นีกอล พาชินยัน
นีกอล พาชินยัน | |
|---|---|
| Նիկոլ Փաշինյան | |
.jpg) พาชินยันเมื่อปี 2023 | |
| นายกรัฐมนตรีอาร์มีเนียคนที่ 16 | |
| เริ่มดำรงตำแหน่ง 8 พฤษภาคม 2018 | |
| ประธานาธิบดี | อาร์เมน ซาร์เคิสยัน อาเลน ซีมอนยัน (รักษาการแทน) วาฮาเกิน ฆาชาตูร์ยัน |
| ก่อนหน้า | กาเรน การาเปตยัน (รักษาการแทน) |
| สมาชิกรัฐสภา | |
| ดำรงตำแหน่ง 6 พฤษภาคม 2012 – 8 พฤษภาคม 2018 | |
| กลุ่มรัฐสภา | พันธมิตรทางออก (2012–2017) คองเกรสแห่งชาติอาร์มีเนีย (2017–2018) |
| เขตเลือกตั้ง | เยเรวาน |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | 1 มิถุนายน ค.ศ. 1975 อีเยวัน สาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียตอาร์มีเนีย สหภาพโซเวียต |
| พรรคการเมือง | พรรคสัญญาพลเมือง (2013–ปัจจุบัน) |
| การเข้าร่วม พรรคการเมืองอื่น | พันธมิตรก้าวของเรา (2018–2021) พันธมิตรทางออก (2016–2018) คองเกรสแห่งชาติอาร์มีเนีย (2008–2012) |
| คู่สมรส | อันนา ฮากอบยัน |
| บุตร | 4 คน |
| การศึกษา | มหาวิทยาลัยรัฐเยเรวาน |
| รางวัล | เครื่องราชอิสริยาภรณ์พระสันตะปาปาปีอุสที่ 9 |
| ลายมือชื่อ |  |
นีกอล วอยายี พาชินยัน (อาร์มีเนีย: Նիկոլ Վովայի Փաշինյան, ออกเสียง [nikɔl pʰɑʃinˈjɑn]; เกิด 1 มิถุนายน 1975) เป็นนักการเมืองชาวอาร์มีเนีย ผู้ดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีอาร์มีเนียตั้งแต่ 8 พฤษภาคม 2018 เขามีอาชีพเป็นนักข่าว และก่อตั้งหนังสือพิมพ์เป็นของตนเองในปี 1998 แต่ถูกสั่งปิดในปีเดียวเนื่องจากข้อหาหมิ่นประมาท เขาเคยถูกตัดสินจำคุกหนึ่งปีจากข้อหาหมิ่นประมาทแซร์ฌ ซาร์เคิสยัน รัฐมนตรีความมั่นคงแห่งชาติ เขาเป็นบรรณาธิการประจำนิตยสาร ฮัยกากันฌามานัก ระหว่างปี 1999 ถึง 2012 เขาเป็นผู้สนับสนุนเลวอน เตร์-เปตรอสยัน ประธานาธิบดีคนแรกของอาร์มีเนีย และเป็นผู้วิจารณ์รอเบร์ต คอชาร์ยัน ประธานาธิบดีคนที่สองและพวก[1] รวมถึงวิพากษ์วิจารณ์ความสัมพันธ์ใกล้ชิดระหว่างอาร์มีเนียกับรัสเซีย และสนับสนุนความสัมพันธ์อันดีกับตุรกีแทน[2]
พาชินยันก่อตั้งพรรคสัญญาพลเมืองขึ้น และร่วมกับอีกสองพรรคฝ่ายค้าน จัดตั้งเป็นพันธมิตรทางออก ซึ่งได้คะแนนเสียงรวมเกือบ 8% ในการเลือกตั้งรัฐสภาปี 2017 ต่อมาเขาเป็นผู้นำการปฏิวัติปี 2018 ซึ่งโค่นล้มรัฐบาลของแซร์ฌ ซาร์เคิสยัน และได้รับเลือกตั้งเป็นนายกรัฐมนตรีในการเลือกตั้งปีเดียวกัน[3][4] ซึ่งได้รับการเชิดชูจากผู้สังเกตการณ์ด้านการเมืองว่าเป็นชัยชนะของประชาธิปไตยในอาร์มีเนีย[5] ในขณะเดียวกันเขาถูกวิจารณ์ว่าเป็นพวกประชานิยม[6]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Arshaguni, Hovik (18 November 2020). "Armenia supported Pashinyan. Now Pashinyan must support Armenia". Armenian Weekly. สืบค้นเมื่อ 22 October 2021.
- ↑ ""Թուրքերը Ջավախքում մարդու մսով չեն սնվելու". Փաշինյանի հայաթափման ծրագիրը. Ջավախք, Արցախ, Սյունի՞ք". Yerkir (ภาษาArmenian). 10 December 2020. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 August 2022. สืบค้นเมื่อ 22 October 2021.
{{cite news}}: CS1 maint: unrecognized language (ลิงก์) - ↑ Vonberg, Judith (8 May 2018). "Armenian opposition leader Nikol Pashinyan elected prime minister". CNN. สืบค้นเมื่อ 8 May 2018.
- ↑ "Armenia election: PM Nikol Pashinyan wins by landslide". BBC News (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). 2018-12-10. สืบค้นเมื่อ 2021-12-06.
- ↑ "NATIONS IN TRANSIT 2020" (PDF). www.freedomhouse.org.
- ↑ "Former Chief of Armenian Armed Forces Lambasts Pashinyan; Calls Him a 'Populist Showman'". Hetq. 5 June 2021. สืบค้นเมื่อ 22 October 2021.