ข้ามไปเนื้อหา

กวินทร์ ธรรมสัจจานันท์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก กวิน ธรรมสัจจานันท์)
กวินทร์ ธรรมสัจจานันท์
ข้อมูลส่วนตัว
ชื่อเต็ม กวินทร์ ธรรมสัจจานันท์
วันเกิด 26 มกราคม พ.ศ. 2533 (34 ปี)
สถานที่เกิด กรุงเทพมหานคร, ประเทศไทย
ส่วนสูง 1.84 เมตร (6 ฟุต 0 นิ้ว)
ตำแหน่ง ผู้รักษาประตู
สโมสรเยาวชน
2005–2006 โรงเรียนอัสสัมชัญธนบุรี
สโมสรอาชีพ*
ปี ทีม ลงเล่น (ประตู)
2006–2007 ราชประชา 16 (0)
2008–2018 เมืองทอง ยูไนเต็ด 247 (0)
2018–2022 โอฮา เลอเฟิน 27 (0)
2020ฮกไกโด คอนซาโดเล ซัปโปโระ (ยืมตัว) 0 (0)
2022การท่าเรือ (ยืมตัว) 6 (0)
2022–2024 เมืองทอง ยูไนเต็ด 13 (0)
ทีมชาติ
2008–2009 ไทย อายุไม่เกิน 19 ปี 11 (0)
2009–2014 ไทย อายุไม่เกิน 23 ปี 17 (0)
2010–2022 ไทย 69 (0)
2022 ไทย ซีเกมส์ 6 (0)
*นัดที่ลงเล่นและประตูที่ยิงให้แก่สโมสรเฉพาะลีกในประเทศเท่านั้น
ข้อมูลล่าสุด ณ วันที่ 16 มิถุนายน พ.ศ. 2567
‡ ข้อมูลการลงเล่นและประตูให้แก่ทีมชาติล่าสุด
ณ วันที่ 9 พฤษภาคม พ.ศ. 2565

กวินทร์ ธรรมสัจจานันท์ (ชื่อเล่น: ตอง เกิดวันที่ 26 มกราคม พ.ศ. 2533) เป็นอดีตนักฟุตบอลชาวไทย[1] โดยเล่นในตำแหน่งผู้รักษาประตู

กวินทร์ ได้มาร่วมทีมกับเอสซีจี เมืองทอง ยูไนเต็ด เมื่อปี พ.ศ. 2551 ซึ่งปีนั้น เมืองทอง ยูไนเต็ดได้เลื่อนชั้นมาเล่นในไทยพรีเมียร์ลีก กวินทร์สามารถแสดงทักษะจนได้เป็นแชมป์ฟุตบอลไทยลีกครั้งแรกของสโมสร กวินทร์สามารถเล่นตำแหน่งผู้รักษาประตูได้ดีกับสโมสร ทำให้ได้เล่นเป็นผู้รักษาประตูอย่างเต็มตัว

พ.ศ. 2556 ได้เปลี่ยนชื่อจาก "กวิน" มาเป็น "กวินทร์" จากคำแนะนำของพระมหาวุฒิชัย วชิรเมธี ภายหลังจากประสบเคราะห์ได้รับบาดเจ็บอยู่บ่อยครั้ง[2]

ในปี พ.ศ. 2557 ได้รับแต่งตั้งจากเกียรติศักดิ์ เสนาเมือง หัวหน้าผู้ฝึกสอนทีมชาติไทย ให้เป็นกัปตันทีมชุดเอเชียนเกมส์ 2014 ที่เมืองอินช็อน ประเทศเกาหลีใต้ [3] รวมถึงเป็นผู้ถือธงชาติไทยนำหน้าคณะนักกีฬาไทยในพิธีเปิดเอเชียนเกมส์ครั้งนั้น[4] และในปลายปีเดียวกัน เขาได้เป็นกัปตันทีมชุดใหญ่ที่คว้าแชมป์เอเอฟเอฟ ซูซูกิ คัพ 2014 แทนที่อดุล หละโสะ ซึ่งบาดเจ็บที่หัวเข่า

กวินทร์ เป็นผู้เล่นชาวไทยคนแรกที่ได้เล่นในเบลเจียนเฟิสต์ดิวิชัน เอ เป็นการลงเล่นให้กับโอฮา เลอร์เวิน พบกับ เซอร์เคิ่ล บรูช เมื่อวันที่ 10 เมษายน พ.ศ. 2564[5]

กวินทร์ ประกาศแขวนถุงมือ ในวันที่ 17 มิถุนายน พ.ศ.2567 ด้วยวัย 34 ปี[6] โดยนัดสุดท้ายของกวินทร์ คือ นัดชิงชนะเลิศไทยลีกคัพ ระหว่าง บีจี ปทุม ยูไนเต็ด พบกับเมืองทองยูไนเต็ด โดยเกมจบลงด้วยชัยชนะของบีจีปทุมที่ 1–0[7]

เกียรติยศ[แก้]

สโมสร[แก้]

ราชประชา
เมืองทอง ยูไนเต็ด

ทีมชาติ[แก้]

เครื่องราชอิสริยาภรณ์[แก้]

อ้างอิง[แก้]

  1. ปิดฉาก 17 ปี! "ตอง" กวินทร์ ธรรมสัจจานันท์ ประกาศแขวนถุงมือ
  2. สยามกีฬารายวัน. ปีที่ 29 ฉบับที่ 10436. วันอาทิตย์ที่ 29 กันยายน พ.ศ. 2556. หน้า 1
  3. ""ตอง" ปลื้ม "ซิโก้" วางใจมอบกัปตันลุย อชก". ผู้จัดการออนไลน์. 27 August 2014. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-05. สืบค้นเมื่อ 27 August 2014.
  4. ""กวินทร์"ถือธงนำทัพนักกีฬาไทย". เดลินิวส์. 3 September 2014. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-09-05. สืบค้นเมื่อ 7 September 2014.
  5. ไทยรัฐ: ประวัติศาสตร์แข้งไทย “กวินทร์” คนแรกลงเล่นลีกสูงสุดเบลเยียม
  6. "ปิดฉาก 17 ปี! "ตอง" กวินทร์ ธรรมสัจจานันท์ ประกาศแขวนถุงมือ". www.siamsport.co.th (ภาษาอังกฤษ). 2024-06-17.
  7. ballthai.night (2024-06-16). ""บีจี" เฮทดเจ็บ "มุ้ย" ยิงนาทีบาป เฉือน "กิเลนผยอง" 1-0 ซิวถ้วยลีกคัพสมัยแรก".
  8. ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่สรรเสริญยิ่งดิเรกคุณาภรณ์ ประจำปี ๒๕๕๗ เก็บถาวร 2022-05-27 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, เล่ม ๑๓๒ ตอนที่ ๑ ข หน้า ๓๐, ๙ มกราคม ๒๕๕๘

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]