การวิเคราะห์แบบแท่งเทียนญี่ปุ่น
เทคนิคการวิเคราะห์แบบแท่งเทียนญี่ปุ่น (อังกฤษ: JAPANESE CANDLESTICK CHARTING TECHNIQUES)เป็นวิธีการวิเคราะห์ทางเทคนิควิธีหนึ่ง ซึ่งมีต้นกำเนิดมาจากประเทศญี่ปุ่น โดยมีประวัติย้อนหลังยาวนานมากกว่า 200 ปี นาย มุเนฮิสะ ฮอมมะ เป็นผู้พัฒนาคิดค้นแผนภูมิจากการศึกษาวิเคราะห์จิตวิทยาของคนในการซื้อขาย และกำหนดราคาข้าว
ฮอมมะได้เขียนไว้ในหนังสือ 2 เล่ม ชื่อ ซากาตะ เฮนโซ (SAKATA HENSO) และ โซบะ ซาไออิ โน เดน(SOBA SAIN NO DEN) ซึ่ง มร.สตีฟ นิสออน ได้นำไปแพร่หลายอย่างมากทางประเทศตะวันตก เมื่อประมาณเวลา 10 ปีผ่านไป ราวปี พ.ศ. 2525 กลุ่มประเทศตะวันตกทั้งหลายได้เห็นความมีประสิทธิภาพ กระทั่งเกิดความเชื่อมั่น จึงได้นำไปใช้วิเคราะห์ตลาดหุ้น ตลาดซื้อขายล่วงหน้า และตลาดออปชั่น เครื่องมือตัวนี้ได้มีบุคคลนำเข้ามาวิเคราะห์หุ้นในตลาดหุ้นไทย เมื่อ พ.ศ. 2530
รูปแบบการวิเคราะห์แบบแท่งเทียนญี่ปุ่น เป็นรูปแบบที่ประกอบขึ้นจากราคาเปิด ราคาปิด ราคาต่ำสุด และราคาสูงสุด และวิธีการวิเคราะห์หรือความหมายที่ได้จะง่ายและชัดเจน แผนภูมิแบบแท่งเทียนนี้ มีอยู่มากกว่า 50 แบบ[1] ด้วยรูปแบบที่บอกถึงการเปลี่ยนทิศทางใหม่ ที่มีความหมาย(MAJOR REVERSAL PATTERN)
- ↑ แบบ สนิปปิง ท็อป ,แบบชาฝเอ่น บัทท่อม เป็นต้น(เทคนิคการวิเคราะห์ : www.taladhoon.com)
 | บทความเศรษฐศาสตร์ การเงิน ธุรกิจ หรือ การค้านี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |