ปูขาว
| ปูขาว | |
|---|---|
| |
| ปูขาว จากเบอกาซี เกาะชวาตะวันตก ประเทศอินโดนีเซีย | |
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ 
| |
| โดเมน: | ยูแคริโอตา Eukaryota |
| อาณาจักร: | สัตว์ Animalia |
| ไฟลัม: | สัตว์ขาปล้อง Arthropod |
| ไฟลัมย่อย: | สัตว์พวกกุ้งกั้งปู Crustacea |
| ชั้น: | Malacostraca |
| อันดับ: | Decapoda |
| อันดับย่อย: | Pleocyemata Pleocyemata |
| อันดับฐาน: | ปู Brachyura |
| วงศ์: | วงศ์ปูว่ายน้ำ |
| สกุล: | Scylla Estampador, 1949 |
| สปีชีส์: | Scylla paramamosain |
| ชื่อทวินาม | |
| Scylla paramamosain Estampador, 1949 | |
ปูขาว, ปูทองหลาง (ชื่อวิทยาศาสตร์: Scylla paramamosain) เป็นปูในสกุลปูทะเล มีกระดองกลมรีเป็นรูปไข่ เป็นปูที่มีมูลค่าสูงสุดในสกุลปูทะเลเนื่องจากมีรสชาติและรสสัมผัสดี
ลักษณะ
[แก้]
ลักษณะโดยทั่วไปเหมือนปูทะเล แตกต่างตรงที่ปูขาวมีหนามบริเวณขอบระหว่างนัยน์ตา 4 อัน สูงยาวแต่สั้นกว่าปูเขียว สัณฐานแบบสามเหลี่ยมด้านเท่า ส่วนด้านข้างนัยน์ตาแต่ละข้างมีหนามข้างละ 8-9 อัน ปล้องกลางของกล้ามมีหนามแหลมชัดเจนเฉพาะด้านใน ขณะที่ด้านนอกไม่เด่นชัด บริเวณครึ่งบนของหน้าก้ามมีสีเขียวอมน้ำตาล มีจุดสีเขียวเข้มอมเหลืองกระจายอยู่ทั่ว ส่วนครึ่งล่างของหน้าก้ามมีสีเหลืองอ่อนหรือส้ม ลายร่างแห่เด่นชัดบริเวณขาคู่ที่ 4 และขาว่ายน้ำ[1] ตัวผู้จะมีก้ามขนาดใหญ่แข็งแรงกว่าตัวเมียอย่างเห็นได้ชัด มักสับสนกับปูเขียว เนื่องจากมีลักษณะใกล้เคียงกัน[2]
การกระจายพันธุ์
[แก้]พบกระจายพันธุ์อยู่ตามแถบชายฝั่งในทะเลจีนใต้จนถึงทะเลชวา[3][4] โดยมักจะว่ายเข้ามาหากินตามป่าชายเลนตอนน้ำขึ้น กินอาหารจำพวกสัตว์น้ำขนาดเล็กเกือบทุกชนิดเป็นอาหารรวมถึงซากสัตว์ต่าง ๆ และว่ายตามกระแสน้ำลงไปหลบฝังตัวอยู่ในโคลน โคลนปนทราย หรือทราย ตามพื้นคลองหรือแม่น้ำเมื่อน้ำลง[5] สำหรับในประเทศไทยพบได้ทั้งฝั่งอ่าวไทยและฝั่งอันดามัน
อนุกรมวิธาน
[แก้]Eulogio P. Estampador ระบุปูขาวเป็นชนิดย่อยของ Scylla serrata ใน ค.ศ. 1949[6][7] ปัจจุบัน ปูในประเทศจีนที่เคยระบุเป็น S. serrata ส่วนใหญ่เป็น S. paramamosain[8]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ สำนักงานวิจัยและพัฒนาประมงชายฝั่ง. "การเพาะเลี้ยงปูทะเล" เกษตรปราดเปรื่อง (Smart farmer) สืบค้นเมื่อ 2023-07-27
- ↑ ฟาร์มปูทะเลมหาชัย. "ปูทะเล" สืบค้นเมื่อ 2023-07-27
- ↑ Keenan, Clive P.; Davie, Peter J.F.; Mann, David L. (1998). "A revision of the genus Scylla de Haan, 1833 (Crustacea: Decapoda: Brachyura: Portunidae". The Raffles Bulletin of Zoology. 46 (1): 217–245.
- ↑ "Scylla paramamosain Estampador, 1949". Crabs of Japan. สืบค้นเมื่อ June 18, 2011.
- ↑ ศูนย์ศึกษาเรียนรู้ระบบนิเวศป่าชายเลนสิรินาถราชินี. "ปูขาว" สืบค้นเมื่อ 2023-07-27
- ↑ W. Stephenson & B. Campbell (1960). "The Australian Portunids (Crustacea: Portunidae). IV. Remaining Genera". Australian Journal of Marine and Freshwater Research. 11 (1): 73–122. doi:10.1071/MF9600073.
- ↑ Jesse D. Ronquillo; Zandro V. Pura & Rex M. Traifalgar. ""Seedling" production and pond culture of hatchery-produced juveniles of the mud crab Scylla oceanica Dana, 1852". ใน Frederick R. Schram & J. C. von Vaupel Klein (บ.ก.). Crustaceans and the Biodiversity Crisis: Proceedings of the Fourth International Crustacean Congress, Amsterdam, the Netherlands, July 20-24, 1998 (PDF). Crustacean Issues. Vol. 12. Brill Publishers. pp. 999–1011. ISBN 978-90-04-11387-9. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2012-03-23. สืบค้นเมื่อ 2023-08-27.
- ↑ Ling-Bo Ma; Feng-Ying Zhang; Chun-Yan Ma & Zhen-Guo Qiao (2006). "Scylla paramamosain (Estampador) the most common mud crab (Genus Scylla) in China: evidence from mtDNA". Aquaculture Research. 37 (16): 1694–1698. doi:10.1111/j.1365-2109.2006.01603.x.