ข้ามไปเนื้อหา

คลองสองต้นนุ่น

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

คลองสองต้นนุ่น เป็นคลองขุดเชื่อมต่อจากคลองสามวาด้านทิศใต้ ตั้งแต่จุดบรรจบคลองแสนแสบไปสิ้นสุดที่ฟากเหนือของคลองประเวศบุรีรมย์ คลองนี้ใช้เป็นคลองระบายน้ำสายหลักต่อจากคลองสามวา[1] ในท้องที่เขตมีนบุรีมีความยาว 4,500 เมตร กว้าง 7–24 เมตร ในท้องที่เขตลาดกระบังมีความยาว 5,800 เมตร กว้าง 8–20 เมตร[2]

บริเวณจุดบรรจบกับคลองแสนแสบเป็นที่ตั้งของศาลเจ้าเจียวตี้เหล่าเอี๊ยะ (ศาลเจ้าพ่อมีนบุรี) อยู่ในชุมชนมีนบุรีอุปถัมภ์ซึ่งเป็นชุมชนชาวจีน เริ่มมีการตั้งชุมชนหลังจาก พ.ศ. 2428 ในสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว โดยพระยาภักดีนรเศรษฐ (เลิศ เศรษฐบุตร) มาบุกเบิกพื้นที่ด้วยการก่อสร้างอาคารพาณิชย์และบ้านเรือนให้เช่า แล้วชาวจีนจึงอพยพเข้ามาตั้งรกรากที่นี่ ชุมชนมีอาคารเก่าแก่ยุคแรกซึ่งสร้างขึ้นในราว พ.ศ. 2448 เป็นอาคารที่สร้างจากอิฐมวลแดง[3] ริมคลองมีมัสยิดนูรุ้ลฮูดา (คลองสองต้นนุ่น) เป็นอาคารไม้ทรงไทยไม้สัก[4] บริเวณคลองมีเคหะชุมชนรามคำแหงและเคหะชุมชนร่มเกล้าซึ่งเกิดขึ้นเมื่อ พ.ศ. 2527 และบริเวณจุดบรรจบกับคลองประเวศบุรีรมย์เป็นที่ตั้งของวัดสังฆราชาซึ่งสร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ. 2430 ชื่อเดิมของวัดคือ วัดสอง หรือ วัดที่สอง ตามชื่อคลอง[5]

อ้างอิง

[แก้]
  1. นิกร ด้วงทรง. "ความเหมาะสมด้านกายภาพของการจัดรูปที่ดิน เพื่อการพัฒนาศูนย์ชุมชนชานเมืองมีนบุรี" (PDF). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. บัณฑิตวิทยาลัย. p. 90.
  2. "บัญชีคลองในเขตกรุงเทพมหานคร". สำนักการระบายน้ำ กรุงเทพมหานคร. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (xls)เมื่อ 23 กรกฎาคม 2023. สืบค้นเมื่อ 16 กรกฎาคม 2022.
  3. ภาวิตา แจ่มคล้าย; จิตรสินี กิจปกครอง (26 พฤษภาคม 2020). "ชมห้องแถวโบราณของชาวจีนอพยพแห่งย่านการค้าในอดีต ที่ชุมชนชานกรุงฯ "มีนบุรีอุปถัมภ์"". นิสิตนักศึกษา. คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
  4. "มัสยิดนูรุ้ลฮูดา (คลองสองต้นนุ่น)". Central Islamic Council of Thailand.
  5. "One Day Trip ไหว้พระ วัดหนึ่ง วัดสอง วัดสาม ย่านลาดกระบัง". ทรูไอดี. 21 มกราคม 2022.