ดัด ภูมลา
ดัด ภูมลา | |
---|---|
เกิด | พ.ศ.2493 ตำบลผึ่งแดด อำเภอมุกดาหาร จังหวัดนครพนม |
เสียชีวิต | 1 ธันวาคม พ.ศ. 2515 (22 ปี) สนามบินพาณิชย์ อำเภอเมืองนครพนม จังหวัดนครพนม |
สาเหตุเสียชีวิต | ประหารชีวิตด้วยการยิงเป้าเป็นชุด |
พลเมือง | ไทย |
การศึกษา | ประถมศึกษาปีที่ 4 |
อาชีพ | ทหารรับจ้าง |
ปีปฏิบัติงาน | 2513 - พฤษภาคม พ.ศ. 2515 |
นายจ้าง | ประเทศลาว |
มีชื่อเสียงจาก | ก่อเหตุขว้างระเบิดมือจนเป็นเหตุให้มีผู้เสียชีวิตเป็นจำนวนมาก |
สถานะทางคดี | ประหารชีวิตตามคำสั่งถนอม กิตติขจร |
เหตุจูงใจ | ล้างแค้นคู่อริที่ชกปาก |
ข้อหา | ฆ่าผู้อื่นโดยไตร่ตรองไว้ก่อนและกระทำทารุณโหดร้าย |
รายละเอียด | |
วันที่ | 8 พฤษภาคม พ.ศ. 2515 |
ประเทศ | ประเทศไทย |
รัฐ | จังหวัดนครพนม |
ตำแหน่ง | ร้านน้ำแข็งไสในวัดสระบัว ตำบลผึ่งแดด อำเภอมุกดาหาร |
เป้าหมาย | กลุ่มของจันทวี บุญรักษ์ |
ตาย | 9[note 1] |
บาดเจ็บ | 13 |
อาวุธ | ระเบิดมือ |
วันที่ถูกจับ | 8 พฤษภาคม พ.ศ. 2515 |
จำคุกที่ | สถานีตำรวจภูธรเมืองนครพนม |
ดัด ภูมลา (พ.ศ.2493 - 1 ธันวาคม พ.ศ. 2515) เป็นฆาตกรหมู่ชาวไทยผู้ก่อเหตุสังหารหมู่ด้วยระเบิดมือที่วัดสระบัว ตำบลผึ่งแดด อำเภอเมืองมุกดาหาร จังหวัดนครพนม เมื่อปี พ.ศ. 2515 เป็นเหตุให้มีผู้เสียชีวิต 9 คน และบาดเจ็บ 13 คน และถูกประหารชีวิตตามมาตรา 17 ของรัฐบาลจอมพลถนอม กิตติขจร[1][2] [3]
ประวัติ
[แก้]ดัดเป็นคนมุกดาหาร เขาเป็นลูกคนที่ 5 จากทั้งหมด 6 คน เขาจบการศึกษาระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 แล้วออกมาช่วยพ่อแม่ทำงาน เขามีนิสัยชอบลักเล็กขโมยน้อยและทำตัวเป็นอันธพาล ต่อมาในปีพ.ศ.2513 เขาได้หนีคดีไปเป็นทหารรับจ้างที่ประเทศลาว ต่อมาในช่วงต้นเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2515 เขาหนีทหารจากประเทศลาวกลับมาที่มุกดาหารพร้อมกับนำปืนและระเบิดมือกลับมาด้วย เขามีนิสัยเกเร เมื่อเมาสุราเขามักจะทะเลาะวิวาทกับผู้อื่นเป็นประจำ[4]
การก่อคดี
[แก้]ในวันที่ 7 พฤษภาคม พ.ศ 2515 ดัดได้เดินทางมาเที่ยวงานทำบุญประจำปีที่วัดสระบัว อำเภอมุกดาหาร และหาเหล้าดื่ม เมื่อเดินทางไปถึงเวทีนางรำ เขาได้เข้าไปโค้งนางรำ จึงเกิดความกระทบกระทั่งกับกลุ่มของจันทวี บุญรักษ์ ซึ่งเป็นกลุ่มวัยรุ่นที่รำวงอยู่บนเวที ทำให้ถูกวัยรุ่นคนหนึ่งชกปากจนล้มลง เมื่อเขาลุกขึ้นแล้วพบว่ากลุ่มวัยรุ่นมีมากกว่า เขาจึงเดินทางออกจากงานแล้วกลับไปเอาระเบิดมือซึ่งใช้ในยามสงครามจากบ้าน[5][6] ในช่วงกลางดึกย่างเข้าสู่วันที่ 8 พฤษภาคม ดัดเดินหากลุ่มวันรุ่นจนพบกลุ่มวัยรุ่นนั่งกินน้ำแข็งไสอยู่ที่ร้านค้า เขาดึงสลักระเบิดและขว้างใส่ร้านค้า ระเบิดได้ทำงานและระเบิดออกมา ทำให้มีผู้บาดเจ็บและเสียชีวิตหลายราย ดัดได้หลบหนีออกจากที่เกิดเหตุ ผู้ที่เห็นเหตุการณ์ได้เข้าช่วยเหลือผู้บาดเจ็บส่งโรงพยาบาลโดยพบว่ามีผู้เสียชีวิตในที่เกิดเหตุ 9 คน รวมถึงเจ้าของร้าน,เด็ก ,กลุ่มของจันทวี และมีผู้บาดเจ็บสาหัส 3 คน ไม่สาหัส 10 คน[7][8][9][10]
การจับกุมและการประหารชีวิต
[แก้]ในวันเดียวกันเจ้าหน้าที่ตำรวจได้เดินทางไปที่บ้านดัดเพื่อจับกุม แต่พบว่าดัดหลบหนีไปยังแขวงสุวรรณเขต ประเทศลาว เจ้าหน้าที่ตำรวจมุกดาหารจึงร่วมมือติดตามกับตำรวจลาวเพื่อจับกุมดัดที่ประเทศลาว และตำรวจลาวสามารถจับกุมดัดได้ในช่วงเช้าของวันเดียวกัน ดัดได้ให้การรับสารภาพว่าได้โยนระเบิดใส่คนในงานวัดจริงเพื่อล้างแค้นคู่อริที่ชกปากในเวทีรำวง เมื่อเจอคู่อรินั่งกินน้ำแข็งไสจึงโยนระเบิดใส่ และมีพยานยืนยันตัวของดัดเป็นคนร้าย หลังจากนั้นเจ้าหน้าที่ตำรวจได้ย้ายตัวดัดไปขังไว้สถานีตำรวจภูธรอำเภอเมืองนครพนม[11][12]
หลังจากนั้นตำรวจจังหวัดนครพนมได้ส่งมอบสำนวนการสอบสวนและพยานหลักฐานให้คณะปฎิวิติเนื่องจากดัดกระทำความผิดโดยไม่คิดถึงชีวิตของผู้อื่นไม่ว่าจะเป็นเด็กหรือผู้หญิงที่ไปเที่ยวงานอย่างไม่เกรงกลัวอาญาแผ่นดิน เป็นคนมีจิตใจเหี้ยมโหดอำมหิต มีนิสัยเป็นนักเลงอัทธพาลในหมู่บ้าน นับเป็นบุคคลที่เป็นอันตรายต่อสังคมจึงเสนอให้คณะปฎิวัติลงโทษสถานหนักเพื่อไม่ให้เป็นเยี่ยงอย่างต่อไป[13]
วันที่ 30 พฤศจิกายน พ.ศ. 2515 จอมพล ถนอม กิตติขจร ลงนามในคำสั่งให้ประหารชีวิตดัด ภูมิลา โดยเห็นว่าเป็นการก่อคดีอาญาที่สยดสยอง และเขย่าขวัญประชาชน พฤติกรรมที่กระทำไปนอกจากเป็นการอุอาจไม่เกรงกลัวต่ออาญาแผ่นดินยังแสดงให้เห็นว่าเป็นผู้มีจิตใจโหดเหี้ยมอำมหิตปราศจากมนุษย์ธรรม นับได้ว่าเป็นบุคคลที่เป็นภัยต่อสังคมอย่างร้ายแรง โดยกำหนดให้สนามบินพาณิชย์จังหวัดนครพนมเป็นสถานที่ประหารชีวิตดัดซึ่งจะเกิดขึ้นในวันรุ่งขึ้น[14][15][16][17]
ดัดรู้ตัวว่าตนเองจะถูกประหารชีวิตจึงนอนกระสับกระส่ายตลอดทั้งคืน เขาขอให้ตำรวจซื้อเบียร์มาให้กินเป็นครั้งสุดท้าย แต่ไม่สามารถซื้อให้ได้เนื่องจากเป็นของมึนเมา และเขายังได้ขอเสื้อสีขาวจากเพื่อนผู้ต้องหามาใส่ในวันประหารชีวิต[18]
ในวันที่ 1 ธันวาคม เวลา 07.00 น. ดัดถูกเบิกตัวไปยังกองกำกับการตำวจภูธรเพื่อดำเนินตามขั้นตอน โดยเริ่มอ่านคำสั่งของหัวหน้าคณะปฎิวัติแล้วให้เซ็นทราบในคำสั่ง ตามด้วยการยืนยันตัวบุคคลว่าเป็นบุคคลเดียวกับในคำสั่ง แล้วนำอาหารมื้อสุดท้ายมาแต่ดัดไม่รับประทาน ถัดจากนั้นตำรวจได้นิมนต์พระครูอาธาน พนมกิจ มาเทศนาเรื่องกฎแห่งกรรม โดยเขารับฟังอย่างสงบ หลังจากนั้นได้ให้ทำพินัยกรรม แต่ดัดไม่ทำพินัยกรรม แต่เขียนจดหมายถึงพ่อ และไม่บริจาคร่างกาย เวลา 12.00 น. เจ้าหน้าที่นำตัวของเขาขึ้นรถไปยังสนามบินพาณิชย์ เมื่อถึงสนามบิน เขาถูกพาตัวไปมัดกับหลักประหารโดยหันเข้าหาหลักแล้วตั้งเป้าตาวัว พันตำรวจตรีอรุณ ประสานสิทธิ์ ผู้บังคับกองสถานีตำรวจภูธรมุกดาหาร ได้ออกคำสั่งให้เรียกแถวเพชฌฆาต 5 นายซึ่งเป็นตำรวจ มาหยุดยืนตั้งแถวหน้ากระดานหน้ากล่องหลักประหาร หลังจากนั้นอรุณได้ออกคำสั่งให้ยิง ดัดถูกประหารชีวิตเมื่อเวลา 12.32 น. กระสุนเข้าลำตัวทุกนัดรวม 50 นัด หลังจากนั้นนายแพทย์อารี มูลพันธ์ได้เข้าไปตรวจสอบร่างของดัดและแจ้งว่าเสียชีวิตแล้ว เจ้าหน้าที่ตำรวจจึงนำศพของเขาลงจากหลักประหารแล้วพิมพ์ลายนิ้วมือก่อนจะนำศพไปเก็บไว้ที่วัดศรีเทพประดิษฐารามเนื่องจากไม่มีผู้มาขอรับศพ[19][20][21][22]
เชิงอรรถ
[แก้]- ↑ รายชื่อผู้เสียชีวิตทั้ง 9 รายได้แก่ 1. นายจันทวี บุญรักษ์(วัยรุ่น) 2.นายสมบูรณ์ บุญรักษ์(วัยรุ่น) 3.นายสงค์ สุพร (วัยรุ่น) 4.นายกฤษณา บุญรักษ์ 5.นายชอบ คล่องแคล่ว 6.นางสาวล้ำ สิงห์หลอน 7.นางสาวพอดี รัตนวงศ์ 8.นายสมหมาย สิงห์หลอน 9.เด็กหญิงฉวีวรรณ สุพร
ดูเพิ่ม
[แก้]- โทษประหารชีวิตในประเทศไทย
- รายชื่อการสังหารหมู่ในประเทศไทย
- รายชื่อโศกนาฏกรรมและภัยพิบัติในประเทศไทย
- รายชื่อฆาตกรอาละวาด (en:List of rampage killers)
อ้างอิง
[แก้]- ↑ พวงสุวรรณ, อรรถยุทธ (2021-02-04). "ประหารที่จังหวัดนครพนม". สืบค้นเมื่อ 2024-05-22.
- ↑ "ยิง 50 นัด". หนังสือพิมพ์เดลินิวส์. 2 December 1972. p. 16.
- ↑ "ยิงเป้ามือระเบิด 9 ศพ". หนังสือพิมพ์ไทยรัฐ. 1 December 1972. p. 2.
- ↑ "ยิง 50 นัด". หนังสือพิมพ์เดลินิวส์. 2 December 1972. p. 16.
- ↑ "ยิงเป้ามือระเบิด 9 ศพ". หนังสือพิมพ์ไทยรัฐ. 1 December 1972. p. 2.
- ↑ "หน.ปว.ยิงเป้ามือระเบิด 9 ศพ". หนังสือพิมพ์พิมพ์ไทย. 1 December 1972. p. 16.
- ↑ Grenade kills nine, Winnipeg Free Press (May 12, 1972)
- ↑ "Grenade kills nine". The Windsor Star (ภาษาอังกฤษแบบแคนาดา). Reuters. 1972-05-11. p. 73 – โดยทาง Google News Archive.
- ↑ 9 Thais Killed by Grenade, The New York Times (May 11, 1972)
- ↑ "จอมพลถนอมสั่งประหารฆาตกร 9 ศพ ดัด ภูมิลา". หนังสือพิมพ์ไทยเดลี่. 1 December 1972. p. 16.
- ↑ "จอมพลถนอมสั่งประหารฆาตกร 9 ศพ ดัด ภูมิลา". หนังสือพิมพ์ไทยเดลี่. 1 December 1972. p. 16.
- ↑ "ยิงเป้ามือระเบิด 9 ศพ". หนังสือพิมพ์ไทยรัฐ. 1 December 1972. p. 2.
- ↑ "ยิงเป้ามือระเบิด 9 ศพ". หนังสือพิมพ์ไทยรัฐ. 1 December 1972. p. 2.
- ↑ "จอทพลถนอมสั่งประหารฆาตกร 9 ศพ ดัด ภูมิลา". หนังสือพิมพ์ไทยเดลี่. 1 December 1972. p. 16.
- ↑ "ยิงเป้ามือระเบิด 9 ศพ". หนังสือพิมพ์ไทยรัฐ. 1 December 1972. p. 2.
- ↑ "ยิง 50 นัด". หนังสือพิมพ์เดลินิวส์. 2 December 1972. p. 16.
- ↑ "หน.ปว.ยิงเป้ามือระเบิด 9 ศพ". หนังสือพิมพ์พิมพ์ไทย. 2 December 1972. p. 16.
- ↑ "ยิง 50 นัด". หนังสือพิมพ์เดลินิวส์. 2 December 1972. p. 16.
- ↑ "ยิง 50 นัด". หนังสือพิมพ์เดลินิวส์. 2 December 1972. p. 16.
- ↑ "ประหารชีวิตนักปล้นฆ่าตำรวจ ยิงเป้ามือระเบิด". หนังสือพิมพ์ไทยรัฐ. 2 December 1972. p. 16.
- ↑ "มือระเบิด 9 ศพโดนรัว 50 นัดเป็นผีไม่มีญาติ". หนังสือพิมพ์พิมพ์ไทย. 3 December 1972. p. 16.
- ↑ "ไม่ยอมกินข้าวก่อนยิงเป้า". หนังสือพิมพ์ไทยเดลี่. 2 December 1972. p. 16.
- บุคคลที่เกิดในปี พ.ศ. 2493
- บุคคลที่เสียชีวิตในปี พ.ศ. 2515
- นักโทษของประเทศไทย
- ผู้ถูกประหารชีวิตด้วยอาวุธปืน
- ชาวไทยที่ถูกประหารชีวิต
- นักโทษประหารชาวไทย
- บุคคลจากจังหวัดมุกดาหาร
- ฆาตกรชาวไทย
- ฆาตกรรมหมู่ในประเทศไทย
- อำเภอเมืองมุกดาหาร
- เหตุการณ์ในประเทศไทยในเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2515
- การสังหารหมู่ในประเทศไทยในปี พ.ศ. 2515
- ประเทศไทยในปี พ.ศ. 2515