เขื่อนบางลาง
| เขื่อนบางลาง | |
|---|---|
 แม่น้ำปัตตานี มองทางเขื่อน | |
  ที่ตั้งของเขื่อนในประเทศไทย | |
| ประเทศ | ประเทศไทย |
| ที่ตั้ง | อำเภอบันนังสตา, จังหวัดยะลา |
| พิกัดภูมิศาสตร์ | 6°9′23″N 101°16′25″E / 6.15639°N 101.27361°E |
| วัตถุประสงค์ | หลายวัตถุประสงค์ |
| สถานะ | ดำเนินการ |
| เริ่มการก่อสร้าง | กรกฎาคม ค.ศ. 1976[1] |
| วันที่เปิดดำเนินการ | 27 กันยายน ค.ศ. 1981 |
| มูลค่าการก่อสร้าง | 133.13 ล้านดอลลาร์สหรัฐ[2] |
| เจ้าของ | การไฟฟ้าฝ่ายผลิตแห่งประเทศไทย |
| เขื่อนและทางน้ำล้น | |
| ชนิดของเขื่อน | เขื่อนดินถม |
| ปิดกั้น | แม่น้ำปัตตานี |
| ความสูง (ฐานราก) | 85 m (279 ft) |
| ความยาว | 430 m (1,410 ft) |
| ระดับความสูงที่สันเขื่อน | 120 m (390 ft)[2] |
| ความกว้าง (สันเขื่อน) | 10 m (33 ft) |
| อ่างเก็บน้ำ | |
| อ่างเก็บน้ำ | อ่างเก็บน้ำบางลาง |
| ปริมาตรกักเก็บน้ำ | 1,420,000,000 m3 (5.0×1010 cu ft) |
| พื้นที่กักเก็บน้ำ | 2,080 km2 (800 sq mi) |
| ชนิดของเขื่อน | F |
| โรงไฟฟ้า | |
| ผู้ดำเนินการ | การไฟฟ้าฝ่ายผลิตแห่งประเทศไทย |
| กังหันน้ำ | 3 x 24 เมกะวัตต์ กังหันฟรานซิส |
| กําลังการผลิตติดตั้ง | 72 เมกะวัตต์ |
| กำลังผลิตรายปี | 200 กิโลวัตต์ชั่วโมง |
เขื่อนบางลาง หรือ เขื่อนปัตตานี เป็นเขื่อนไฟฟ้าพลังน้ำหลายวัตถุประสงค์ในอำเภอบันนังสตา จังหวัดยะลา, ประเทศไทย[1] เป็นเขื่อนหลายวัตถุประสงค์แห่งแรกในภาคใต้ โดยกักเก็บน้ำจากแม่น้ำปัตตานี ทำให้เกิดอ่างเก็บน้ำบางลาง ตัวเขื่อนและโรงไฟฟ้าถูกพัฒนาเป็นส่วนหนึ่งของปัตตานีโปรเจกต์[2]
รายละเอียด[แก้]
เขื่อนบางลางเป็นเขื่อนหินถมที่ยาว 430 เมตร และสูง 85 เมตร อ่างเก็บน้ำมีความจุสูงสุดอยู่ที่ 1,420,000,000 ลูกบาศก์เมตร ในพื้นที่กักเก็บน้ำ 2,080 ตารางกิโลเมตร[1]
ตัวเขื่อนมีวัตถุประสงค์หลายประการ เช่น ผลิตไฟฟ้า, ชลประทาน, ป้องกันน้ำท่วม, การประมง และกิจกรรมนันทนาการ[2]
โรงไฟฟ้า[แก้]
ตัวโรงไฟฟ้ามีหน่วยพลังน้ำกังหันฟรานซิส 3 อัน แต่ละอันมีความจุ 24 เมกะวัตต์[3] ส่วนโครงการไฟฟ้าพลังน้ำขนาดเล็กในบริเวณใกล้เคียงที่บ้านสันติมีความจุ 1.275 เมกะวัตต์ และเป็นส่วนหนึ่งของปัตตานีโปรเจกต์ รวมพลังงานทั้งปีได้ 200 กิโลวัตต์ชั่วโมง[2]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 1.2 "Bang Lang Dam". Electrictity Generating Authority of Thailand (EGAT). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-12-01. สืบค้นเมื่อ 28 June 2020.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 Martin Wieland; Qingwen Ren; John S. Y. Tan (23 November 2004). New Developments in Dam Engineering: Proceedings of the 4th International Conference on Dam Engineering, 18-20 October, Nanjing, China. CRC Press. pp. 180–181. ISBN 978-0-203-02067-8. สืบค้นเมื่อ 2 July 2014.
- ↑ "Electro-Mechanical Works – Guidelines for selection of Turbine and Governing System for SHP" (PDF). Standards/Manuals/ Guidelines for Small Hydro Development. Alternate Hydro Energy Center Indian Institute of Technology Roorkee. p. 70. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2017-10-31. สืบค้นเมื่อ 3 July 2014.