ความขัดแย้งซัมปิต
ความขัดแย้งซัมปิต | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ส่วนหนึ่งของ ยุคหลังซูฮาร์โต | ||||||||
| ||||||||
คู่สงคราม | ||||||||
ผู้ก่อเหตุชาวไดยัก | ผู้ก่อเหตุชาวมาดูรา | |||||||
กำลัง | ||||||||
| 90,000 คนในซัมปิต | 4,000–5,000 นายในจังหวัดกาลีมันตันกลาง | ||||||
ความสูญเสีย | ||||||||
เสียชีวิต 188 คน | เสียชีวิต 6 นาย[4] |
ความขัดแย้งซัมปิต สงครามซัมปิต หรือ เหตุจลาจลในซัมปิต[5] เป็นความรุนแรงระหว่างชาติพันธุ์ที่เกิดขึ้นในประเทศอินโดนีเซียเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 2001 และกินเวลาตลอดทั้งปี ความขัดแย้งเริ่มขึ้นที่เมืองซัมปิต จังหวัดกาลีมันตันกลางก่อนจะขยายตัวทั่วจังหวัดรวมถึงปาลังการายาที่เป็นเมืองหลวง เป็นการปะทะกันระหว่างชาวไดยักที่เป็นคนพื้นเมืองกับชาวมาดูราที่อพยพมาจากเกาะมาดูรา นอกชายฝั่งตะวันออกเฉียงเหนือของเกาะชวา[6]
ความขัดแย้งซัมปิตปะทุขึ้นเมื่อชาวมาดูราเริ่มฆ่าชาวไดยักและเข้ายึดเมืองซัมปิต ก่อนจะประกาศให้เป็น "ซัมปังที่สอง" (มาดูราที่สอง) ฝูงชนวุ่นวายชาวมาดูรายังไล่ล่าสังหารชาวไดยักในอีกหลายวันต่อมา จนกระทั่งชาวไดยักตอบโต้ด้วยการตัดศีรษะชาวมาดูราหลายร้อยคน[7][8]
ภูมิหลัง
[แก้]ชาวไดยักเป็นหนึ่งในกลุ่มคนพื้นเมืองบนเกาะบอร์เนียว[9] ขณะที่ชาวมาดูราอพยพมาที่เกาะบอร์เนียวใน ค.ศ. 1930 ตามโครงการย้ายถิ่นฐานของเจ้าอาณานิคมดัตช์และรัฐบาลอินโดนีเซียที่สานต่อโครงการ[10] ในเดือนธันวาคม ค.ศ. 1996 ถึงเดือนมกราคม ค.ศ. 1997 เกิดเหตุความรุนแรงระหว่างชาวไดยัก-มาดูราจนมีผู้เสียชีวิตมากกว่า 600 คน[11] ต่อมาใน ค.ศ. 1999 ชาวไดยักและชาวมลายูร่วมกันฆ่าชาวมาดูราในความขัดแย้งซัมบัสจนมีผู้เสียชีวิตกว่า 3,000 คน โดยรัฐบาลอินโดนีเซียแทบไม่มีส่วนในการหยุดยั้งเหตุการณ์นี้[12]
ใน ค.ศ. 2000 ผู้อพยพชาวมาดูราคิดเป็น 21 เปอร์เซ็นต์ของประชากรจังหวัดกาลีมันตันกลาง[13] และเริ่มครอบงำภาคเศรษฐกิจส่วนล่าง ซึ่งส่งผลกระทบต่อโอกาสการจ้างงานของชาวไดยัก[14] นอกจากนี้กฎหมายใหม่ยังเอื้อให้ชาวมาดูราควบคุมอุตสาหกรรมในจังหวัดอย่างการทำไม้ การทำเหมืองและการเพาะปลูก[13]
ยังไม่ทราบชนวนเหตุความขัดแย้งซัมปิตที่แน่ชัด เรื่องหนึ่งบรรยายว่าเกิดจากไฟไหม้บ้านชาวไดยักก่อนจะมีการแพร่ข่าวลือว่าชาวมาดูราเป็นคนวางเพลิง ชาวไดยักจึงเผาบ้านชาวมาดูราเป็นการตอบโต้[11] ด้านสมาคมชาวไดยักอ้างว่าการสังหารหมู่ที่ชาวไดยักก่อเป็นการป้องกันตัว[15] และอาจมีสาเหตุจากชาวไดยักคนหนึ่งถูกกลุ่มชาวมาดูราทรมานและฆ่าด้วยเรื่องการพนันในเดือนธันวาคม ค.ศ. 2000[16] ส่วนอีกเรื่องหนึ่งกล่าวว่าเกิดจากการทะเลาะวิวาทของนักเรียนต่างชาติพันธุ์[17]
การตัดศีรษะและกินอวัยวะ
[แก้]ชาวไดยักมีประวัติศาสตร์ในการล่าศีรษะมนุษย์มาอย่างยาวนาน แม้ว่าธรรมเนียมนี้จะค่อย ๆ เลือนหายไปในช่วงต้นคริสต์ศตวรรษที่ 20[15][18] ชาวไดยักตัดศีรษะชาวมาดูราอย่างน้อย 300 คนในความขัดแย้งครั้งนี้ และมีรายงานถึงพฤติการณ์หลายอย่าง เช่น การดื่มเลือดเหยื่อ ควักหัวใจและกินเป็นอาหาร โฆษกชาวไดยักกล่าวถึงเรื่องนี้ว่ามาจากความโกรธแค้นชาวมาดูรา "พวกเขาไม่สนใจว่าจะเป็นผู้หญิงหรือเด็ก พวกเขาเห็นพวกนั้นเป็นแค่สัตว์ที่ต้องฆ่าทิ้ง"[19] ผู้รอดชีวิตชาวมาดูราคนหนึ่งโศกเศร้าที่ลูกหลานของตนที่ถูกฆ่าและกล่าวว่า "พวกนั้นตัดหัวและตัดอวัยวะต่าง ๆ เพื่อนำไปกิน" ขณะที่ตำรวจและทหารยังคงปล่อยให้เกิดเหตุต่อไปจนกระทั่งมีผู้เสียชีวิตกว่า 500 คน[16]
เจ้าหน้าที่เข้าควบคุมสถานการณ์
[แก้]เจ้าหน้าที่ควบคุมสถานการณ์ในจังหวัดกาลีมันตันกลางได้ลำบากเนื่องจากระดับความรุนแรงในการสังหารหมู่และเรียกกำลังเสริมเข้ามาสมทบ วันที่ 18 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2000 ชาวไดยักยึดเมืองซัมปิตคืนจากชาวมาดูรา[20] หลังจากนั้นชาวไดยักกว่าพันคนล้อมสถานีตำรวจและกดดันให้ปล่อยตัวผู้ต้องขังชาวไดยักที่ถูกจับก่อนหน้านี้[20] ตำรวจยอมทำตามข้อเรียกร้องเนื่องจากฝูงชนมีจำนวนมากกว่า ต่อมาวันที่ 28 กุมภาพันธ์ ทหารเข้ามาควบคุมสถานการณ์ได้สำเร็จ[20] แต่การปะทะกันครั้งคราวยังคงดำเนินต่อไปตลอดทั้งปี
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "Kalimantan's Agony: The failure of Transmigrasi". CNN. May 31, 2008. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ May 31, 2008.
- ↑ "Dan Kepala Bocah Pun Dipenggal". Liputan6 (ภาษาอินโดนีเซีย). March 5, 2001.
- ↑ Patji, Abdul Rachman (2003). "Tragedi Sampit 2001 Dan Imbasnya Ke Palangka Raya" (PDF). Jurnal Masyarakat Dan Budaya (ภาษาอินโดนีเซีย). 5 (2): 14–34.
- ↑ "Sampit Mencekam, TNI-Polri Baku Tembak". Liputan6 (ภาษาอินโดนีเซีย). February 28, 2001.
- ↑ "Sampit jadi lautan api (Kalimantan)". e-borneo.com (ภาษาอินโดนีเซีย). February 23, 2001. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2023-08-29. สืบค้นเมื่อ April 12, 2019.
- ↑ Rinakit, Sukardi (2005). The Indonesian Military After the New Order. Nordic Institute of Asian Studies. ISBN 87-91114-06-3.
- ↑ "Horrors of Borneo massacre emerge". BBC. February 27, 2001. สืบค้นเมื่อ August 13, 2008.
- ↑ "Sejarah Konflik Sampit: Kronologi, Penyebab, dan Penyelesaiannya". Kompas.com (ภาษาอินโดนีเซีย). March 16, 2023.
- ↑ "Report for ISO 639 code: day". Ethnologue: Countries of the World. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 ตุลาคม 2007.
- ↑ Tri Nuke Pudjiastuti (June 2002). "Immigration and Conflict in Indonesia" (PDF). IUSSP Regional Population Conference, Bangkok. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ July 11, 2010. สืบค้นเมื่อ August 13, 2008.
- ↑ 11.0 11.1 "Indonesia: The Violence in Central Kalimantan (Borneo)". Human Rights Watch. February 28, 2001. สืบค้นเมื่อ August 13, 2008.
- ↑ Hedman, Eva-Lotta E. (February 16, 2008). Conflict, Violence, and Displacement in Indonesia. SEAP Publications. ISBN 9780877277453 – โดยทาง Google Books.
- ↑ 13.0 13.1 "Indonesia flashpoints: Kalimantan". BBC. June 28, 2004. สืบค้นเมื่อ August 13, 2008.
- ↑ Rochman, Achwan; Hari, Nugroho; Dody, Prayogo; Suprayoga, Hadi (2005). Overcoming Violent Conflict: Peace and Development Analysis in West Kalimantan, Central Kalimantan and Madura (PDF). Jakarta, Indonesia: United Nations Development Programme. pp. 11–12. ISBN 979-99878-2-2. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ July 4, 2014. สืบค้นเมื่อ April 29, 2019.
- ↑ 15.0 15.1 "Kalimantan's Agony: The failure of Transmigrasi". CNN. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ May 31, 2008. สืบค้นเมื่อ August 13, 2008.
- ↑ 16.0 16.1 Elegant, Simon (March 5, 2001). "The Darkest Season". Time. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ December 5, 2006. สืบค้นเมื่อ August 13, 2008.
- ↑ "Interim Report of KONTRAS Fact Finding into the Causes of the Sampit Tragedy". Kontras. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ May 18, 2007. สืบค้นเมื่อ August 14, 2008.
- ↑ "Beheading: A Dayak ritual". BBC. February 23, 2001. สืบค้นเมื่อ August 13, 2008.
- ↑ Paddock, Richard C. (February 28, 2001). "118 Ethnic Refugees in Borneo Massacred After Police Flee". Los Angeles Times. สืบค้นเมื่อ December 16, 2023.
- ↑ 20.0 20.1 20.2 "Chronology of violence in Central Kalimantan". Indahnesia. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 3, 2021. สืบค้นเมื่อ August 13, 2008.