คำสั่งของฝ่ายบริหาร
ประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกาตราคำสั่งของฝ่ายบริหาร (อังกฤษ: executive order) เพื่อช่วยเจ้าพนักงานและหน่วยงานของฝ่ายบริหารจัดการปฏิบัติการภายในรัฐบาลกลางเอง คำสั่งของฝ่ายบริหารมีผลทางกฎหมายสมบูรณ์เมื่อได้รับอนุญาตจากฝ่ายนิติบัญญัติซึ่งรัฐธรรมนูญมอบอำนาจโดยตรงแก่ฝ่ายบริหาร หรือทำตามที่รัฐบัญญัติซึ่งมอบอำนาจดุลยพินิจบางส่วนแก่ประธานาธิบดีอย่างชัดเจน (กฎหมายที่ออกตามอำนาจที่ได้รับมอบหมาย)[1]
คำสั่งของฝ่ายบริหารอยู่ภายใต้บังคับแห่งการพิจารณาทบทวนโดยศาล เฉกเช่นบทกฎหมายและข้อบังคับของสภานิติบัญญัติซึ่งหน่วยงานรัฐบาลประกาศใช้ และอาจถูกตีตกได้หากศาลพิเคราะห์แล้วว่าบทกฎหมายหรือรัฐธรรมนูญไม่สนับสนุน การริเริ่มนโยบายสำคัญต้องอาศัยการเห็นชอบจากฝ่ายนิติบัญญํติ แต่คำสั่งของฝ่ายบริหารมีอิทธิพลสำคัญเหนือกิจการภายในของรัฐบาล โดยตัดสินใจว่าจะบังคับใช้กฎหมายอย่างไรและมากระดับใด การจัดการกับภาวะฉุกเฉิน การทำสงครามและโดยรวมเป็นการปรับตัวเลือกนโยบายในการนำบทกฎหมายกว้างไปปฏิบัติ
อ้างอิง
[แก้]- ↑ John Contrubis, Executive Orders and Proclamations, CRS Report for Congress #95-722A, March 9, 1999, Pp. 1-2