ข้ามไปเนื้อหา

นุมา ป็อมปิลิอุส

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
นุมา ป็อมปิลิอุส
กษัตริย์แห่งโรม
ครองราชย์715–673 ปี ก่อนคริสตกาล
ก่อนหน้าโรมุลุส
ถัดไปตุลลุส ฮ็อสตีลิอุส

นุมา ป็อมปิลิอุส (Numa Pompilius) เป็นกษัตริย์ในตำนานคนที่ 2 แห่งกรุงโรม[1] ขึ้นสืบทอดตำแหน่งต่อจากโรมุลุส ป็อมปิลิอุสมีเชื้อสายเซไบน์ (Sabines) ซึ่งเป็นชนเผ่าอิตาลีโบราณเผ่าหนึ่ง อ้างอิงจากบันทึกของพลูทาร์ก ป็อมปิลิอุสเป็นบุตรชายคนเล็กสุดในบรรดาบุตรสี่คนของป็อมปอนีอุส (Pomponius) เกิดในวันเดียวกับวันสถาปนากรุงโรม (ตามจารีตคือ 21 เมษายน 753 ปี ก่อนคริสตกาล) เขาใช้ชีวิตอย่างเข้มงวด และใช้ชีวิตอย่างสมถะไร้สิ่งหรูหรา เขาสมรสกับนางทาทีอา (Tatia) ธิดาคนเดียวของทิทุส ทาติอุส (Titus Tatius) เจ้าแห่งชนเผ่าเซไบน์

ภายหลังโรมุลุสเสียชีวิต บัลลังก์กรุงโรมอยู่ในภาวะว่างเว้นเป็นเวลาหนึ่งปี อำนาจของกษัตริย์แห่งโรมถูกใช้โดยบรรดาวุฒิสมาชิกโรมัน วุฒิสมาชิกแต่ละคนจะได้รับอำนาจชั่วคราวนี้สลับสับเปลี่ยนกันทุกห้าวัน จนกระทั่งในปี 715 ก่อนคริสตกาล วุฒิสมาชิกสายโรมุลุส (เผ่าโรมัน) กับวุฒิสมาชิกสายทาติอุส (เผ่าเซไบน์) ก็ประนีประนอมกันได้ และเลือกนุมา ป็อมปิลิอุส จากเผ่าเซไบน์เป็นกษัตริย์แห่งโรมคนที่สอง ซึ่งในตอนแรก ป็อมปิลิอุสปฏิเสธจะรับตำแหน่งนี้ แต่ทั้งอาจารย์และวุฒิสมาชิกพยายามหว่านล้อมจนเขายอมรับตำแหน่งในที่สุด

อ้างอิง

[แก้]
  1. The Galileo Project, Rice University, note [4]