การผัด
หน้าตา
การผัด (อังกฤษ: Stir frying) เป็นวิธีการทำอาหารในน้ำมันและไขมัน ซึ่งเป็นเทคนิกการทำอาหารซึ่งเกิดขึ้นเป็นเวลานานกว่า 2,500 ปีมาแล้ว[1] การผัดในอาหารไทยส่วนใหญ่ได้รับอิทธิพลจากอาหารจีน
อาหารไทยที่ปรุงด้วยการผัด
[แก้]มีหลายชนิด ได้แก่: [2]
- ผัดไฟแดง เป็นการผัดไฟแรงอย่างเร็วให้ผักสุกและยังคงสีเขียวไว้ได้ ผักที่นิยมนำมาผัดได้แก่ผักบุ้ง คะน้า ผักกูดและยอดฟักแม้ว เป็นต้น
- ผัดกะเพรา เป็นการผัดเนื้อสัตว์ชนิดต่าง ๆ กับพริกขี้หนูและกระเทียมโขลกรวมกันแต่งกลิ่นด้วยใบกะเพรา ปรุงรสด้วยน้ำมันหอย ซีอิ๊วขาว และน้ำตาลทรายเป็นหลัก ถ้าเป็นอาหารทะเล นิยมเพิ่มน้ำพริกเผาให้สีสวย
- ผัดพริกไทยดำ เป็นการผัดที่ใส่พริกไทยดำบุบ รสออกเค็มและเผ็ดร้อน นิยมผัดดับเนื้อสัตว์ที่มีกลิ่นแรง เช่น เนื้อวัว เนื้อนกกระจอกเทศและเนื้อปู
- ผัดเผ็ด มี 2 แบบคือผัดเผ็ดที่ใช้พริกสดและผัดเผ็ดที่ใช้น้ำพริกแกงเผ็ดถ้าใช้น้ำพริกแกงนิยมใส่กะทิหรือนม ส่วนผัดเผ็ดที่ใช้พริกสดจะคล้ายผัดกะเพรา เพียงแต่จะเพิ่มผักอื่น ๆ เช่นมะเขือเปราะ มะเขือพวง กระชาย ใบมะกรูด
- ฉู่ฉี่ เป็นผัดเผ็ดที่ใช้น้ำพริกแกงเผ็ดที่เพิ่มเครื่องเทศ นิยมใส่ใบกะเพราหรือใบมะกรูด ถ้าใส่น้ำมากจะเรียกแกงฉู่ฉี่[3]
- คั่วกลิ้ง เป็นอาหารผัดของภาคใต้ ผัดนำ้พริกแกงกับกะทิแล้วจึงใส่เนื้อสัตว์ ผัดให้น้ำแห้ง ใส่พริกไทย ใบมะกรูด กระชาย น้ำพริกแกงประกอบด้วย พริกขี้หนูสดหรือแห้ง เกลือ ข่า ตะไคร้ กระเทียม กระชาย ผิวมะกรูด กะปิ[4]
- ผัดฉ่า เป็นการผัดที่ใช้ไฟแรง ใช้พริกขี้หนู กระเทียม พริกไทย โขลกรวมกัน นิยมเพิ่มใบกะเพรา พริกไทยอ่อน ใบมะกรูดและกระชายเพื่อเพิ่มความเผ็ดและความหอม
- ผัดกะปิ ใช้หอมแดงและกะปิเป็นเครื่องปรุงหลัก แต่บางท้องถิ่นจะเพิ่มพริกไทย นิยมผัดกับหมูสามชั้นและหมึก
- ผัดโป๊ยเซียน เป็นอาหารผัดแบบจีน ใส่เครื่องปรุงทั้งหมด 8 อย่าง เครื่องปรุงที่นิยมใช้ ได้แก่ กุ้ง หมึก หมู วุ้นเส้น เซ่งจี๊ ตับ หมึกแช่ ไข่
อ้างอิง
[แก้]แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ การผัด