แทกเย
ในอิหร่าน แทกเย (เปอร์เซีย: تکیه, อักษรโรมัน: takye[1]) เป็นคำที่โดยทั่วไปใช้หมายถึงฮุซัยนียะฮ์ (หรือในภาษาเปอร์เซียเรียกว่า โฮเซย์นีเย) ซึ่งคือสิ่งปลูกสร้างสำหรับมุสลิมชีอะฮ์รวมตัวสำหรับการร่ำไห้แห่งมุฮัรร็อมหรือคือการไว้อาลัยฮุซัยน์ อิบน์ อะลี[2][3][4] ในบางแทกเยยังอาจมี ซัยหนับบียะฮ์ (zaynabiyya หรือ zeynabiyeh) ซึ่งระลึกถึงพี่/น้องสาวของฮุสซัยน์ ซัยหนับ บินต์ อะลี[5] หรือมี อับบัสสียะฮ์ (abbasiyya หรือ abbasiyeh) ตามลูกพี่ลูกน้องของฮุสซัยน์ อับบัส อิบน์ อะลี ดังเช่นที่แทคเยโมออเวโนลโมล์ก[6] แทคเยสามารถพบได้ทั่วไปในประเทศอิหร่าน[7]
ในภาษาเปอร์เซียเดิม คำว่า แทคแย (takya) ในทางศาสนาหมายถึงสถานที่รวมตัวของชาวศูฟีย์ (ซึ่งเรียกว่า تکیهنشین takya-nishīn หรือ تکیهدار takya-dār) หลังราชวงศ์ซาฟาวิดรับชีอะฮ์เข้ามาเป็นศาสนาประจำอิหร่าน แทคแยทั้งหมดได้แปรสภาพมาเป็นฮุซัยนียะฮ์แทน[8]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Hayyim, Sulayman (1934). "تکیه". New Persian-English Dictionary. Vol. 1. Teheran: Librairie-imprimerie Béroukhim. p. 469.
- ↑ Juan Eduardo Campo (1 January 2009). Encyclopedia of Islam. Infobase Publishing. pp. 318–. ISBN 978-1-4381-2696-8.
- ↑ Chelkowski, Peter. "TAʿZIA". www.iranicaonline.org. สืบค้นเมื่อ 5 October 2015.
- ↑ "تکیه در تهران". สืบค้นเมื่อ 5 October 2015.
- ↑ Encyclopedia of Islam. 2009. p. 320.
- ↑ Zulfikar Hirji (2010). Diversity and Pluralism in Islam.
- ↑ "The lucrative business of mourning in Iran". สืบค้นเมื่อ 5 October 2015.
- ↑ محمد صادق محمد الكرباسي (2019). معجم المشاريع الحسينيّة - الجزء الثالث: دائرة المعارف الحسينية (ภาษาอาหรับ).
بناء الحسينية كان حديث العهد بإيران، وأما التكايا فكانت معروفة ومنتشرة في أنحاء إيران وكانت تقام فيها بعض الشعائر الحسينية أيضا قبل أن تنتقل إلى الحسينيات التي تخصصت بالشعائر الحسينية.
