พีแคน
(เปลี่ยนทางจาก Pecan)
| พีแคน | |
|---|---|
| |
| การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ | |
| อาณาจักร: | Plantae |
| ไม่ได้จัดลำดับ: | Angiosperms |
| ไม่ได้จัดลำดับ: | Eudicots |
| ไม่ได้จัดลำดับ: | Rosids |
| อันดับ: | Fagales |
| วงศ์: | Juglandaceae |
| สกุล: | Carya |
| สปีชีส์: | C. illinoinensis |
| ชื่อทวินาม | |
| Carya illinoinensis (Wangenh.) K.Koch | |
| |
| การกระจายพันธุ์ของ Carya illinoinensis | |
| ชื่อพ้อง | |
| |
พีแคน (อังกฤษ: pecan; ชื่อวิทยาศาสตร์: Carya illinoinensis) เป็นพืชในวงศ์ค่าหด (Juglandaceae) มีถิ่นกำเนิดในเม็กซิโกและทางตอนใต้ของสหรัฐ[1][2] คำว่า pecan ในภาษาอัลกอนควิน (Algonquin) แปลว่า "ผลไม้ที่ต้องใช้หินกะเทาะเปลือก"[3]
พีแคนเป็นไม้ยืนต้นผลัดใบ สูงประมาณ 20-40 เมตร ใบเรียงสลับแบบขนนก มีใบย่อย 9-17 ใบ ผลเป็นผลแบบดรุป (ผลที่มีเมล็ดแข็ง) ซึ่งสามารถรับประทานได้ทั้งแบบสดและนำไปแปรรูป
ประโยชน์
[แก้] | |
| คุณค่าทางโภชนาการต่อ 100 grams | |
|---|---|
| พลังงาน | 2,889 กิโลจูล (690 กิโลแคลอรี) |
13.86 | |
| แป้ง | 0.46 |
| น้ำตาล | 3.97 |
| ใยอาหาร | 9.6 |
71.97 | |
| อิ่มตัว | 6.18 |
| ไม่อิ่มตัวมีพันธะคู่เดี่ยว | 40.801 |
| ไม่อิ่มตัวมีพันธะคู่หลายคู่ | 21.614 |
9.17 | |
| วิตามิน | |
| วิตามินเอ | (0%) 29 μg17 μg |
| วิตามินเอ | 56 IU |
| ไทอามีน (บี1) | (57%) 0.66 มก. |
| ไรโบเฟลวิน (บี2) | (11%) .13 มก. |
| ไนอาซิน (บี3) | (8%) 1.167 มก. |
(17%) 0.863 มก. | |
| วิตามินบี6 | (16%) 0.21 มก. |
| โฟเลต (บี9) | (6%) 22 μg |
| วิตามินซี | (1%) 1.1 มก. |
| วิตามินอี | (9%) 1.4 มก. |
| วิตามินเค | (3%) 3.5 μg |
| แร่ธาตุ | |
| แคลเซียม | (7%) 70 มก. |
| เหล็ก | (19%) 2.53 มก. |
| แมกนีเซียม | (34%) 121 มก. |
| แมงกานีส | (214%) 4.5 มก. |
| ฟอสฟอรัส | (40%) 277 มก. |
| โพแทสเซียม | (9%) 410 มก. |
| โซเดียม | (0%) 0 มก. |
| สังกะสี | (48%) 4.53 มก. |
| องค์ประกอบอื่น | |
| น้ำ | 3.52 |
| ประมาณร้อยละคร่าว ๆ โดยใช้การแนะนำของสหรัฐสำหรับผู้ใหญ่ แหล่งที่มา: USDA FoodData Central | |
ในพีแคนมีไขมันมากกว่า 70 เปอร์เซ็นต์[4] อุดมไปด้วยแมงกานีส และเป็นแหล่งของโปรตีนและไขมันไม่อิ่มตัว พีแคนเป็นส่วนผสมในขนมหลายชนิด เช่น พาย คุกกี้ หรือบราวนี่ ในทางการแพทย์ พีแคนสามารถลดโอกาสการเป็นนิ่วในถุงน้ำดีในผู้หญิง[5] และช่วยลดระดับคอเลสเตอรอลได้[6]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "Carya illinoinensis (Wangenh.) K. Koch". Germplasm Resources Information Network. United States Department of Agriculture. 2007-10-29. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-05-08. สืบค้นเมื่อ 2009-10-15.
- ↑ Flora of North America: Carya illinoinensis
- ↑ "History of Pecans - National Pecan Shellers Association". Ilovepecans.org. สืบค้นเมื่อ 2010-06-03.
- ↑ "pecan : Encyclopedia : Food Network - Food Terms Encyclopedia". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-05-19. สืบค้นเมื่อ 2015-05-04.
- ↑ "Frequent nut consumption and decreased risk of cholecystectomy in women - Tsai et al. 80 (1): 76 - American Journal of Clinical Nutrition". Ajcn.org. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-03-13. สืบค้นเมื่อ 2010-06-03.
- ↑ "LLUAHSC - Spring 2002 Newscope". Llu.edu. 2009-06-01. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-03-13. สืบค้นเมื่อ 2010-06-03.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ พีแคน
ข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับ Carya illinoinensis ที่วิกิสปีชีส์- Nutrition Facts and Analysis for Nuts, pecans - Nutrition Data
 | บทความพีชนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |