การประมาณภาวะน่าจะเป็นสูงสุด

การประมาณภาวะน่าจะเป็นสูงสุด หรือ การประมาณค่าควรจะเป็นสูงสุด (maximum likelihood estimation) หรือ วิธีภาวะน่าจะเป็นสูงสุด (method of maximum likelihood) ในทางสถิติศาสตร์ คือวิธีการประมาณค่าแบบจุดสำหรับพารามิเตอร์ของการแจกแจงความน่าจะเป็นของข้อมูล

${\begin{array}{lcl}X&\thicksim &f(X\mid \theta _{0})\\{\hat {\theta }}&=&\arg \max \limits _{\theta }L(\theta \mid X=x)=\arg \max \limits _{\theta }f(X=x\mid \theta )\end{array}}$

วิธีการนี้ได้รับการพัฒนาขึ้นโดยโรนัลด์ ฟิชเชอร์ ระหว่าง ปี 1912 ถึง 1922

มีการใช้กันอย่างแพร่หลายเมื่อพยายามอธิบายประชากรที่สร้างข้อมูลที่สังเกตได้ ในทางชีววิทยา เมื่อสร้างแผนภูมิวิวัฒนาการชาติพันธุ์ ตามแบบจำลองความน่าจะเป็นสำหรับการทดแทนข้อมูลโมเลกุล เช่น แถวลำดับของเบส หรือ กรดอะมิโน ยังใช้เป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพในการเลือกรูปร่างของต้นไม้ที่อธิบายข้อมูลได้อย่างน่าเชื่อถือที่สุด

ในสาขาการเรียนรู้ของเครื่อง การประมาณภาวะน่าจะเป็นสูงสุดได้ถูกนำมาใช้ในการเรียนรู้ของโครงข่ายประสาทเทียม