คิกาลี
คิกาลี | |
---|---|
ตามเข็มนาฬิกาจากบน: ตึกระฟ้าในคิกาลี, ชานเมืองเรเมราและสนามกีฬาอามาโฮโร, ถนนในย่านธุรกิจของคิกาลี, โบสถ์แซ็งต์-ฟามีย์ | |
พิกัด: 1°56′38″S 30°3′34″E / 1.94389°S 30.05944°E | |
ประเทศ | รวันดา |
จังหวัด | คิกาลี |
ก่อตั้ง | ค.ศ. 1907 |
การปกครอง | |
• นายกเทศมนตรี | Pudence Rubingisa |
พื้นที่ | |
• เมืองหลวง | 730 ตร.กม. (280 ตร.ไมล์) |
ความสูง | 1,567 เมตร (5,141 ฟุต) |
ประชากร (สำมะโน ค.ศ. 2012) | |
• เมืองหลวง | 1,132,686 คน |
• ความหนาแน่น | 1,552 คน/ตร.กม. (4,020 คน/ตร.ไมล์) |
• เขตเมือง | 859,332 คน |
เขตเวลา | UTC+2 (เวลาแอฟริกากลาง) |
• ฤดูร้อน (เวลาออมแสง) | UTC+2 (ไม่มี) |
อำเภอ[1] 1. กาซาโบ 2. กิจูกิโร 3. ญารูเกเง | |
ดัชนีการพัฒนามนุษย์ (2018) | 0.632[2] ปานกลาง · อันดับ 1 จาก 5 |
เว็บไซต์ | www |
คิกาลี (คินยาเรอวานดา: Kigali, [ci.ɡɑ́.ɾi]) เป็นเมืองหลวงและเมืองที่ใหญ่ที่สุดของประเทศรวันดา ตั้งอยู่เกือบใจกลางของประเทศ เป็นเมืองศูนย์กลางเศรษฐกิจ วัฒนธรรม และการเดินทาง เป็นเมืองหลวงของประเทศใน ค.ศ. 1962 เป็นเมืองที่พักและทำงานของประธานาธิบดีแห่งรวันดา
ภูมิอากาศ
[แก้]ข้อมูลภูมิอากาศของคิกาลี ประเทศรวันดา | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
เดือน | ม.ค. | ก.พ. | มี.ค. | เม.ย. | พ.ค. | มิ.ย. | ก.ค. | ส.ค. | ก.ย. | ต.ค. | พ.ย. | ธ.ค. | ทั้งปี |
อุณหภูมิสูงสุดเฉลี่ย °C (°F) | 26.9 (80.4) |
27.4 (81.3) |
26.9 (80.4) |
26.2 (79.2) |
25.9 (78.6) |
26.4 (79.5) |
27.1 (80.8) |
28.0 (82.4) |
28.2 (82.8) |
27.2 (81) |
26.1 (79) |
26.4 (79.5) |
26.89 (80.41) |
อุณหภูมิต่ำสุดเฉลี่ย °C (°F) | 15.6 (60.1) |
15.8 (60.4) |
15.7 (60.3) |
16.1 (61) |
16.2 (61.2) |
15.3 (59.5) |
15.0 (59) |
16.0 (60.8) |
16.0 (60.8) |
15.9 (60.6) |
15.5 (59.9) |
15.6 (60.1) |
15.73 (60.31) |
ปริมาณฝน มม (นิ้ว) | 76.9 (3.028) |
91.0 (3.583) |
114.2 (4.496) |
154.2 (6.071) |
88.1 (3.469) |
18.6 (0.732) |
11.4 (0.449) |
31.1 (1.224) |
69.6 (2.74) |
105.7 (4.161) |
112.7 (4.437) |
77.4 (3.047) |
950.9 (37.437) |
วันที่มีฝนตกโดยเฉลี่ย (≥ 0.1 mm) | 11 | 11 | 15 | 18 | 13 | 2 | 1 | 4 | 10 | 17 | 17 | 14 | 133 |
แหล่งที่มา: องค์การอุตุนิยมวิทยาโลก[3] |
ประชากร
[แก้]จากสำมะโนรวันดา ค.ศ. 2012 เมืองคิกาลีมีประชากร 1,132,686 คน[4] โดยอาศัยอยู่ในเมือง 859,332 คน[4] มีความหนาแน่นประชากรอยู่ที่ 1,552 คนต่อตารางกิโลเมตร (4,020 คนต่อตารางไมล์)[5] ตอนเป็นเอกราชใน ค.ศ. 1962 คิกาลีมีประชากร 6,000 คน ส่วนใหญ่มีส่วนเกี่ยวข้องกับถิ่นที่อยู่อาณานิคมของเบลเยียม[6] หลังมีสถานะเป็นเมืองหลวง ประชากรในเมืองจึงเพิ่มขึ้น[7] ถึงแม้ว่ามันยังคงเป็นเมืองเล็กจนถึงคริสต์ทศวรรษ 1970 เนื่องจากนโยบายกีดกั้นการอพยพจากชนบทเข้าเมืองของรัฐบาล[8] ใน ค.ศ. 1978 เมืองนี้มีประชากร 115,000 คน และใน ค.ศ. 1991 มีประชากร 235,000 คน[8] ตัวเมืองเริ่มเสียประชากรจำนวนมากในช่วงการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ใน ค.ศ. 1994[9] จาก ค.ศ. 1995 เศรษฐกิจเริ่มฟื้นตัวและผู้อพยพชาวตุตซีเริ่มเดินทางกลับมาจากยูกันดา[8] ด้วยปรากฏการณ์นี้ควบคู่กับอัตราการเกิดสูงและการอพยพจากชนบทเข้าเมืองมากขึ้น[10] ทำให้คิกาลีเพิ่มประชากรอย่างรวดเร็วและเติบโตเร็วกว่าแต่ก่อน[8]
จากสำมะโน ค.ศ. 2012 ร้อยละ 51.7 ของประชากรเป็นเพศชาย[nb 1] Rwanda Environment Management Authority สันนิษฐานว่าอัตราชายหญิงที่ต่างมากอาจจะมาจากผู้ชายมีแนวโน้มที่จะอพยพเข้าเมืองเพื่อหางาน ในขณะที่ผู้หญิงยังคงอยู่ในชนบท[11] ร้อยละ 73 ของประชากรมีอายุน้อยกว่า 30 ปี[11] และร้อยละ 94 มีอายุน้อยกว่า 50 ปี[nb 2] ใน ค.ศ. 2018 คะแนนดัชนีการพัฒนามนุษย์ของคิกาลีอยู่ที่ 0.632[2][12]
จากสำมะโน ค.ศ. 2012 ประชากรส่วนใหญ่ในเมืองนับถือศาสนาคริสต์ โดยร้อยละ 42.1 ระบุว่านับถือนิกายโปรเตสแตนต์ ร้อยละ 36.8 นับถือนิกายโรมันคาทอลิก ศาสนาอิสลามร้อยละ 5.7 พยานพระยะโฮวาร้อยละ 1.2 และนับถือศาสนาอื่นร้อยละ 0.3 ส่วนคนที่ไม่นับถือศาสนามีร้อยละ 3.0[13]
หมายเหตุ
[แก้]- ↑ จาก NISR 2012a, p. 6: 586,123 / 1,132,686 = ร้อยะล 51.7
- ↑ จาก NISR 2012a, p. 64: ผลรวมทุกส่วนถึงช่วง 45–49 และแบ่งด้วย 1,132,686
อ้างอิง
[แก้]- ↑ REMA 2013, p. 11.
- ↑ 2.0 2.1 "Global Data Lab: Sub-national HDI". Institute for Management Research, Radboud University. สืบค้นเมื่อ 11 May 2020.
- ↑ "World Weather Information Service – Kigali". World Meteorological Organization. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-01-20. สืบค้นเมื่อ 12 November 2015.
- ↑ 4.0 4.1 NISR 2012a, p. 10.
- ↑ NISR 2012a, p. 15.
- ↑ Tumwebaze, Peterson (26 July 2007). "Kigali, vast area through 100 years". The New Times. สืบค้นเมื่อ 23 May 2018.
- ↑ REMA 2013, p. 21.
- ↑ 8.0 8.1 8.2 8.3 "State of the Art Report for RurbanAfrica, Work Package 3: City Dynamics" (PDF). UCPH Department of Geosciences and Natural Resource Management. pp. 2–4. สืบค้นเมื่อ 24 January 2021.
- ↑ REMA 2013, p. 1.
- ↑ REMA 2013, p. viii.
- ↑ 11.0 11.1 REMA 2013, p. 29.
- ↑ "Human Development Index (HDI)". UNDP. สืบค้นเมื่อ 3 January 2021.
- ↑ 13.0 13.1 NISR 2014, p. 19.
บรรณานุกรม
[แก้]- Adekunle, Julius (2007). Culture and customs of Rwanda. Greenwood Press. ISBN 978-0-313-33177-0.
- African Development Bank; OECD (2006). African Economic Outlook (5th ed.). OECD Publishing. ISBN 978-92-64-02243-0.
- Appiah, Anthony; Gates, Henry Louis (2010). Encyclopedia of Africa. Vol. 1. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-533770-9.
- Briggs, Philip; Booth, Janice (2006). Rwanda – The Bradt Travel Guide (3rd ed.). Bradt Travel Guides. ISBN 978-1-841621-80-7.
- Cassimon, Danny; Engelen, Peter-Jan; Reyntjens, Filip (2013). "Rwanda's involvement in Eastern DRC: A criminal real options approach" (PDF). Crime, Law and Social Change. 59 (1): 39–62. doi:10.1007/s10611-012-9397-7. S2CID 145263108.
- Briggs, Phillip; Connolly, Sean (2018). Rwanda. Bradt Travel Guides. ISBN 978-1-78477-096-9.
- Bundervoet, Tom; Maiyo, Laban; Sanghi, Apurva (October 2015). "Bright Lights, Big Cities: Measuring National and Subnational Economic Growth in Africa from Outer Space, with an Application to Kenya and Rwanda". SSRN 2682850.
- Bundervoet, Tom; Parby, Jonas Ingemann; Nakamura, Shohei; Choi, Narae (December 2017). "Reshaping urbanization in Rwanda : economic and spatial trends and proposals – note 1 : urbanization and the evolution of Rwanda's urban landscape" (PDF). World Bank Group. สืบค้นเมื่อ 24 January 2021.
- Carney, J.J. (2013). Rwanda Before the Genocide: Catholic Politics and Ethnic Discourse in the Late Colonial Era. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-998227-1.
- Central Intelligence Agency (CIA) (2007). The World Factbook 2007. Government Printing Office. ISBN 978-0-16-078580-1.
- Chrétien, Jean-Pierre (2003). The Great Lakes of Africa: Two Thousand Years of History. MIT Press. ISBN 978-1-890951-34-4.
- Cybriwsky, Roman A. (2013). Capital Cities around the World: An Encyclopedia of Geography, History, and Culture. ABC-CLIO. ISBN 978-1-61069-248-9.
- Dallaire, Roméo (2005). Shake Hands with the Devil: The Failure of Humanity in Rwanda. Arrow. ISBN 978-0-09-947893-5.
- Des Forges, Alison (2011). David Newbury (บ.ก.). Defeat is the only bad news: Rwanda under Musinga, 1896–1931. University of Wisconsin Press. ISBN 978-0-299-28143-4.
- Dorsey, Learthen (1994). Historical Dictionary of Rwanda (1st ed.). Scarecrow Press. ISBN 978-0-8108-2820-9.
- Fegley, Randall (2016). A History of Rwandan Identity and Trauma: The Mythmakers' Victims. Lexington Books. ISBN 978-1-49851944-1.
- Geary, Anthony (2003). In and Out of Focus: Images from Central Africa, 1885–1960. Palgrave Macmillan. ISBN 978-0-85667-552-2.
- King, David C. (2007). Rwanda (Cultures of the World). Benchmark Books. ISBN 978-0-7614-2333-1.
- Kiregyera, Ben (2015). The Emerging Data Revolution in Africa: Strengthening the Statistics, Policy and Decision-making Chain. African Sun Media. ISBN 978-1-920689-56-8.
- Lemarchand, Guillermo A.; Tash, April (2015). Mapping research and innovation in the Republic of Rwanda. UNESCO Publishing. ISBN 978-92-3-100126-0.
- Linden, Ian; Linden, Jane (1977). Church and Revolution in Rwanda (illustrated ed.). Manchester University Press. ISBN 978-0-7190-0671-5.
- Louis, William Roger (1963). Ruanda-Urundi, 1884–1919. Clarendon Press. ISBN 978-0-19-821621-6.
- Mamdani, Mahmood (2002). When Victims Become Killers: Colonialism, Nativism, and the Genocide in Rwanda. Princeton University Press. ISBN 978-0-691-10280-1.
- "Understanding Dropout and Repetition in Rwanda: Full Report" (PDF). Ministry of Education, Republic of Rwanda (MINEDUC) and UNICEF. 20 September 2017. สืบค้นเมื่อ 20 May 2020.
- "2018 Education Statistics" (PDF). Ministry of Education, Republic of Rwanda (MINEDUC). December 2018. สืบค้นเมื่อ 11 May 2020.
- Munyakazi, Augustine; Ntagaramba, Johnson Funga (2005). Atlas of Rwanda (ภาษาฝรั่งเศส). Macmillan Education. ISBN 978-0-333-95451-5.
- "Population size, structure and distribution" (PDF). National Institute of Statistics of Rwanda (NISR). 2012a. สืบค้นเมื่อ 1 June 2018.
- "Final Results: Main indicators report" (PDF). National Institute of Statistics of Rwanda (NISR). 2012b. สืบค้นเมื่อ 18 May 2020.
- Fourth Population and Housing Census, Rwanda, 2012: Socio-cultural characteristics of the population (Report). National Institute of Statistics of Rwanda (NISR). January 2014. สืบค้นเมื่อ 5 May 2020.
- Prunier, Gérard (1999). The Rwanda Crisis: History of a Genocide (2nd ed.). Fountain Publishers Limited. ISBN 978-9970-02-089-8.
- "Performance audit report on procurement and management of drugs and medical supplies and its impact on health care at University Teaching Hospital-Kigali" (PDF). Office of the Auditor General, Rwanda (OAG). April 2016. สืบค้นเมื่อ 20 February 2021.
- Rollason, Will (2012). "Youth development success amongst motorcycle taxi drivers in Kigali" (PDF). Brunel University. สืบค้นเมื่อ 19 February 2021.
- "Kigali: State of Environment and Outlook Report 2013" (PDF). Rwanda Environment Management Authority (REMA). 2013. สืบค้นเมื่อ 15 May 2018.
- "List of FM and TV stations operating in Rwanda and their approximate coverage" (PDF). Rwanda Utilities Regulatory Authority (RURA). 30 July 2018. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2019-07-13. สืบค้นเมื่อ 18 February 2021 – โดยทาง Rwanda Governance Board.
- Stapleton, Timothy J. (2013). A Military History of Africa [3 volumes]. ABC-CLIO. ISBN 978-0-313-39570-3.
- Stapleton, Timothy J. (2017). A History of Genocide in Africa. ABC-CLIO. ISBN 978-1-4408-3052-5.
- Streissguth, Thomas (2007). Rwanda in Pictures (illustrated ed.). Twenty-First Century Books. ISBN 978-0-8225-8570-1.
- Twagilimana, Aimable (2015). Historical Dictionary of Rwanda (2nd ed.). Rowman & Littlefield. ISBN 978-1-4422-5591-3.
- "Population projections" (PDF). United Nations Development Programme (UNDP). 2015. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2018-05-16. สืบค้นเมื่อ 1 June 2018.
- Vansina, Jan (2005). Antecedents to Modern Rwanda: The Nyiginya Kingdom. University of Wisconsin Press. ISBN 978-0-2992-0123-4.
- Watson, Graeme; Renzi, Barbara Gabriella; Viggiani, Elisabetta (2010). Friends and Foes Volume II: Friendship and Conflict from Social and Political Perspectives. Cambridge Scholars Publishing. ISBN 978-1-4438-1993-0.
- "Primary Health Care Systems: Case study from Rwanda" (PDF). abridged. World Health Organization (WHO). 2017. สืบค้นเมื่อ 16 February 2021.
- Education in Rwanda: Rebalancing Resources to Accelerate Post-conflict Development and Poverty Reduction. Country Studies. World Bank. 2004. doi:10.1596/0-8213-5610-0. ISBN 978-0-8213-5610-4.
- "Rwanda Economic Update" (PDF). World Bank. February 2016. สืบค้นเมื่อ 24 January 2021.
- World Resources Report (2011). "Maintenance of Hydropower Potential in Rwanda Through Ecosystem Restoration" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 24 March 2012. สืบค้นเมื่อ 10 February 2020.