การพิชิตมะละกา

การพิชิตมะละกา
	ส่วนหนึ่งของ การล่าอาณานิคมของโปรตุเกสในนูซันตารา
	; ภาพวาดมะละกาโดยชาวโปรตุเกสใน ค.ศ. 1511 หลังการพิชิตเพียงไม่นาน
วันที่	21 ญุมาดัลเอาวัล ฮ.ศ. 917 หรือ 15 สิงหาคม ค.ศ. 1511
สถานที่	มะละกา (ปัจจุบันอยู่ในประเทศมาเลเซีย)2°12′20″N 102°15′22″E / 2.20556°N 102.25611°E
ผล	ชาวโปรตุเกสพิชิตรัฐมะละกา
คู่สงคราม
จักรวรรดิโปรตุเกส;	รัฐสุลต่านมะละกา
ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ
อาฟงซู ดึ อัลบูแกร์กึ	มะห์มุด ชาห์
กำลัง
ทหารโปรตุเกส 700 นาย; ทหารชาวมะละบาร์ 300 นาย เรือใบคาร์แร็ก 11 ลำ; เรือใบคาราเวล 3 ลำ; เรือแจวโบราณ 2 ลำ	ชาย 20,000 คน; ทหารปืนใหญ่ 2,000 หรือ 3,000 นาย; ช้างศึก 20 เชือก
ความสูญเสีย
เสียชีวิต 28 นาย	ไม่ทราบ

การพิชิตมะละกา (โปรตุเกส: conquista de Malaca; มลายู: Penaklukan Melaka) เกิดขึ้นเมื่ออาฟงซู ดึ อัลบูแกร์กึ ผู้ว่าการอินเดียของโปรตุเกส พิชิตเมืองมะละกาใน ค.ศ. 1511

เมืองท่ามะละกาควบคุมบริเวณช่องแคบมะละกาที่ซึ่งการค้าขายทางทะเลระหว่างประเทศจีนกับอินเดียกระจุกตัวหนาแน่น^[7] การยึดครองมะละกาเป็นผลจากแผนของพระเจ้ามานูแวลที่ 1 แห่งโปรตุเกสซึ่งทรงหมายมั่นจะเอาชนะชาวกัสติยาในตะวันออกไกลมาตั้งแต่ ค.ศ. 1505 และโครงการวางรากฐานที่มั่นคงในอินเดียของโปรตุเกสร่วมกับฮอร์มุซ, กัว และเอเดนของอัลบูแกร์กึเอง เพื่อควบคุมการค้าขายและขัดขวางการขนส่งของมุสลิมในมหาสมุทรอินเดีย^[8]

หลังออกเรือจากโคชินในเดือนเมษายน ค.ศ. 1511 แล้ว กองเรือโปรตุเกสจะไม่สามารถหันเรือกลับได้อีกเนื่องจากลมมรสุมพัดไปทางตรงข้าม หากภารกิจล้มเหลว ลูกเรือโปรตุเกสก็หมดหวังที่จะได้กำลังเสริมและจะไม่สามารถกลับไปยังฐานที่มั่นในอินเดียได้ นี่จึงเป็นการพิชิตดินแดนที่ไกลที่สุดในประวัติศาสตร์มนุษยชาติจนถึงสมัยนั้น^[9]

ดูเพิ่ม

อ้างอิง

↑ Bosworth, Clifford Edmund (2007). Historic cities of the Islamic world. BRILL. p. 317. ISBN 978-90-04-15388-2. สืบค้นเมื่อ 23 August 2011.
↑ van Gent, Robert Harry. "Islamic–Western Calendar Converter". Universiteit Utrecht. สืบค้นเมื่อ 23 August 2011.
↑ ^3.0 ^3.1 [1] Cartas de Afonso de Albuquerque, Volume 1, pp. 396–397
↑ [2] Cartas de Afonso de Albuquerque, Volume 1 p. 65
↑ ^5.0 ^5.1 Diffie, Winius, p. 256
↑ Diffie, Winius, p. 258
↑ The Cambridge History of the British Empire Arthur Percival Newton p. 11 [3]
↑ João Paulo de Oliveira e Costa, Vítor Luís Gaspar Rodrigues (2012) Campanhas de Afonso de Albuquerque: Conquista de Malaca, 1511 p. 13
↑ João Paulo de Oliveira e Costa, Vítor Luís Gaspar Rodrigues (2012) Campanhas de Afonso de Albuquerque: Conquista de Malaca, 1511 p. 7

บรรณานุกรม

Bailey W. Diffie, George D. Winius, Foundations of the Portuguese Empire, 1415–1580 (1977) ISBN 9780816608508

[Bosworth2007-1] Bosworth, Clifford Edmund (2007). Historic cities of the Islamic world. BRILL. p. 317. ISBN 978-90-04-15388-2. สืบค้นเมื่อ 23 August 2011.

[2] van Gent, Robert Harry. "Islamic–Western Calendar Converter". Universiteit Utrecht. สืบค้นเมื่อ 23 August 2011.

[books.google.pt-3] 3.0 ^3.1 [1] Cartas de Afonso de Albuquerque, Volume 1, pp. 396–397

[4] [2] Cartas de Afonso de Albuquerque, Volume 1 p. 65

[Diffie,_Winius,_p.256-5] 5.0 ^5.1 Diffie, Winius, p. 256

[6] Diffie, Winius, p. 258

[Newton-7] The Cambridge History of the British Empire Arthur Percival Newton p. 11 [3]

[8] João Paulo de Oliveira e Costa, Vítor Luís Gaspar Rodrigues (2012) Campanhas de Afonso de Albuquerque: Conquista de Malaca, 1511 p. 13

[9] João Paulo de Oliveira e Costa, Vítor Luís Gaspar Rodrigues (2012) Campanhas de Afonso de Albuquerque: Conquista de Malaca, 1511 p. 7

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]