ข้ามไปเนื้อหา

คันตาตา

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

คันตาต้า (อิตาลี: Cantata) ในภาษาอิตาเลียน แปลว่า "เพลงร้อง" ในสมัยของบาคได้มีการแต่งเพลงประเภทนี้ขึ้นเพื่อสองจุดประสงค์ คือ หนึ่งใช้ในประกอบกิจกรรมทางศาสนา สองใช้ในกิจกรรมนอกศาสนา บาคได้เรียบเรียงบทเพลงเป็นเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับกิจกรรมดังกล่าว โดยประกอบไปด้วยส่วนที่บรรเลงและส่วนการขับร้อง ซึ่งจะใช้ทั้งเครื่องดนตรีประเภทเดี่ยวและวงดุริยางค์ นักร้องเดี่ยวและวงประสานเสียง ผสมกับอย่างมีชีวิตชีวาคล้ายคลึงกับบทเพลงประเภท ออราทอริโอ (Oratorio) หรือ อุปรากร (Opera) แต่จะไม่มีการสร้างฉากประกอบการแสดง

การเรียกชื่อคันตาต้าแต่ละบทนั้น จะนิยมใช้เนื้อร้องตอนแรกมาตั้งเป็นชื่อของบทเพลง