ข้ามไปเนื้อหา

ค่าคงที่กรวย

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ภาคตัดกรวย 10 หน้าที่แตกต่างกันซึ่งเปิดไปทางขวาจากจุดตัดร่วมกัน โดยที่จุดดังกล่าวจะมีรัศมีความโค้งร่วมกัน
ภาพประกอบค่าคงที่ของภาคตัดกรวยต่างๆ

ใน เรขาคณิต ค่าคงที่กรวย (หรือ ค่าคงที่ชวาร์สชิลด์[1] ตาม คาร์ล ชวาร์สชิลด์) เป็นปริมาณที่เป็นปริมาณที่อธิบายภาคตัดกรวยและแสดงด้วยตัวอักษร Kค่าคงที่นี้กำหนดโดย K ค่าคงที่นี้กำหนดโดย โดยที่ e คือ ความเยื้องศูนย์กลาง ของหน้าตัดกรวย

สมการของภาคตัดกรวยที่มีจุดยอดที่ จุดกำเนิด และสัมผัสแกน y คือ หรือ โดยที่ R คือ รัศมีความโค้ง ที่ x = 0

การกำหนดนี้ใช้ใน ทัศนศาสตร์เรขาคณิต เพื่อระบุพื้นผิวเลนส์และกระจกที่เป็นรูป ทรงรีแบน (K > 0), ทรงกลม (K = 0), ทรงรียาว (0 > K > −1), พาราโบลอยด์ (K = −1), และ ไฮเพอร์โบลอยด์ (K < −1) เมื่อ การประมาณค่าแบบพาราเซียล ถูกต้อง พื้นผิวออปติกสามารถถือเป็นพื้นผิวทรงกลมที่มีรัศมีเท่ากันได้

อ้างอิง

[แก้]
  1. Rakich, Andrew (2005-08-18). Sasian, Jose M; Koshel, R. John; Juergens, Richard C (บ.ก.). "The 100th birthday of the conic constant and Schwarzschild's revolutionary papers in optics". Novel Optical Systems Design and Optimization VIII. International Society for Optics and Photonics. 5875: 587501. Bibcode:2005SPIE.5875....1R. doi:10.1117/12.635041. S2CID 119718303.