จักรพรรดิเหลียงยฺเหวียน
| จักรพรรดิเหลียงยฺเหวียน Emperor Yuan of Liang 梁元帝 | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| จักรพรรดิองค์ที่ 4 แห่ง ราชวงศ์เหลียง | |||||||||||||||||
| ครองราชย์ | 13 ธันวาคม ค.ศ. 552[1][2] – 7 มกราคม ค.ศ. 555[3][1] | ||||||||||||||||
| ก่อนหน้า | เซียว ต้ง | ||||||||||||||||
| ถัดไป | จักรพรรดิหมิน Emperor Xuan (Western Liang) | ||||||||||||||||
| Pretender(s) | เซียว จี (from 16 May 552 to 5 August 553) โหว จิง (from 1 January 552 to August 552) | ||||||||||||||||
| ประสูติ | 16 กันยายน ค.ศ. 508[3][1] เซียว ฉีฟู่ (蕭七符) | ||||||||||||||||
| สวรรคต | มกราคม 27, 555 (46 ปี)[1][4] | ||||||||||||||||
| พระสนม | สวี่ เซียวเพ่ย แห่งตงไห่ เซี่ย หวังเฟิง | ||||||||||||||||
| พระราชบุตร | See § Family | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| ราชวงศ์ | ราชวงศ์เหลียง | ||||||||||||||||
| พระราชบิดา | จักรพรรดิเหลียงอู่ | ||||||||||||||||
| พระราชมารดา | จักรพรรดินีเหวินซวน | ||||||||||||||||
จักรพรรดิเหลียงยฺเหวียน (อักษรโรมัน: Emperor Yuan of Liang จีน: 梁元帝; พินอิน: Liáng Yuándì; 16 กันยายน ค.ศ. 508 – 27 มกราคม ค.ศ. 555) มีพระนามเดิมว่า เซียว อี้ (อักษรโรมัน: Xiao Yi 蕭繹) ชื่อรัชกาลว่า จื้อเฉิง (อักษรโรมัน: Shicheng 世誠) พระนามในวัยเยาว์ว่า ฉีฟู่ (อักษรโรมัน: Qifu 七符) เป็น จักรพรรดิแห่งจีนในราชวงศ์เหลียง หลังจากที่จักรพรรดิเหลียงอู่ พระราชบิดา และจักรพรรดิเหลียงเจี้ยนเหวิน พระอนุชาถูกจับเป็นตัวประกันอยู่นาน และถูกคุมตัวโดยนายพลกบฏ โหว จิง เซียวอี้ถูกมองว่าเป็นผู้นำของเหลียง โดยพฤตินัย และหลังจากเอาชนะโหวจิงได้ในปี 552 ก็ประกาศตนเป็นจักรพรรดิ ในปี 554 หลังจากรุกราน อู่เหวิน ไต้ ซึ่งเป็นแม่ทัพใหญ่ของราชวงศ์เว่ยตะวันตก กองกำลังของเว่ยตะวันตกได้สืบเชื้อสายมาและยึดเมืองหลวงเจี้ยนคังได้ (江陵, ในปัจจุบันคือ จิงโจว, มณฑลหูเป่ย์) อู่เหวินได้ประหารชีวิตพระองค์ และประกาศให้พระราชนัดดา เซียว ซา ขึ้นครองราชย์เป็นจักรพรรดิแห่งเหลียง
จักรพรรดิหยวนเป็นนักเขียน และนักสะสมหนังสือโบราณที่มีชื่อเสียง แต่ถูกวิจารณ์โดยนักประวัติศาสตร์ว่า พระองค์มุ่งกำจัดผู้ที่มีศักยภาพในการชิงราชบัลลังก์มากกว่าต่อสู้กับโหวจิง ขณะที่เจียงหลิงถูกกองทหารเว่ยตะวันตกปิดล้อม จักรพรรดิหยวนได้จุดไฟเผาหนังสือโบราณมากกว่า 140,000 เล่ม และนี่ถือเป็นหนึ่งในหายนะที่ยิ่งใหญ่ที่สุดสำหรับการศึกษางานโบราณในประวัติศาสตร์จีน
อ้างอิง
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 Academia Sinica Chinese-Western Calendar Converter.
- ↑ Zizhi Tongjian, vol. 164.
- ↑ 3.0 3.1 Book of Liang, vol. 5.
- ↑ Zizhi Tongjian, vol. 165.
- ↑ Zizhi Tongjian, vol. 166.
- Book of Liang, vol. 5.
- History of the Southern Dynasties, vol. 8.
- Zizhi Tongjian, vols. 147, 158, 159, 160, 161, 162, 163, 164, 165.
| ก่อนหน้า | จักรพรรดิเหลียงยฺเหวียน | ถัดไป | ||
|---|---|---|---|---|
| สมัยก่อนหน้า เซียว จี (อ๋องแห่งอู๋เหลียง) |
จักรพรรดิแห่งราชวงศ์เหลียง (ตะวันตก) 552–554 |
สมัยต่อมา จักรพรรดิเหลียงซวน | ||
| สมัยก่อนหน้า เซียว ต้ง (Prince of Yuzhang) |
จักรพรรดิจีน (มณฑลหูเป่ย์ตะวันตก) 552–554 | |||
| จักรพรรดิจีน (ราชวงศ์ใต้) 552–554 |
สมัยต่อมา เซียว หยวนหมิง (Marquess of Zhenyang) | |||
| จักรพรรดิแห่งราชวงศ์เหลียง (ตะวันออก/ ภาคกลาง/ ภาคใต้) 552–554 | ||||
| สมัยก่อนหน้า โหว จิง แห่งฮั่น |
จักรพรรดิจีน]] (ตะวันออกเฉียงใต้) 552–554 | |||