ข้ามไปเนื้อหา

การจัดการระบบวิจัย

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

การจัดการระบบวิจัย เป็นรูปแบบการจัดการระบบงานวิจัย ที่ประกอบด้วยองค์ประกอบที่หลากหลาย ได้แก่ หน่วยงานที่ทำหน้าที่ดูแลนโยบาย หน่วยงานที่ทำหน้าที่ดูแลทุนวิจัย หน่วยงานที่ทำหน้าที่ทำงานวิจัย หน่วยงานที่ทำหน้าที่จัดการทรัพย์สินทางปัญญาที่เกิดจากการวิจัย หน่วยงานที่ต้องการผลวิจัยเพื่อนำไปใช้ประโยชน์ หากมองในมุมมองที่กว้าง สาธารณชนทั้งหมดอยู่ในกลุ่มผู้ต้องการนำผลการวิจัยไปใช้ประโยชน์

องค์ประกอบแต่ละส่วนของระบบการวิจัยเป็นระบบที่คล้ายมีชีวิต (organic) จึงต้องการการจัดการเชิงระบบ เพื่อทำให้ระบบวิจัยมีวิวัฒนาการไปกับส่วนอื่นๆ ของสังคมอย่างสอดคล้องเกื้อกูลกัน

เป้าหมายของการจัดการระบบวิจัย

[แก้]

การจัดการระบบวิจัยมีเป้าหมายเพื่อ

  1. ขับเคลื่อนให้ระบบวิจัยมีความซับซ้อนยิ่งขึ้นเมื่อสังคมเพิ่มความซับซ้อนขึ้น
  2. ทำให้ระบบวิจัยเป็นส่วนหนึ่งของสังคม ฝังตัวแนบแนนอยู่ในสังคม และทำหน้าที่ขับเคลื่อนความเจริญอย่างมั่นคงของสังคม
  3. มีการสื่อสารระหว่างองค์ประกอบต่างๆ ของระบบ ในลักษณะ real time และมีการประสานงานกันอย่างแนบแน่น

กลไกของการจัดการ

[แก้]

ประกอบด้วยการปฏิบัติหน้าที่ (function) การจัดองค์กร (organization) ที่ทำหน้าที่รับผิดชอบ และระบบการสื่อสารระหว่างองค์กรที่รับผิดชอบการจัดการนโยบาย กับส่วนอื่นๆ ของระบบวิจัยทั้งหมด