กิมห้วน
กิมห้วน (จินหฺวานซานเจี๋ย) 金環三結 | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ขุนพลของเบ้งเฮ็ก | |||||||||||||
ถึงแก่กรรม | ค.ศ. 225 | ||||||||||||
ชื่อภาษาจีน | |||||||||||||
อักษรจีนตัวเต็ม | 金環三結 | ||||||||||||
อักษรจีนตัวย่อ | 金环三结 | ||||||||||||
| |||||||||||||
ยุคในประวัติศาสตร์ | ยุคสามก๊ก |
กิมห้วน[a] มีชื่อในภาษาจีนกลางว่า จินหฺวานซานเจี๋ย (จีน: 金環三結; พินอิน: Jīnhuánsānjié) เป็นตัวละครในนวนิยายอิงประวัติศาสตร์จีนเรื่องสามก๊กในศตวรรษที่ 14 เป็นขุนพล (元帥 ยฺเหวียนชฺว่าย) ชนเผ่าลำมัน (南蠻 หนานหมาน) ใต้การบังคับบัญชาของเบ้งเฮ็กผู้เป็นมันอ๋อง (蠻王 หมานหวาง) หรือราชาแห่งชนเผ่าลำมันในภูมิภาคหนานจงทางตอนใต้ของมณฑลเอ๊กจิ๋ว
กิมห้วนเป็นตัวละครสมมติในนวนิยายสามก๊ก ไม่ปรากฏชื่อในบันทึกทางประวัติศาสตร์อย่างเป็นทางการ
ในนิยายสามก๊ก
[แก้]กิมห้วนปรากฏเป็นตัวละครในนวนิยายสามก๊กตอนที่ 87[b] ตามความในนวนิยายสามก๊ก เมื่อจูกัดเหลียงอัครมหาเสนาบดีแห่งรัฐจ๊กก๊กนำทัพจ๊กก๊กลงใต้เพื่อปราบกบฏในภูมิภาคหนานจง เบ้งเฮ็กมอบหมายให้กิมห้วนพร้อมด้วยสุนาและห้วยหลำนำทหารสามสาย สายละห้าหมื่นนายยกไปต้านทัพข้าศึก
ด้านขุนพลจ๊กก๊กอุยเอี๋ยนและเตียวจูล่งได้รับการกระตุ้นจากจูกัดเหลียงจึงนำกำลังห้าพันนายลอบไปโจมตีค่ายของกองกำลังชนเผ่าลำมันในเวลากลางคืน กิมห้วนที่ถูกโจมตีกะทันหันพบเข้ากับเตียวจูล่ง รบได้เพลงเดียวก็ถูกเตียวจูล่งแทงตกม้าตาย และถูกตัดศีรษะนำมามอบให้จูกัดเหลียง[2][1]
ดูเพิ่ม
[แก้]หมายเหตุ
[แก้]- ↑ สามก๊ก ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน) บรรยายความเมื่อกล่าวถึงกิมห้วนเป็นครั้งแรกว่า "ฝ่ายเบ้งเฮ็กครั้นรู้ว่าขงเบ้งยกทัพล่วงเข้ามาในแดน จึงให้หากิมห้วนเจ้าเมืองสำกิก สุนาเจ้าเมืองมิตอง ห้วยหลำเจ้าเมืองไหอำ สามคนนี้เข้ามาแล้วจึงว่า บัดนี้ขงเบ้งยกทัพล่วงเข้ามาถึงแดนเมืองเรา เราจะให้ท่านทั้งสามคนยกทัพออกไปรบเปนสามทาง กิมห้วนคุมทหารห้าหมื่นยกออกไปรับทางกลาง สุนาคุมทหารห้าหมื่นยกทัพออกไปรับทางข้างซ้าย ห้วยหลำคุมทหารห้าหมื่นยกออกไปตั้งรับทางข้างขวา ถ้าผู้ใดมีชัยชนะมาเราจะตั้งผู้นั้นให้เปนนายใหญ่"[1] ชื่อเมืองสำกิกและตำแหน่งเจ้าเมืองสำกิกไม่ปรากฏในนวนิยายสามก๊กต้นฉบับภาษาจีน คำว่าสำกิกนั้นตรงกับคำในภาษาจีนกลางว่าซานเจี๋ย (三結) ซึ่งแท้จริงแล้วส่วนหนึ่งในชื่อเต็มของกิมห้วนว่าจินหฺวานซานเจี๋ย
- ↑ ตรงกับสามก๊ก ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน) ตอนที่ 67[1]