ทิโมธี แบรดลีย์

ทิโมธี แบรดลีย์
ทิโมธี แบรดลีย์
เกิด	ทิโมธี เรย์ แบรดลีย์ จูเนียร์; 29 สิงหาคม พ.ศ. 2526

ทิโมธี แบรดลีย์ หรือ ทิม แบรดลีย์ (อังกฤษ: Timothy Bradley, Tim Bradley) นักมวยอดีตแชมป์โลก 2 รุ่น สองสถาบัน ชาวแอฟริกันอเมริกัน

ประวัติ

ทิโมธี แบรดลีย์ มีชื่อเต็มว่า ทิโมธี เรย์ แบรดลีย์ จูเนียร์ (Timothy Ray Bradley, Jr) เกิดเมื่อวันที่ 29 สิงหาคม พ.ศ. 2526 ที่เมืองปาล์มสปริงส์ และต่อมาได้อพยพและย้ายมาอยู่ที่คาเธอเดรลซิตี รัฐแคลิฟอร์เนีย ^[1] แบรดลีย์ ทำสถิติการชกไม่เคยแพ้หรือเสมอแก่ใครทั้งหมด 8 ครั้ง จนกระทั่งในปี พ.ศ. 2548 สามารถคว้าแชมป์โลกเยาวชนของสภามวยโลก (WBC) ในรุ่นซูเปอร์ไลท์เวท (140 ปอนด์) มาครองได้ ก่อนที่จะได้เป็นแชมป์โลกตัวจริงของสภามวยโลก (WBC) ด้วยการเอาชนะคะแนน จูเนียร์ วิทเทอร์ นักมวยชาวอังกฤษ ได้ถึงเมืองนอตติงแฮม ประเทศอังกฤษ ในปี พ.ศ. 2551

แบรดลีย์ ทำสถิติการชกที่ไม่แพ้แก่ใคร (ไม่มีผลตัดสิน 1 ครั้ง) ไปอีก 5 ครั้ง จึงเดิมพันตำแหน่งแชมป์โลกกับแชมป์โลกในรุ่นเดียวกันของ WBO คือ เคนวอล โฮลท์ นักมวยชาวอเมริกัน ผลการชกปรากฏว่าแบรดลีย์เป็นฝ่ายเอาชนะคะแนนไปได้ และต่อมาก็สามารถป้องกันตำแหน่งด้วยเอาชนะทีเคโอยก 8 โฮเอล กาซามายอร์ นักมวยชื่อดังชาวคิวบา ที่ลาสเวกัสได้อีกด้วย^[2]

ต่อมา แบรดลีย์ จึงได้มีโอกาสพิสูจน์ตนเองอย่างแท้จริงกับ แมนนี่ ปาเกียว นักมวยชาวฟิลิปปินส์ ผู้เป็นเจ้าของตำแหน่งแชมป์โลกถึง 8 รุ่น ในวันที่ 9 มิถุนายน พ.ศ. 2555 ในการชกครั้งนี้ แม้ปาเกียวจะไม่สามารถชกหรือน็อกแบรดลีย์ได้ แต่ก็ไม่สามารถที่จะชกได้อย่างจะแจ้ง และเมื่อครบ 12 ยก รูปการณ์ดูเสมือนว่าปาเกียวน่าจะเป็นฝ่ายเอาชนะไปได้ แต่ปรากฏว่า กรรมการทั้ง 3 คนต่างให้คะแนนแบรดลีย์ชนะไปได้อย่างเป็นเอกฉันท์ ท่ามกลางเสียงวิพากษ์วิจารณ์เป็นอย่างหนัก^[3] ทำให้ทาง WBO ได้ให้กรรมการชุดใหม่ทั้งหมด 5 คน ชมเทปการชกของคู่นี้และให้คะแนนอีกครั้ง ปรากฏว่าคราวนี้ กรรมการต่างให้คะแนนปาเกียวเป็นฝ่ายชนะไปอย่างเป็นเอกฉันท์ แต่ทว่าก็ไม่สามารถที่จะเปลี่ยนแปลงผลการตัดสินไปได้ ^[4]^[5]

ทิโมธี แบรดลีย์ ป้องกันตำแหน่งแชมป์กับ รุสลัน โปรวอดนิค็อฟ นักมวยชาวรัสเซียในวันที่ 17 มีนาคม พ.ศ. 2556 ปรากฏว่าในยกแรก โปรวอดริค็อฟสามารถชกแบรดลีย์ลงไปนอนกับพื้นเวทีได้ แต่กรรมการก็ไม่นับ และในยกสุดท้ายก็เป็นฝ่ายถูกถลุงซะจนเกือบจะเอาตัวไม่รอด จนเมื่อครบ 12 ยก ปรากฏว่าแบรดลีย์เป็นฝ่ายเอาชนะคะแนนโปรวอดนิค็อฟไปได้อย่างฉิวเฉียด ซึ่งถ้าหากว่ากรรมการได้นับ 8 แบรดลีย์ในยกแรกแล้ว จะทำให้คะแนนของโปรวอดนิค็อฟเป็นฝ่ายชนะไปทันที^[6]

ในวันที่ 13 ตุลาคม ปีเดียวกัน แบรดลีย์ ได้ป้องกันตำแหน่งกับ ฆวน มานูเอล มาร์เกซ นักมวยชาวเม็กซิกันชื่อดัง ที่เป็นผู้เอาชนะทีเคโอปาเกียวมาได้อย่างสวยงามก่อนหน้านั้น ครั้งนี้แบรดลีย์ได้พัฒนาการชกของตนเองขึ้นมา เมื่อเป็นฝ่ายสามารถชกมาร์เกซได้อย่างจะแจ้งกว่าเห็นได้ชัด และเกือบจะได้นับมาร์เกซในปลายยกสุดท้ายด้วยซ้ำ จึงเป็นฝ่ายเอาชนะคะแนนไปได้ ^[7]

ในวันที่ 13 เมษายน พ.ศ. 2557 แบรดลีย์ มีกำหนดชกอีกครั้งเป็นครั้งที่ 2 กับ แมนนี ปาเกียว ที่ลาสเวกัส โดยแบรดลีย์เปิดเผยว่า ชัยชนะของตนในครั้งแรกคราวนั้น ตนเป็นฝ่ายถูกวิจารณ์เยอะ จนเกือบจะฆ่าตัวตายเลยทีเดียว^[8] และผลการชกออกมา ปรากฏว่าแบรดลีย์เป็นฝ่ายแพ้คะแนนไปแบบเอกฉันท์ 118-110, 116-112 และ 116-112^[9]

เกียรติประวัติ

แชมป์โลกเยาวชน WBC รุ่นเวลเตอร์เวท
- ชิง, 23 กันยายน 2548 ชนะคะแนน ฟรันซิสโก รินกอน ( เม็กซิโก) ที่ ร้านขายวัสดุก่อสร้างโคโรนา รัฐแคลิฟอร์เนีย สหรัฐ
- ป้องกันครั้งที่ 1, 17 กุมภาพันธ์ 2549 ชนะอาร์ทีดี ราฟาเอล โอร์ติซ ( เม็กซิโก) ยก 2 ที่ โรงแรมดับเบิลทรี ออนแทรีโอ รัฐแคลิฟอร์เนีย สหรัฐ
- ป้องกันครั้งที่ 2, 31 มีนาคม 2549 ชนะคะแนน อีลี แอดดิสัน ( สหรัฐอเมริกา) ที่ โรงแรมดับเบิลทรี ออนแทรีโอ รัฐแคลิฟอร์เนีย สหรัฐ
แชมป์โลกเยาวชน WBC รุ่นซูเปอร์ไลท์เวท
- ชิง , 23 มิถุนายน 2549 ชนะทีเคโอ อาร์ตูโร อูเรนา ( เม็กซิโก) ยก 3 ที่ โรงแรมดับเบิลทรี ออนแทรีโอ รัฐแคลิฟอร์เนีย สหรัฐ
- สละแชมป์
แชมป์โลกเยาวชน WBC รุ่นซูเปอร์ไลท์เวท (สมัยที่ 2)
- ชิง, 2 กุมภาพันธ์ 2550 ชนะคะแนน มานูเอล การ์ซิอา ( เม็กซิโก) ที่ เขตอนุรักษ์อินเดียนแซนตาอิเนซ รัฐแคลิฟอร์เนีย สหรัฐ
- สละแชมป์
แชมป์โลกเยาวชน WBC รุ่นซูเปอร์ไลท์เวท (สมัยที่ 3)
- ชิง, 7 กรกฎาคม 2550 ชนะคะแนน มิเกล บัซเกซ ( เม็กซิโก) ที่ ร้านขายวัสดุก่อสร้างโคโรนา รัฐแคลิฟอร์เนีย สหรัฐ
แชมป์โลก WBC รุ่นซูเปอร์ไลท์เวท
- ชิง, 10 พฤษภาคม 2551 ชนะคะแนน จูเนียร์ วิทเทอร์ ( สหราชอาณาจักร) ที่ มอเตอร์พอยท์อารีนานอตทิงแฮม นอตทิงแฮม นอตทิงแฮมเชอร์ ประเทศอังกฤษ สหราชอาณาจักร
- ป้องกันครั้งที่ 1, 13 กันยายน 2551 ชนะคะแนน เอดเนอร์ เชอร์รี ( บาฮามาส) ที่ คาสิโนรีสอร์ทโบริเวจ ไบโลซี รัฐมิสซิสซิปปี สหรัฐ
- ป้องกันครั้งที่ 2 และชิงแชมป์โลก WBO ในรุ่นเดียวกัน, 4 เมษายน 2552 ชนะคะแนน เคนดอลล์ โฮลท์ ( สหรัฐอเมริกา) ที่ เบลล์เซนเตอร์ มอนทรีออล รัฐควิเบก ประเทศแคนาดา (ต่อมาแบรดลีย์สละแชมป์ WBC)
แชมป์โลก WBO รุ่นจูเนียร์เวลเตอร์เวท
- ป้องกันครั้งที่ 1, 1 สิงหาคม 2552 ชนะอาร์ทีดี เนท แคมเบลล์ ( สหรัฐอเมริกา) ยก 3 ที่ อกวาคาลิเอนเตคาสิโนรีสอร์ทสปา แรนโชมิเรจ รัฐแคลิฟอเนีย สหรัฐ (ภายหลังคณะกรรมการกีฬารัฐเนวาดาเปลี่ยนผลตัดสินเป็นไม่มีการตัดสิน)
- ป้องกันครั้งที่ 2, 12 ธันวาคม2552 ชนะคะแนน ลามอนท์ ปีเตอร์สัน ( สหรัฐอเมริกา) ที่ อกวาคาลิเอนเตคาสิโนรีสอร์ทสปา แรนโชมิเรจ รัฐแคลิฟอเนีย สหรัฐ
- ป้องกันครั้งที่ 3 และชิงแชมป์โลก WBC ในรุ่นเดียวกัน, 29 มกราคม 2554 ชนะโดยเทคนิค เดวอน อเล็กซานเดอร์ ( สหรัฐอเมริกา) ยก 10 ที่ พอนทิแอกซิลเวอร์โดม พอนทิแอก รัฐมิชิแกน สหรัฐ (ต่อมาแบรดลีย์สละแชมป์ WBC)
- ป้องกันครั้งที่ 5, 12 พฤศจิกายน 2554 ชนะทีเคโอ โฆเอล กาซามาโยร์ ( คิวบา) ยก 8 ที่ เอ็มจีเอ็มเอ็มแกรนด์ลาสเวกัส ลาสเวกัส รัฐเนวาดา สหรัฐ
- สละแชมป์
แชมป์โลก WBO รุ่นเวลเตอร์เวท
- ชิง, 9 มิถุนายน 2555 ชนะคะแนน แมนนี ปาเกียว ( ฟิลิปปินส์) ที่ เอ็มจีเอ็มเอ็มแกรนด์ลาสเวกัส ลาสเวกัส รัฐเนวาดา สหรัฐ
- ป้องกันครั้งที่ 1, 16 มีนาคม 2556 ชนะคะแนน รุสลัน โปรวอดนิค็อฟ ( รัสเซีย) ที่ ดิกนีตีเฮลท์สปอร์ตพาร์ก คาร์สัน รัฐแคลิฟอเนีย สหรัฐ
- ป้องกันครั้งที่ 2, 12 ตุลาคม 2556 ชนะคะแนน ฆวน มานูเอล มาร์เกซ ( เม็กซิโก) ที่ โธมัสแอนด์แม็กเซนเตอร์ ลาสเวกัส รัฐเนวาดา สหรัฐ
- เสียแชมป์, 12 เมษายน 2557 แพ้คะแนน แมนนี ปาเกียว ( ฟิลิปปินส์) ที่ เอ็มจีเอ็มแกรนด์ลาสเวกัส ลาสเวกัส รัฐเนวาดา สหรัฐ
แชมป์เฉพาะกาล WBO รุ่นเวลเตอร์เวท
- ชิง, 27 มิถุนายน 2558 ชนะคะแนน เจสซี วาร์กัส ( สหรัฐอเมริกา) ที่ ดิกนีตีเฮลท์สปอร์ตพาร์ก คาร์สัน รัฐแคลิฟอเนีย สหรัฐ (ต่อมา WBO แต่งตั้งให้แบรดลีย์เป็นแชมป์โลก)
แชมป์โลก WBO รุ่นเวลเตอร์เวท (สมัยที่ 2)
- ป้องกันครั้งที่ 1, 7 พฤศจิกายน2558 ชนะคะแนน แบรนดอน ริออส ( สหรัฐอเมริกา) ที่ โธมัสแอนด์แม็กเซนเตอร์ ลาสเวกัส รัฐเนวาดา สหรัฐ
- สละแชมป์
เคยชิงแชมป์ต่อไปนี้แต่ไม่สำเร็จ
- ชิงแชมป์ WBO International รุ่นเวลเตอร์เวท, 9 เมษายน 2559 แพ้คะแนน แมนนี ปาเกียว ( ฟิลิปปินส์) ที่ เอ็มจีเอ็มแกรนด์ลาสเวกัส ลาสเวกัส รัฐเนวาดา สหรัฐ