ทีมดับเบิลยูดับเบิลยูอี
ทีมดับเบิลยูดับเบิลยูอี | |
---|---|
ข้อมูล | |
สมาชิก | ดูข้างล่าง |
ฉายา | Team WWE Team WWF |
เปิดตัว | 2001 |
สมาคม | ดับเบิลยูดับเบิลยูอี |
ทีมดับเบิลยูดับเบิลยูอี เป็นกลุ่มนักมวยปล้ำของสมาคม เวิลด์เรสต์ลิงเฟเดเรชั่น/เอ็นเตอร์เทนเมนต์ หรีอ ดับเบิลยูเอฟ/อี กลุ่มนี้ปรากฏตัวครั้งแรกเมื่อ ดิแอลไลแอนซ์ (ดับเบิลยูซีดับเบิลยู และ อีซีดับเบิลยู) มาบุก ดับเบิลยูดับเบิลยูเอฟ เมื่อปี ค.ศ. 2001
ประวัติในสังเวียนมวยปล้ำ
[แก้]ทีมดับเบิลยูดับเบิลยูเอฟ ปะทะ ดิแอลไลแอนซ์ (2001)
[แก้]ในปี 2001 ดิแอลไลแอนซ์ (ดับเบิลยูซีดับเบิลยู และ อีซีดับเบิลยู) มาบุก ดับเบิลยูดับเบิลยูเอฟ เลยทำให้ในศึก เซอร์ไวเวอร์ ซีรีส์ (2001) ได้มีการปล้ำแทคทีม 10 คน แบบอิลิมิเนชั่น (สมาชิกฝั่งไหนถูกจับกด/ยอมแพ้ จะต้องถูกคัดออก) ระหว่าง ทีมดับเบิลยูดับเบิลยูเอฟ ปะทะ ดิแอลไลแอนซ์ โดยสมาชิกของ ทีมดับเบิลยูดับเบิลยูเอฟ มี แชมป์โลก WCW เดอะ ร็อค, คริส เจอริโค, บิ๊กโชว์, ดิอันเดอร์เทคเกอร์ และ เคน สมาชิกของ ดิแอลไลแอนซ์ มี เจ้าของ WCW เชน แม็กแมเฮิน, แชมป์โลก WWF "สโตนโคล" สตีฟ ออสติน, แชมป์ฮาร์ดคอร์ ร็อบ แวน แดม, เคิร์ต แองเกิล และ บูเกอร์ ที สุดท้าย ทีมดับเบิลยูดับเบิลยูเอฟ ก็สามารถเอาชนะ ดิแอลไลแอนซ์ ไปได้ และ วินซ์ แม็กแมน ออกมาปรบมือให้กับ เดอะ ร็อค (เดอะ ร็อค สามารถกด "สโตนโคล" สตีฟ ออสติน เป็นคนสุดท้าย และทำให้ ทีมดับเบิลยูดับเบิลยูเอฟ เอาชนะ ดิแอลไลแอนซ์ ไปได้)
สงครามกับ อีซีดับเบิลยู อีกครั้ง (2005-2006)
[แก้]สงครามระหว่าง จอห์น ซีนา กับ เดอะเน็กซัส/การรวมตัวอีกครั้งของทีมดับเบิลยูดับเบิลยูอี (2010)
[แก้]ในเฟทัลโฟร์เวย์ (2010) จอห์น ซีนาต้องป้องกันแชมป์ WWE กับ แรนดี ออร์ตัน, เชมัส และ เอดจ์ แบบ 4 เส้า สุดท้าย จอห์น ซีนา ก็ต้องเสียแชมป์ WWE คืนให้กับ เชมัส เพราะกลุ่มNXTซีซั่น 1 มาลอบทำร้าย จอห์น ซีนา[1] ต่อมาซีนาขอท้าชิงแชมป์โลก WWE คืนจาก เชมัส ในมันนีอินเดอะแบงก์ (2010) ในรูปแบบการปล้ำกรงเหล็ก สุดท้าย จอห์น ซีนา ก็ไม่สามารถคว้าแชมป์ WWE คืนจาก เชมัส มาได้ เนื่องจากกลุ่มเดอะเน็กซัส หรือ NXT ซีซั่น 1 มาก่อกวนการปล้ำของซีนาตลอดเวลา[2] ทำให้ซีนาแค้นมากแล้วไปมีเรื่องกับพวกกลุ่มเดอะเน็กซัส แล้วท้าเจอกันแบบแท็กทีม 7 ต่อ 7 ในซัมเมอร์สแลม (2010) แต่ว่าสมาชิกทีมซีนาอย่างเดอะเกรทคาลี ถูกกลุ่มเน็กซัสลอบทำร้าย ทำให้ไม่สามารถมาร่วมปล้ำได้ และต้องหาคนมาแทนโดยซีนาเลือกแดเนียล ไบรอัน อดีตสมาชิกเน็กซัสมาปล้ำแทนคาลี โดยสุดท้ายซีนาจัดการหัวหน้าเน็กซัส เวด บาร์เร็ตต์ เป็นคนสุดท้าย ทำให้ทีม WWE เอาชนะได้สำเร็จ[3]
สมาชิก
[แก้]2001
[แก้]- Acolytes Protection Agency (Bradshaw and Faarooq)
- Albert
- Al Snow
- Big Show
- Billy Gunn
- Brothers of Destruction (The Undertaker and Kane)
- Chris Jericho
- Christian
- Chuck Palumbo
- Crash Holly
- Edge
- Funaki
- Hardcore Holly
- Hardy Boyz (Jeff Hardy and Matt Hardy)
- Jacqueline
- Kurt Angle
- Lita
- Mick Foley (WWF Commissioner)
- Molly Holly
- Perry Saturn
- The Rock (Leader)
- Scotty 2 Hotty
- Spike Dudley
- Stone Cold Steve Austin
- Tajiri
- Tazz
- Terri
- Test
- Torrie Wilson
- Trish Stratus
- Vince McMahon
- William Regal
- X-Pac
2005
[แก้]- Eddie Guerrero
- Chris Jericho
- Kurt Angle
- Rhyno
- John "Bradshaw" Layfield
- Eric Bischoff
- Edge
- Matt Morgan
- Carlito
- Maven
2006
[แก้]- Rey Mysterio
- Mickie James
- Big Show
- Randy Orton
- Mick Foley
- Edge
- Mark Henry
- Carlito
- Shelton Benjamin
- Matt Hardy
- Finlay
- Bobby Lashley
- Tatanka
- John Cena
- Jerry Lawler
- Super Crazy
- Lita
2010
[แก้]- John Cena (leader)
- The Great Khali
- Daniel Bryan
- Edge
- Chris Jericho
- Bret Hart
- John Morrison
- R-Truth
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Eck, Kevin (June 21, 2010). "Fatal Fourway thoughts". The Baltimore Sun. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-04-09. สืบค้นเมื่อ June 21, 2010.
- ↑ Adkins, Greg (July 18, 2010). "Results: Bank robbery". World Wrestling Entertainment. สืบค้นเมื่อ August 13, 2010.
- ↑ Adkins, Greg (August 15, 2010). "Results: The Seventh Sign". World Wrestling Entertainment. สืบค้นเมื่อ August 16, 2010.