบเพสลาด
ใช้เป็นอาหารประเภทยอดเป็นผักเหนาะ แกงเลียง ผัด
รสชาติจืดเย็น
สรรพคุณทางสมุนไพรใช้ใบตำผสมกับดินประสิวดิบเล็กน้อยโปะกระหม่อมเด็กแก้ร้อนใน ทั้งต้น ต้มแก้ไข้ผ้าง ไข้พิษ ไข้ปวดหัวตัวร้อน ไข้หวัด หืดหอบ ไข้สันนิบาต นอกจากนี้ลำเพ็งยังมีสรรพคุณเป็นยาสมุนไพร ใช้รากลำเพ็งรักษาแผลงูกัด ยอดอ่อนมีสรรพคุณบำรุงเลือด เถาใช้เป็นยาบำรุงหญิงที่เพิ่งคลอดลูก