คุ้มวงศ์บุรี
บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
คุ้มวงศ์บุรี | |
---|---|
ข้อมูลทั่วไป | |
ประเภท | คุ้มเจ้า |
สถาปัตยกรรม | ล้านนาไทยผสมยุโรป |
เมือง | อำเภอเมืองแพร่ จังหวัดแพร่ |
ประเทศ | ประเทศไทย |
เริ่มสร้าง | พ.ศ. 2440 |
ผู้สร้าง | หลวงพงษ์พิบูลย์ (เจ้าพรหม วงศ์พระถาง) |
การออกแบบและการก่อสร้าง | |
รางวัล | รางวัลอนุรักษ์ดีเด่น ปี พ.ศ. 2536 |
คุ้มวงศ์บุรี หรือ บ้านวงศ์บุรี ตั้งอยู่เลขที่ 50 ถนนคำลือ อำเภอเมือง จังหวัดแพร่ เป็นคุ้มของหลวงพงษ์พิบูลย์ (เจ้าน้อยพรหม วงศ์พระถาง) ผู้สืบเชื้อสายมาจากอดีตเจ้าผู้ครองนครแพร่ และเจ้าสุนันตา วงศ์บุรี (บุตรีบุญธรรมในแม่เจ้าบัวถา มหายศปัญญา) ได้รับรางวัลอนุรักษ์ดีเด่น ปี พ.ศ. 2536 ของสมาคมสถาปนิกสยามในพระบรมราชูปถัมภ์
ประวัติ
[แก้]คุ้มวงศ์บุรีสร้างขึ้นตามดำริของแม่เจ้าบัวถา มหายศปัญญา ชายาองค์แรกในเจ้าหลวงพิริยเทพวงศ์ เจ้าผู้ครองนครแพร่องค์สุดท้าย เพื่อเป็นของกำนัลในการเสกสมรสระหว่างเจ้าสุนันตา ผู้เป็นธิดาในเจ้าบุรีรัตน์ (น้อยหนู มหายศปัญญา) ที่ท่านรับมาเป็นบุตรีบุญธรรม และหลวงพงษ์พิบูลย์ (เจ้าน้อยพรหม วงศ์พระถาง) โดยท่านทั้งสองได้ใช้เรือนหลังนี้เป็นเรือนหอในพิธีเสกสมรสด้วย
คุ้มวงศ์บุรีเริ่มก่อสร้างขึนในปี พ.ศ. 2440 แล้วเสร็จในปี พ.ศ. 2443 โดยได้ช่างชาวจีนจากมณฑลกวางตุ้ง ประเทศจีน มาควบคุมการก่อสร้างโดยมีช่างพื้นเมืองเป็นผู้ช่วยจนเสร็จสมบูรณ์ คุ้มวงศ์บุรีมีความพิเศษเนื่องด้วยเป็นที่พำนักของอดีตชายาในเจ้าหลวงพิริยเทพวงศ์จึงสามารถขนานนามว่า “คุ้ม” ได้
ปัจุบันภายในคุ้มวงศ์บุรีได้เปิดเป็นพิพิธภัณฑ์ส่วนบุคคล จัดแสดงประวัติความเป็นมาของบ้าน วิถีชีวิตของเจ้านายในอดีต โดยข้าวของเครื่องใช้ต่าง ๆ ล้วนตกทอดลงมากันในตระกูล
สถาปัตยกรรม
[แก้]คุ้มหลังนี้อาคารแบบไทยผสมยุโรป โดยเป็นเรือนไม้สักทองขนาดใหญ่ 2 ชั้นทรงไทยล้านนาผสมยุโรป สีชมพูอ่อนซึ่งเป็นสีแต่ดั้งเดิม ประดับตกตกแต่งลวดลายด้วยไม้ฉลุที่เรียกว่าลาย “ขนมปังขิง” อยู่ทั่วตัวอาคาร เช่น หน้าจั่ว สันหลังคา ชายน้ำ ช่องลม กรอบเช็ดหน้าต่างเหนือประตูและหน้าต่าง ระเบียง และภายในอาคารซึ่งปรากฏลายพรรณพฤกษา และเครือเถาว์ เป็นต้น ฐานรากของอาคารเป็นท่อนไม้ซุงเนื้อแข็งขนาดใหญ่วางเรียงกันก่อนจะก่ออิฐเทปูนทับลงไป เพื่อเสริมสร้างความมั่นคงของอาคาร
วัสดุหลักในการก่อสร้างอาคารคือไม้สักทองคุณภาพดีที่สุดจากป่าห้วยขมิ้นซึ่งเป็นป่าของเจ้าบุรีรัตน์ (น้อยหนู มหายศปัญญา) บิดาเจ้าสุนันตา แต่เดิมตัวอาคารใช้เทคนิคการเข้าลิ้นสลักไม้ ไม่ตอกตะปูแต่เป็นการตอกลิ่มไม้แทน ซึ่งเป็นเอกลักษณ์ของเรือนเครื่องสับตามแบบงานช่างไทยโบราณ แต่เดิมหลังคาจะมุงด้วยแป้นไม้เกร็ดซึ่งมีลักษณะเป็นไม้แผ่นเล็ก ๆ วางเรียงซ้อนกัน ต่อมาจึงเปลี่ยนเป็นสังกะสีตามสมัยนิยม และกระเบื้องว่าวตามลำดับ อาคารด้านหลังเป็นเรือนไม้ใต้ถุนสูงโล่งอันเป็นคุ้มหลังเดิมของแม่เจ้าบัวถา มหายศปัญญา ระหว่างอาคารส่วนหน้าและส่วนหลังมีการเชื่อมต่อด้วย “ชาน” และมีการยกระดับพื้นขึ้นเรียกว่า “เติ๋น” ที่ใช้เป็นส่วนนั่งเล่นพักผ่อนอิริยบท และรับประทานอาหาร[1]
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]- บ้านวงศ์บุรี เก็บถาวร 2007-04-04 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- ภาพหน้าปกจากอนุสารอสท. ฉบับปี พ.ศ. 2535 (ฉบับแนะนำจังหวัดแพร่) เก็บถาวร 2007-09-28 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- เยือนคุ้มเจ้าหลวง แหล่งวัฒนธรรมไม้สัก เมืองแพร่ เก็บถาวร 2007-09-27 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
อ้างอิง
[แก้]- ↑ คุ้มวงศ์บุรี .ประวัติคุ้มวงศ์บุรี .อำเภอเมืองแพร่ จังหวัดแพร่