การสอดแนมมวลชน
การสอดแนมมวลชน คือการสอดแนมชนิดที่แพร่หลายครอบคลุมประชากรทั้งหมดหรือครอบคลุมประชากรจำนวนมาก[1] รัฐบาลมักเป็นผู้สอดแนม โดยมากลอบทำ แต่ก็อาจทำโดยบริษัท ตามคำสั่งของรัฐบาลหรือทำด้วยตัวเอง การสอดแนมนั้นอาจชอบด้วยกฎหมายหรือไม่ก็ได้ และอาจจำเป็นต้องอาศัยการให้อำนาจจากศาลหรือหน่วยงานอิสระอื่นหรือไม่ก็ได้
การสอดแนมมวลชนมักอ้างความชอบธรรมว่าจำเป็นต้องทำเพื่อต่อต้านการก่อการร้าย ป้องกันไม่ให้เกิดความไม่สงบในสังคม รักษาความมั่นคงของชาติ ปราบปรามภาพโป๊เด็ก และปกป้องเด็ก
การสอดแนมมวลชนถูกวิพากษ์วิจารณ์อย่างกว้างขวางว่าละเมิดความเป็นส่วนตัว จำกัดสิทธิพลเมืองและสิทธิทางการเมือง และผิดกฎหมายในบางระบบกฎหมายหรือระบบรัฐธรรมนูญ มีความกลัวกันว่าการสอดแนมมวลชนที่เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ จะนำไปสู่รัฐเผด็จการ ที่ซึ่งผู้คิดต่างทางการเมืองจะถูกทำลายโดยปฏิบัติการต่อต้าข่าวกรอง รัฐดังกล่าวอาจเรียกว่า "รัฐสอดแนม" หรือ "รัฐตำรวจอิเล็กทรอนิกส์"
ใน พ.ศ. 2556 ปฏิบัติการสอดแนมมวลชนโดยรัฐบาลต่าง ๆ ของโลก[2] ถูกตั้งคำถาม หลังจากที่เอ็ดเวิร์ด สโนว์เดน เปิดเผยการสอดแนมระดับโลก รายงานข่าวจากเอกสารที่สโนว์เดนเปิดเผยให้กับสื่อหลายสำนักจุดประกายการโต้เถียงเกี่ยวกับเสรีภาพของพลเมืองและสิทธิในความเป็นส่วนตัวในยุคดิจิทัล[3]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "Mass Surveillance Technologies". Electronic Frontier Foundation. สืบค้นเมื่อ 15 September 2013.
- ↑
TATLOW, DIDI KIRSTEN (2013-06-28), U.S. Prism, Meet China\u2019s Golden Shield,
[...] a Beijing lawyer named Xie Yanyi filed a public information request with the police asking about China's own surveillance operations. [...] 'Most people were critical about the U.S. and supported Snowden.' [he said...] Then the discussion started shifting to take in China's own surveillance issues.
- ↑ Mark Hosenball and John Whitesides. "Reports on surveillance of Americans fuel debate over privacy, security". Reuters. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-11-08. สืบค้นเมื่อ 17 December 2013.
ลิงก์อื่น
[แก้]- "The State and Surveillance: Fear and Control" เก็บถาวร 2011-11-08 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, Didier Bigo and Mireille Delmas-Marty, La Clé des Langues, 23 September 2011, ISSN 2107-7029.
- "Against the collection of private data: The unknown risk factor". Hagai Bar-El on Security. 8 March 2012.