คุยกับผู้ใช้:Manpyya
เพิ่มหัวข้อ การประดิษฐ์เส้นหวายให้มีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 0.25-0.33 มิลลิเมตร
อุปกรณ์และการจัดเตรียมวัตถุดิบ
มีดผ่าหวาย เป็นมีดปลายแหลมด้านคมมีดมีความโค้งหรือหักมุมเสี้ยววงจันทร์ ตั้งแต่กลางลำมีดออกไปสู่ปลายมีด ส่วนต้นลำของมีดจะตรง ด้ามมีดจะต่อด้วยด้ามไม้เส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ ๑ นิ้ว มีความยาวโดยประมาณ ๑๒ นิ้วซึ่งลักษณะการใช้งานของมีดจะมีความสัมพันธ์กับโสตประสาทของร่างกาย
- โดยส่วนปลายมีดมีหน้าที่ ขัดเสี้ยน ไสเนื้อ เกลาผิวหวาย
- ส่วนต้นของลำมีดใช้ผ่า แบ่งเส้นหวาย
-ส่วนด้ามของมีด ใช้รับและส่งแรง โดยใช้ท่อนแขนด้านในและลำตัวของผู้ปฏิบัติช่วยประครอง ขัดเสี้ยน ไสเนื้อ เกลาผิว
จานเรียดชักหวาย ทำมาจากจานโลหะสเตนเลส ผ่านกรรมวิธีสร้างรูไว้สำหรับชักเรียดนี้ ได้ออกแบบให้มีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางของรูชักเรียดลดหลั่นกันจากรูใหญ่ขนาดเส้นผ่าศุนย์กลาง 1 เซนติเมตรมาจนเหลือ ที่ 0.25 มิลลิเมตร ซึ่งไม่มีดอกสว่านขนาดเล็กเท่านี้ที่นำมาเจาะจานโลหะสเตนเลสได้ ความพิเศษที่ยิ่งไปกว่านั้นก็คือ ด้วยเทคนิคเฉพาะที่ทำให้รูชักเรียดนั้นมีความคมสามารถไส กลึงและเหลา เส้นหวาย ให้ได้ตามขนาดที่ต้องการ รูสี่เหลี่ยมตรงกลางจานชักเรียดมีขนาด 1 เซนติเมตร คลิกดูรูปภาพ
ต้นหวายหอม ความยาว 2 เมตร สภาพสมบูรณ์ไม่มีริ้วรอยข่วน ฉีกขาด ซึ่งสำคัญมากต่อคุณภาพของเส้นหวาย ปกติหวายหอมเป็นพืชไม้เลื้อยต้องนำมาจากป่า ซึ่งผู้ที่จะนำออกมาได้ต้องได้รับการสัมปะทาน หวายหอมมีคุณสมบัติที่เหมาะสมที่สุด คือ นิ่ม ขาวสะอาด เนียน ยืดหยุน ไม่มีเสี้ยน คุณสมบัติที่กล่าวมานี้ หวายชนิดอื่นเช่น หวายหิน หวายตะค้า หวายโปร่ง หวายข้อดำ ไม่มีคุณสมบัติเพียงพอ หวายหอมราคาสูงที่สุด ด้วยคุณสมบัติที่กล่าวมาของหวายหอมจึงเป็นหวายชนิดเดียวที่สามารถนำมาชักเรียดให้ได้ขนาดเล็กตามที่ต้องการได้ ภาพเปรียบเทียบขนาดของต้นหวาย กับ เส้นหวายที่ผ่านการชักเรียดแล้ว
เทคนิคและวิธีการสร้างเส้นหวายให้เส้นผ่าศูนย์กลางขนาด 0.25-0.33 มิลลิเมตร
การแบ่งเส้นหวาย
๑ นำต้นหวายหอมที่สภาพดีมาเกลาผิวโดยใช้มือข้างที่ถนัดบังคับมีดจากรูปภาพจะเห็นว่าคมมีดส่วนปลายจะแนบกับผิวของต้นหวายโดยการเกลาผิวหวายจะเกลาผิวจากปลายต้นไปหาโคนของต้นหวาย ( วิธีสังเกตุว่าส่วนใดเป็นส่วนปลายหรือส่วนโคนของต้นหวายให้ดูที่ข้อหวายว่ามีหนอกิ่งเล็กชี้ไปทางไหนทางนั้นคือปลาย และทางปลายจะเรียวเล็กกว่า ) ในรูปอาจารย์ นพดล จะใช้นิ้วกลาง ของมือที่บังคับมีดรองและพยุงต้นหวาย โดยใช้ท่อนแขนด้านในและลำตัวบังคับด้ามมีดเอาไว้ส่วนอีกมือจับปลายหวายจะขยับโดยใช้มือที่บังคับมีดเท่านั้น ข้อมือและท่อนแขนจะขนานกับด้ามมีดตลอด ซึ่งในช่วงลำของหวายหอมมีข้อที่ต้องเกลา ประมาณ 15-20 ข้อ ( การเกลาข้อถือเป็นเรืองที่มีความสำคัญเพราะ เส้นหวายที่เราต้องการต้องมีเรียบถ้าเป็นข้อปูดโปน จะเป็นอุปสรรคในการชักเรียดและอาจเป็นสาเหตุสำคัญมี่ทำให้เส้นหวายขาดหรือชำรุดในขณะที่ทำการชักเรียด )
๒ เมื่อเราเกลาข้อหวายจนเรียบดีแล้วก็นำหวายต้นนั้นมาทำการผ่ากลางโดยการบังคับมีดให้นิ่งแล้วใช้มือที่จับหวายเลื่อนขยับหวายเข้าหามีด จากรูป๒. ๑, ๒.๒ จะเห็นว่าเราจะบังคับมีดให้ตั้งตรงโดยเลื่อนขยับดันต้นหวายเข้าหาคมมีดโดยนิ้วมือที่จับหวายจะประกบข้างลำต้นหวายเมื่อเราค่อยๆขยับดันต้นหวายคมมีดที่แหวกลางลำต้นจะไม่บาดนิ้วของเราที่ประกบอยู่ข้างลำต้นหวาย
๓ ทำการแบ่งหรือผ่าเส้นหวายในที่ได้จากข้อ ๒ มาแบ่งครึ่งตลอดทั้งเส้น ซึ่งทำแบบเดียวกับข้อ ๒ จนสามารถแบ่งได้ครบ ๘ เส้น
หมายเหตุ แบ่งเส้นหวายสามารถแบ่งได้ ๘เส้น ต่อ หนึ่งต้น คือนำต้นหวายมาแบ่งทีละครึ่ง จาก ๑ เป็น ๒เส้น จาก ๒ เส้นแบ่งเส้นละครึ่งได้ ๔ เส้น และ๔ นี้นำมาแบ่งเส้นละครึ่งได้เป็น ๘ เส้น ซึ่งหวายทุกต้นสามารถแบ่งได้แค่ ๘ เส้น
การปรับสภาพเส้นหวาย
การปรับสภาพของเส้นหวายมีความสำคัญต่อการสร้างเส้นหวาย หลังจากที่เราแบ่งเส้นหวายได้ ๘ เส้น แล้วแต่
เรายังไม่สามารถนำเส้นหวายที่เราทำการแบ่งไว้แล้วมาทำการชักเรียดได้ เพราะเส้นหวายที่แบ่งจะมีส่วนเนื้อผิวเป็น
คลื่นและไม่สม่ำเสมอ จึงต้องนำไสเนื้อออกโดยมีวิธีการบังคับมีดคล้ายกับขั้นตอนการเกลาผิว ซึ่งในขั้นตอนนี้ต้อง
อาศัยความชำนาญในการไสเนื้อหวาย โดยเริ่มไสจากเนื้อในของหวายและด้านข้างทั้งสอง โดยคงด้านผิวนอกเอาไว้
เพราะผิวของหวายเป็นส่วนสำคัญที่เราต้องการใช้งาน การปรับสภาพเส้นหวายต้องทำการปรับจากปลายมาสู่โคนของลำหวาย ก่อนที่จะผ่านขั้นตอนการชักเรียด คลิกเพื่อดูภาพ
การชักเรียดเส้นหวาย
การชักเรียดเส้นหวาย คือ การนำเส้นหวายที่ผ่านการแบ่งและปรับสภาพให้เป็นที่พอสอดเข้ารูของจานชักเรียด
จากรูปจะสังเกตุเห็นว่าเมื่อเส้นหวายผ่านรูจานชักเรียด รูที่ออกแบบไว้ด้วยเทคนิคพิเศษจะทำหน้าที่ ไส และ เกลา เนื้อหวายส่วนเกินออกไป ( ถ้าเราไม่เอาใจใส่ทุกขั้นตอนตั้งแต่การตรวจสภาพของผิวหวาย การเกลาผิว แล้ว จะไม่สามารถผ่านขั้นตอนชักเรียดไปได้เพราะผิวของเนื้อหวายโดยรอบจะไม่เรียบสม่ำเสมอ เวลาสอดเส้นหวายจะเกิดแรงดึงแรงเฉือนไม่เท่ากัน อาจเป็นสาเหตุทำให้เราใช้แรงมากเกินไปจนเกิดความเสียหายบนผิวของเส้นหวายได้ )
จากรูปจะเห็นว่าขี้หวายที่จานชักเรียดขูดออกมานั้นมีจำนวนมากขึ้น การชักเรียดเส้นหวายไม่สามารถลดขนาดรูชักเรียดโดยฉับพลันได้ ต้องค่อยๆลดขนาดของรูชักเรียด ลงทีละ 0.1-0.2 มิลลิเมตร ด้วยเหตุผลเพื่อให้เส้นหวายปรับสภาพลดขนาดของพื้นผิวโดยที่ไม่ฝืนกำลังฉุดดึงมากเกินไป
จากรูปเราจะเห็นว่าอาจารย์ นพดล นำเส้นหวายที่ผ่านการชักเรียดมาปรับสภาพอีกครั้ง ซึ่งการปรับสภาพนี้จะช่วยลดแรงฝืนจากการฉุดดึง การปรับสภาพนั้นบางครั้งเราต้องใช้กระดาษทรายเบอร์ละเอียด เพื่อลบความคม ตามภาพ ซึ่งในภาพนี้อาจารย์ นพดล ได้ชักเรียดเส้นหวายจนเหลือขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 0.5 มิลลิเมตร แล้วจึงนำเส้นหวายไปชักเรียดในรูที่ลดขนาดลง ซึ่งทุกขั้นตอนจะต้องใส่ใจทุกรายละเอียด ใช้ทุกประสาทสัมผัส
จากรูปจะสังเกตุว่าอาจารย์ นพดล นำใส้ดินสอปากกาเส้นหวายซึ่งยังไม่ใช่เส้นหวายที่เล็กที่สุด จากรูปจะสังเกตุว่าเส้นหวายมีความเรียวเล็กกว่าเส้นดินสอ จากภาพทางด้านซ้าย คือต้นหวายหอม ถัดไปทางด้านขวาคือเส้นหวายที่แบ่ง ๒ และ แบ่ง ๔ ตามลำดับ เส้นซ้ายสุด คือเส้นหวายที่ ผ่านทุกขั้นตอน จนได้เส้นหวายขนาด 0.25 มิลลิเมตร ซึ่งก่อนที่อาจารย์ นพดล จะสร้างสรรงานสานที่ยิ่งใหญ่ ต้องจัดเตรียม เส้นหวายขนาด 0.25 มิลลิเมตร ไม่ต่ำกว่า 10,000 เส้น
หมายเหตุ ผมไม่ทราบวิธีใส่รูปภาพ ถ้าใครรู้โปรดให้คำแนะนำด้วย จะได้นำมาฝากผู้ที่เข้ามาเยี่ยมชม หรือ ขอชมรูปได้ที่ สุจิตmanpyya@thaimail.com --ข้อความนี้ไม่ได้ลงชื่อ ซึ่งออกความเห็นโดยผู้ใช้ Manpyya (พูดคุย • หน้าที่เขียน) 11:12, 8 มีนาคม 2551 (ICT)
ทักทาย[แก้]
สวัสดีครับ การใส่รูปต้องอัปโหลดไฟล์ภาพก่อนครับ แล้ว ใช้คำสั่ง [[ภาพ:ชื่อไฟล์....]] ลองคลิกดู "แก้ไข" ในบทความอื่นๆ ดูนะครับ --ธวัชชัย 11:19, 8 มีนาคม 2551 (ICT)