ข้ามไปเนื้อหา

ปิศาจ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
แอนโทนีอธิการถูกปีศาจคุกคาม แกะสลักโดยมาร์ทีน โชนเกาเออร์ในทศวรรษ 1480.

ปิศาจ หรือ ปีศาจ (สันสกฤต: ปิศาจ; อังกฤษ: demon) หมายถึง ผี[1] วิญญาณชั่วร้าย[2]ที่ให้โทษ ตรงข้ามกับเทวดาหรือทูตสวรรค์ซึ่งเป็นวิญญาณฝ่ายดีและให้คุณ[3] เป็นคติที่มักพบในศาสนา เรื่องลี้ลับ วรรณกรรม บันเทิงคดี เรื่องปรัมปรา และนิทานพื้นบ้าน

ศัพทมูล

[แก้]

คำว่า ปิศาจ ในภาษาสันกฤตแปลว่าผู้กินเนื้อ ใช้หมายถึงอสุรกายชนิดหนึ่งตามคติศาสนาแบบอินเดีย[3][4] ในภาษาไทยใช้หมายถึงผี ส่วนคำว่า demon ในภาษาอังกฤษ มาจากคำว่า daimōn ในภาษากรีกซึ่งแปลว่า เทวดา อัจฉริยะ หรือมาจากคำว่า daemonium ในภาษาละตินซึ่งแปลว่า วิญญาณร้าย[5]

อ้างอิง

[แก้]
เชิงอรรถ
  1. พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554, หน้า 747
  2. "Demon". Cambridge University Press. 2018. สืบค้นเมื่อ 19 มกราคม 2018.
  3. 3.0 3.1 "Angel and demon". สารานุกรมบริแทนนิกา. 2018. สืบค้นเมื่อ 19 มกราคม 2018.
  4. S. T. Joshi Icons of Horror and the Supernatural: An Encyclopedia of Our Worst Nightmares, Band Greenwood Publishing Group 2007 ISBN 978-0-313-33781-9 page 34
  5. "Demon". Oxford University Press. 2018. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-07-08. สืบค้นเมื่อ 19 มกราคม 2018.
บรรณานุกรม