การระบาดของเอ็มพ็อกซ์ พ.ศ. 2567

การระบาดของเอ็มพ็อกซ์ พ.ศ. 2567
	ประเทศที่มีรายงานผู้ป่วยมากกว่า 10,000+ ราย ประเทศที่มีรายงานผู้ป่วย 1,000–9,999 ราย ประเทศที่มีรายงานผู้ป่วย 100–999 ราย ประเทศที่มีรายงานผู้ป่วย 1–99 ราย รอผลตรวจยืนยันผู้ป่วยในประเทศ ยังไม่มีรายงานยืนยันผู้ป่วยในประเทศ
โรค	เอ็มพ็อกซ์ (เคลด Ib)
สถานที่	แอฟริกากลาง, มีจำกัดในยุโรป และ เอเชียใต้
วันที่	กันยายน 2023 – ปัจจุบัน; (PHEIC: 14 สิงหาคม 2024 – ปัจจุบัน)
ผู้ป่วยยืนยันสะสม	14,654
เสียชีวิต	517

การระบาดของเอ็มพ็อกซ์สายพันธุ์ใหม่ในเคลด I^[1] เริ่มต้นขึ้นในแอฟริกากลางตั้งแต่เดือนกันยายน ค.ศ. 2023 เป็นอย่างน้อย^[2] ข้อมูลเมื่อเดือนสิงหาคม ค.ศ. 2024 รายงานว่ามีผู้ป่วยแล้วรวม 17,000 คน และยอดเสียชีวิตอยู่ที่ 517 ราย^[3] โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก^[4]

ในวันที่ 12 สิงหาคม ค.ศ. 2024 ศูนย์ควบคุมและป้องกันโรคแอฟริกาประกาศให้การระบาดของเอ็มพ็อกซ์ที่กำลังเพิ่มจำนวนขึ้นในแอฟริกาเป็นภาวะฉุกเฉินทางสุขภาพ ในเวลานั้นมียอดผู้เสียชีวิตจากโรคนี้รวม 517 ราย และยังเรียกร้องให้ประชาคมโลกมีส่วนร่วมในการควบคุมการระบาดของไวรัสนี้และให้การรักษาผู้ป่วย^[4]^[5] ACDC รายงานว่าอัตราการเสียชีวิตในการระบาดครั้งนี้อยู่ที่ 3–4% ซึ่งมากกว่าอัตราการเสียชีวิต 1% เดิมในการระบาดเมื่อปีก่อน^[4]

ในวันที่ 14 สิงหาคม ค.ศ. 2024 องค์การอนามัยโลกประกาศให้การระบาดนี้เป็นภาวะฉุกเฉินทางสาธารณสุขระหว่างประเทศ^[1]^[6]

ภูมิหลัง

ในเดือนพฤษภาคม 2022 องค์การอนามัยโลก (WHO) ได้ประกาศภาวะการระบาดของเอ็มพอกซ์จากไวรัสเคลดอื่นให้เป็นภาวะฉุกเฉินทางสุขภาพโลก โดยมียอดผู้ติดเขื้อสิริรวม 87,000 คน เสียชีวิต 140 ราย หลัง WHO ประกาศสิ้นสุดภาวะฉุกเฉินในเดือนพฤษภาคม 2023^[7]

รานงานผู้ติดเชื้อเอ็มพ็อกซ์เริ่มมีจำนวนสูงขึ้นอีกครั้งในสาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโกในเดือนกันยายน 2023 ถึง 2024 โดยศูนย์ควบคุมและป้องกันโรคแอริกา (ACDC) รายงานการเพิ่มขึ้นของยอดผู้ป่วยเอ็มกพ็อกซ์ 160% จากปีก่อน^[8]

ในเดือนเมษายน 2024 คณะนักวิจัยรายงานการค้นพบสายพันธุ์ย่อยใหม่ในเคลด I ของไวรัสเอ็มพ็อกซ์ในคามีตูกา เมืองเหมืองแร่ในจังหวัดคีวูใต้ของสาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก^[2]^[9] นักระบาดวิทยารายงานว่าสายพันธุ์ใหม่นี้ ซึ่งต่อมาเรียกว่า "เคลด Ib" หรือ "เคลด 1b" มีความสามารถในการแพร่กระจายได้รวดเร็วกว่าสายพันธุ์อื่น ๆ^[2] และตั้งทฤษฎีว่าสายพันธุ์นี้น่าจะเกิดการมิวเทชั่นของยีนจนเกิดการแพร่กระจายได้ง่ายขึ้นเนื่องมาจากที่ตั้งของเมืองคามีตูกาที่อยู่ห่างไกล ทำให้ไวรัสไม่สามารถแพร่กระจายผ่านทางสัตว์ที่เดิมทีมักใช้เป็นตัวกลางในการแพร่กระจาย^[2]

การแพร่ระบาด

ณ วันที่ 21 สิงหาคม 2024

จำนวนผู้ติดเชื้อและเสียชีวิต
ประเทศ	ติดเชื้อ^[10]^[11]	เสียชีวิต^[10]^[11]	หมายเหตุ
แอฟริกา
สาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก	17,800	584	^[12]^[a]^[12]^[b]
ไนจีเรีย	788	0
บุรุนดี	572	0
สาธารณรัฐแอฟริกากลาง	263	0	^[c]
สาธารณรัฐคองโก	146	1	^[d]
แคเมอรูน	35	2	^[e]
เคนยา	31	0	^[f]
โกตดิวัวร์	28	1
แอฟริกาใต้	24	3	^[13]
กานา	4	0
รวันดา	4	0
ยูกันดา	2	0
มาลาวี	1	0
เอเชีย
ปากีสถาน	3	0	^[14]
ไต้หวัน	3	0	^[15]
ฟิลิปปินส์	1	0	^[16]
ไทย	1	0	^[17]
ยุโรป
สวีเดน	1	0	^[18]
อเมริกาใต้
อาร์เจนตินา	1	0	^[19]
รวม	19,693	591