ปอล แรโน
ปอล แรโน | |
---|---|
![]() ปอล แรโน (ค.ศ. 1940) | |
นายกรัฐมนตรีฝรั่งเศส | |
ดำรงตำแหน่ง 21 มีนาคม ค.ศ. 1940 – 16 มิถุนายน ค.ศ. 1940 | |
ประธานาธิบดี | อาลแบร์ เลอเบริง |
รอง | ฟีลิป เปแต็ง |
ก่อนหน้า | เอดัวร์ ดาลาดีเย |
ถัดไป | ฟีลิป เปแต็ง |
รองนายกรัฐมนตรีฝรั่งเศส | |
ดำรงตำแหน่ง 28 มิถุนายน ค.ศ. 1953 – 12 มิถุนายน ค.ศ. 1954 | |
ก่อนหน้า | Henri Queuille |
ถัดไป | Guy Mollet |
ดำรงตำแหน่ง 20 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1932 – 10 พฤษภาคม ค.ศ. 1932 | |
ก่อนหน้า | Lucien Hubert |
ถัดไป | Albert Dalimier |
รัฐมนตรีที่รับผิดชอบในความสัมพันธ์กับรัฐภาคีและตะวันออกไกล | |
ดำรงตำแหน่ง 2 กรกฎาคม ค.ศ. 1950 – 4 กรกฎาคม ค.ศ. 1950 | |
ก่อนหน้า | Position established |
ถัดไป | Jean Letourneau |
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลังและเศรษฐกิจ | |
ดำรงตำแหน่ง 26 กรกฎาคม ค.ศ. 1948 – 28 สิงหาคม ค.ศ. 1948 | |
ก่อนหน้า | René Mayer |
ถัดไป | Christian Pineau |
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงต่างประเทศ | |
ดำรงตำแหน่ง 5 มิถุนายน ค.ศ. 1940 – 16 มิถุนายน ค.ศ. 1940 | |
ก่อนหน้า | เอดัวร์ ดาลาดีเย |
ถัดไป | ฟีลิป เปแต็ง |
ดำรงตำแหน่ง 21 มีนาคม ค.ศ. 1940 – 18 พฤษภาคม ค.ศ. 1940 | |
ก่อนหน้า | เอดัวร์ ดาลาดีเย |
ถัดไป | เอดัวร์ ดาลาดีเย |
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการป้องกันประเทศและสงคราม | |
ดำรงตำแหน่ง 18 พฤษภาคม ค.ศ. 1940 – 16 มิถุนายน ค.ศ. 1940 | |
ก่อนหน้า | เอดัวร์ ดาลาดีเย |
ถัดไป | Maxime Weygand |
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลัง | |
ดำรงตำแหน่ง 1 พฤศจิกายน ค.ศ. 1938 – 21 มีนาคม ค.ศ. 1940 | |
ก่อนหน้า | Paul Marchandeau |
ถัดไป | Lucien Lamoureux |
ดำรงตำแหน่ง 2 มีนาคม ค.ศ. 1930 – 4 ธันวาคม ค.ศ. 1930 | |
ก่อนหน้า | Charles Dumont |
ถัดไป | Louis Germain-Martin |
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงยุติธรรม | |
ดำรงตำแหน่ง 12 เมษายน ค.ศ. 1938 – 1 พฤศจิกายน ค.ศ. 1938 | |
ก่อนหน้า | Marc Rucart |
ถัดไป | Paul Marchandeau |
ดำรงตำแหน่ง 20 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1932 – 3 มิถุนายน ค.ศ. 1932 | |
ก่อนหน้า | Léon Bérard |
ถัดไป | René Renoult |
Minister of the Colonies | |
ดำรงตำแหน่ง 27 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1931 – 6 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1932 | |
ก่อนหน้า | Théodore Steeg |
ถัดไป | Louis de Chappedelaine |
ข้อมูลส่วนบุคคล | |
เกิด | ฌ็อง ปอล แรโน 15 ตุลาคม ค.ศ. 1878 Barcelonnette, ฝรั่งเศส |
เสียชีวิต | 21 กันยายน ค.ศ. 1966 Neuilly-sur-Seine, ฝรั่งเศส | (87 ปี)
พรรคการเมือง | Democratic Republican Alliance (1901–1949) National Centre of Independents and Peasants (1949–1966) |
คู่สมรส | Jeanne Henri-Robert (1912–1949) Christiane Mabire (1949–1966) |
บุตร | Colette Serge Evelyne Alexandre |
ศิษย์เก่า | HEC Paris |
ปอล แรโน (ภาษาฝรั่งเศส: [pɔl ʁɛno]; 15 ตุลาคม ค.ศ. 1878 – 21 กันยายน ค.ศ. 1966) เป็นนักการเมืองและนักกฏหมายชาวฝรั่งเศสที่มีชื่อเสียงโด่งดังในช่วงสมัยระหว่างสงครามซึ่งเป็นที่จดจำคือจุดยืนของเขาในลัทธิการเปิดเสรีทางเศรษฐกิจและการทำสงครามต่อต้านต่อเยอรมนี
แรโนคัดค้านข้อตกลงมิวนิก เมื่อเดือนกันยายน ค.ศ. 1938 เมื่อฝรั่งเศสและสหราชอาณาจักรได้หลีกทางให้ในช่วงก่อนที่ข้อเสนอของฮิตเลอร์ในการแบ่งแยกเชโกสโลวาเกีย[1] ภายหลังจากการประทุของสงครามโลกครั้งที่สอง แรโนได้กลายเป็นนายกรัฐมนตรีคนสุดท้ายของสาธารณรัฐที่สามในเดือนมีนาคม ค.ศ. 1940 เขายังเป็นรองประธานแห่งพันธมิตรรีพับลิกันประชาธิปไตยซึ่งเป็นพรรคฝ่ายกลางขวา แรโนเป็นนายกรัฐมตรีในช่วงที่เยอรมันมีชัยเหนือฝรั่งเศสในเดือนพฤษภาคมและมิถุนายน ค.ศ. 1940 เขาได้ปฏิเสธที่จะให้การสนับสนุนในการสงบศึกกับเยอรมนีอย่างไม่ลดละ ในฐานะนายกรัฐมนตรีในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 1940 เขาได้พยายามช่วยเหลือฝรั่งเศสให้พ้นจากการถูกเยอรมันยึดครองในสงครามโลกครั้งที่สองแต่ไม่สำเร็จ[2] และตัดสินใจลาออก เมื่อวันที่ 16 มิถุนายน ภายหลังจากได้พยายามหลบหนีฝรั่งเศสซึ่งไม่สำเร็จ เขาถูกจับกุมโดยฝ่ายบริหารการปกครองของฟีลิป เปแต็ง ด้วยการยอมจำนนต่อการควบคุมตัวของเยอรมันใน ค.ศ. 1942 เขาถูกคุมขังในเยอรมนีและต่อมาที่ออสเตรีย จนกระทั่งได้รับการปล่อยตัวใน ค.ศ. 1945 ซึ่งเขาได้รับการปล่อยตัวภายหลังจากยุทธการที่ปราสาทอิทเทอร์ ซึ่งหนึ่งในผู้นำ นายทหารเยอรมันยศพันตรีนามว่า Josef Gangl ได้ถูกประกาศยกย่องว่าเป็นวีรบุรุษโดยฝ่ายต่อต้านออสเตรีย ซึ่งได้เสียสละชีวิตในการเอาตัวเองบังรับกระสุนสไนเปอร์ของข้าศึกเพื่อช่วยชีวิตแรโน[3][4] [5][6][7]
ได้ถูกเลือกตั้งในการเข้าสู่สภาผู้แทนราษฏร์ใน ค.ศ. 1946 เขาได้กลายเป็นบุคคลสำคัญอีกครั้งในชีวิตการเมืองฝรั่งเศส โดยดำรงตำแหน่งในคณะรัฐมนตรีหลายตำแหน่ง เขาได้ให้การสนับสนุนต่อสหพันธรัฐแห่งยุโรป(United States of Europe) และมีส่วนร่วมในการร่างรัฐธรรมนูญสำหรับสาธารณรัฐที่ห้า แต่กลับลาออกจากรัฐบาลใน ค.ศ. 1962 ภายหลังจากไม่เห็นด้วยกับประธานาธิบดีเดอ โกล ในเรื่องเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงระบบการเลือกตั้ง
อ้างอิง
[แก้]- ↑ SÉVILLIA,JEAN, Histoire Passionnée de la France, Perrin, 2013, p. 416
- ↑ Paul Reynaud | premier of France | Britannica
- ↑ Koop, Volker (2010). In Hitlers Hand: die Sonder- und Ehrenhäftlinge der SS (ภาษาเยอรมัน). Böhlau. ISBN 9783412205805.
- ↑ Harding 2013, p. 150.
- ↑ Roberts, Andrew (12 May 2013). "World War II's Strangest Battle: When Americans and Germans Fought Together". The Daily Beast. สืบค้นเมื่อ 26 August 2017.
- ↑ Harding 2013, p. 169.
- ↑ "Sepp Gangl-Straße in Wörgl • Strassensuche.at". Strassensuche.at.