ขีปนวิทยา
ขีปนวิทยา[1] (อังกฤษ: Ballistics) คือกลศาสตร์แขนงหนึ่งว่าด้วยการยิง, การบิน และพฤติกรรมของการเคลื่อนที่แบบโพรเจกไทล์ มักเกี่ยวข้องกับการเคลื่อนที่ของกระสุน, ระเบิดทิ้ง, จรวด เป็นต้น เป็นศาสตร์ที่มุ่งเน้นออกแบบและคำนวณวิถีการตกของวัตถุให้เป็นไปตามตำแหน่งที่ต้องการ
ขีปนวิถี (ballistic trajectory) หมายถึงทิศทางที่แรงผลักดันสามารถเคลื่อนที่ไปได้ ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับกำลังขับ อาทิ ความดันในกระบอกปืนหรือในปากท่อไอพ่นเครื่องบินรบ เป็นต้น กำลังขับเหล่านี้เกิดขึ้นจากการยิงในรังเพลิง หรือโดยแรงโน้มถ่วง หรือโดยแรงต้านอากาศ
ขีปนาวุธ (ballistic missile) คือขีปนาวุธซึ่งถูกนำวิถีในขั้นตอนแรกที่ถูกขับเคลื่อนด้วยกำลังเชื้อเพลิงก่อนที่ในขั้นตอนสุดท้ายจะทิ้งตัวลงตามแรงโน้มถ่วงของโลก ซึ่งตลอดการเดินทางจะมีการเคลื่อนที่ตามกฎกลศาสตร์ดั้งเดิม แตกต่างกับขีปนาวุธร่อน (cruise missile) ซึ่งนำวิถีด้วยหลักอากาศพลศาสตร์
ประเภทย่อย
[แก้]ขีปนวิทยา สามารถแตกออกมาเป็นสี่ประเภทได้ดังนี้:
- ขีปนวิทยาภายใน (Internal ballistics) ศึกษาการเคลื่อนที่ในขั้นตอนส่งแรงขับดันเพื่อเร่งความเร็ววัตถุ
- ขีปนวิทยาส่งผ่าน (Transition ballistics) ศึกษาการเคลื่อนที่เมื่อเข้าสู่ขั้นตอนปลอดแรงขับดัน
- ขีปนวิทยาภายนอก (External ballistics) ศึกษาเส้นทางการเคลื่อนที่ในระหว่างดำเนินเที่ยวบิน
- ขีปนวิทยาปลายทาง (Terminal ballistics) ศึกษาการเคลื่อนที่และผลกระทบเมื่อสิ้นสุดเที่ยวบิน
อ้างอิง
[แก้]- ↑ สถาบันวิชาการป้องกันประเทศ กองบัญชาการกองทัพไทย. พจนานุกรมศัพท์ทหาร อังกฤษ-ไทย ฉบับใช้ร่วมสามเหล่าทัพ[ลิงก์เสีย] หน้า 56