ซิมบ็อกซ์
ซิมบ็อกซ์ (อังกฤษ: SIM box เรียกอีกอย่างว่า อังกฤษ: SIM bank) คืออุปกรณ์ที่เป็นส่วนหนึ่งของการติดตั้งเกตเวย์วอยซ์โอเวอร์ไอพี โดยจะประกอบด้วยซิมการ์ดจำนวนหนึ่งซึ่งเชื่อมต่อกับเกตเวย์แต่จะถูกติดตั้งในกล่องแยกจากกัน ซิมบ็อกซ์สามารถติดตั้งซิมการ์ดของผู้ให้บริการโทรศัพท์มือถือหลายราย ซึ่งทำให้สามารถทำงานร่วมกับเกตเวย์จีเอสเอ็มหลายแห่งที่ตั้งอยู่ในสถานที่ต่าง ๆ ได้[ต้องการอ้างอิง]
การใช้งานและการตรวจจับ
[แก้]ผู้ให้บริการซิมบ็อกซ์สามารถกำหนดเส้นทางการโทรผ่านการเชื่อมต่อวอยซ์โอเวอร์ไอพี และเชื่อมต่อการโทรเป็นเสมือนการสื่อสารในท้องถิ่น ทำให้ผู้ให้บริการซิมบ็อกซ์ไม่ต้องจ่ายอัตราค่าบริการการโทรระหว่างประเทศที่สูงและลดราคาที่ถูกเรียกเก็บโดยผู้ให้บริการโครงข่ายโทรศัพท์เคลื่อนที่ในท้องถิ่น (MNO)[1][2] โดยทั่วไปแล้ว ในการสื่อสารด้วยเสียงจะใช้ชุมสายส่วนตัวเพื่อรับข้อมูลการสื่อสารภายในท้องถิ่น แล้วสายจะถูกส่งผ่านอินเทอร์เน็ตไปยังซิมบ็อกซ์ที่อยู่ในพื้นที่ห่างไกล รูปแบบการดำเนินงานทางธุรกิจนี้มักใช้เพื่อหลีกเลี่ยงค่าธรรมเนียมการโทรทางไกลที่สูงกว่าสำหรับบริการการโทรทางไกลที่ไม่ใช่โทรศัพท์เคลื่อนที่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการโทรในประเทศที่พัฒนาน้อยกว่า
ซิมบ็อกซ์มักใช้บริการวอยซ์โอเวอร์ไอพีที่มีอัตราค่าบริการต่ำกว่าไปยังปลายสายบนเครือข่ายมือถือในท้องถิ่น (MNO) รวมถึงการหลีกเลี่ยงค่าธรรมเนียมที่สูงของผู้ให้บริการ จากการโทรซึ่งขัดต่อนโยบายการใช้งานที่ยอมรับได้ และการส่งข้อความขยะผ่านมือถือ
ผู้ให้บริการบางรายพยายามตรวจจับและปฏิเสธการให้บริการซิมบ็อกซ์ ผ่านวิธีการต่าง ๆ รวมถึงการยกเลิกหรือการจำกัดการให้บริการเฉพาะกับซิมการ์ดที่มีการระบุตัวตน ผู้ให้บริการซิมบ็อกซ์มักจะทำการสลับซิมการ์ดเพื่อแทนที่ซิมที่ถูกจำกัดการใช้งาน พวกเขาอาจทำการเขียนรหัสสากลประจำอุปกรณ์เคลื่อนที่ (IMEI) ของซิมบ็อกซ์ใหม่ โดยมักจะใช้ IMEI แบบสุ่มเป็นช่วง หรือ IMEI ที่กำหนดให้กับโทรศัพท์เคลื่อนที่ทั่วไปเพื่อหลีกเลี่ยงการตรวจจับ
การใช้ซิมบ็อกซ์มักจะถูกกฎหมาย แต่การใช้ดังกล่าวอาจถือเป็นการละเมิดสัญญาผู้ให้บริการ หลายบริษัทเช่น เวอไรซอน พยายามโน้มน้าวรัฐบาลท้องถิ่นในสหรัฐอย่างหนักเพื่อห้ามการใช้ซิมบ็อกซ์ อีกเหตุผลคือการขาดการควบคุมผู้ใช้เช่น การรับรู้ว่าใครกำลังโทรหาใคร สิ่งนี้สร้างความท้าทายอย่างมากต่อความเป็นส่วนตัวของผู้ใช้ เนื่องจากรัฐบาลท้องถิ่นต้องการทราบว่าใครโทรหาใครและจากที่ไหน ตัวอย่างหนึ่งคือในประเทศกานา ซึ่งรัฐบาลได้มีมาตรการที่เข้มงวดกับการใช้งานซิมบ็อกซ์[2][3]
ในประเทศออสเตรเลียนักหลอกลวง (scammer) ใช้ซิมบ็อกซ์จำนวนมากในการส่งข้อความนับล้านข้อความที่แอบอ้างว่ามาจาก ATO, Centrelink, Medicare, Australia Post, Commonwealth Bank, Transurban และ Linkt ซึ่งการรายงานนักหลอกลวงผ่านทางบริการสารสั้น (SMS) ไปยังหน่วยอำนวยการสัญญาณออสเตรเลีย (Australian Signals Directorate, ASD) ถือเป็นวิธีที่ดีที่สุดในการปิดระบบของนักหลอกลวงเหล่านี้[4]
คุณภาพการโทร
[แก้]เนื่องจากเครือข่ายโทรศัพท์เคลื่อนที่ทั่วไปมักใช้ตัวเข้ารหัส/ถอดรหัสเสียงที่ล้าสมัยและมีคุณภาพต่ำ (เช่น โคเดก GSM HR และ FR) ซิมบ็อกซ์สามารถทำการเชื่อมต่อในท้องถิ่นด้วยคุณภาพเสียงที่เหนือกว่าได้
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "How Bypass Fraud Works". PurgeFraud.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 มกราคม 2016. สืบค้นเมื่อ 14 ตุลาคม 2015.
- ↑ 2.0 2.1 "Ghana loses 33million dollars through SIM BOX fraud". vibeghana.com. 26 มกราคม 2015. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 เมษายน 2016. สืบค้นเมื่อ 14 ตุลาคม 2015.
- ↑ "Former GREDA boss Tweneboah arrested for SIM box fraud". MyJoyOnline.com. 26 มกราคม 2015. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 9 มีนาคม 2015. สืบค้นเมื่อ 14 ตุลาคม 2015.
- ↑ "Recognise and report scams". Australian Signals Directorate's Australian Cyber Security Centre.