ปูตูฮาลือบอ

ขนมปูตูฮาลือบอ

ปูตูฮาลือบอ เป็นขนมพื้นบ้านบริเวณชายแดนภาคใต้ของประเทศไทยมีลักษณะเด่นที่นำสมุนไพรมาเป็นส่วนประกอบ ได้แก่ ขมิ้นชัน ขิง ข่า ตะไคร้ กระเทียม หอมแดง และลูกซัด รสชาติเผ็ดร้อนเล็กน้อยทว่าหอมหวานกลมกล่อม เพราะมีไส้เป็นน้ำตาลโตนด(น้ำตาลโตนด พื้นที่ชายแดนใต้ เรียกน้ำตาลแว่น)

ความเป็นมา

เล่าสืบกันมาว่า ขนมปูตูฮาลือบอ มาจากรัฐตรังกานู ประเทศมาเลเซีย ไม่มีประวัติชัดเจนว่าใครเป็นคนค้นคิด และใครนำเข้ามาในไทย

ปูตูฮาลือบอ นิยมทำรับประทานในช่วงฤดูฝน ซึ่งเป็นช่วงที่ชาวบ้านขาดรายได้ เนื่องจากไม่สามารถกรีดยางพาราได้ อีกทั้งเดินทางลำบาก จึงนำวัตถุดิบในครัว รวมทั้งมันสำปะหลัง มาทำเป็นขนม

ชื่อขนมชนิดนี้เป็นภาษามลายู “ปูตู” แปลว่า แป้ง ส่วน “ฮาลือบอ” แปลว่า เม็ดลูกซัดซึ่งลูกซัดนั้นเป็นเครื่องเทศที่ให้กลิ่นหอม