กลุ่มอาการพลัมเมอร์–วินสัน
| กลุ่มอาการพลัมเมอร์-วินสัน | |
|---|---|
| ชื่ออื่น | Paterson–Brown–Kelly syndrome, Sideropenic dysphagia |
 | |
| เว็บที่หลอดอาหาร | |
| สาขาวิชา | วิทยาทางเดินอาหาร |
กลุ่มอาการพลัมเมอร์-วินสัน (อังกฤษ: Plummer–Vinson syndrome) เป็นโรคหายากที่ผู้ป่วยแสดงอาการกลืนยาก, ภาวะเลือดจางเหตุขาดเหล็ก, ลิ้นอักเสบ, มุมปากอักเสบ และ เว็บที่หลอดอาหาร[1] โดยทั่วไปสามารถรักษาพยุงอาการได้โดยการให้เหล็กเสริม
สมุฏฐานวิทยาของโรคยังไม่เป็นที่ชักเจน และโรคนี้เป็นโรคที่พบได้ยากมาก อย่างไรก็ตามมีการตั้งสมมติฐานว่าเกี่ยวข้องกับการได้รับสารอาหารที่เพียงพอ เนื่องจากในประเทศที่มีผู้ป่วยโรคนี้ลดลงมักปรากฏการได้ระบสารอาหารเพียงพอที่เพิ่มขึ้นในประชากรไปพร้อมกัน[1] อาการนี้มักพบในสตรีเพริเมโนพอส โรคนี้อาจเพิ่มความเสี่ยงการเกิดมะเร็งเซบล์สความัสของหลอดอาหาร และ ฟาริงซ์[1]
ชื่อของโรคตั้งตามแพทย์ชาวอเมริกัน เฮนรี สแตนลีย์ พลัมเมอร์ และศัลยแพทย์ชาวอเมริกัน พอร์เทอร์ เพลสลีย์ วินซัน[2][3][4] ในสหราชอาณาจักรบางทีเรียกโรคนี้ว่ากลุ่มอาหารพีเทอร์ซัน-เคลลี (Paterson-Kelly) หรือพีเทอร์ซัน-บราวน์ เคลลี (Paterson-Brown Kelly) ตามชื่อของ เดเรค บราวน์-เคลลี และ ดอนอลด์ รอส พัทเทอร์ซัน[1]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 Novacek G, Gottfried (2006). "Plummer-Vinson syndrome". Orphanet Journal of Rare Diseases. 1: 36. doi:10.1186/1750-1172-1-36. PMC 1586011. PMID 16978405.
- ↑ synd/1777 ใน Who Named It?
- ↑ H. S. Plummer. Diffuse dilatation of the esophagus without anatomic stenosis (cardiospasm). A report of ninety-one cases. Journal of the American Medical Association, Chicago, 1912, 58: 2013-2015.
- ↑ P. P. Vinson. A case of cardiospasm with dilatation and angulation of the esophagus. Medical Clinics of North America, Philadelphia, PA., 1919, 3: 623-627.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]| การจำแนกโรค | |
|---|---|
| ทรัพยากรภายนอก |