มะซาเรกายด์
| มะซาเรกายด์ | |
|---|---|
مزارِ قائد | |
 | |
 | |
| ข้อมูลทั่วไป | |
| สถานะ | เปิดใช้งาน |
| ประเภท | อนุสรณ์ศพ |
| สถาปัตยกรรม | มอเดิร์น |
| ที่ตั้ง | การาจี แคว้นสินธ์ ประเทศปากีสถาน |
| พิกัด | 24°52′31″N 67°02′27″E / 24.875354°N 67.040835°E |
| เริ่มสร้าง | 31 กรกฎาคม 1960 |
| พิธีเปิด | 18 มกราคม 1971 |
| ลูกค้า | รัฐบาลปากีสถาน |
| ความสูง | 43 เมตร (141 ฟุต) |
| ข้อมูลทางเทคนิค | |
| พื้นที่แต่ละชั้น | 3,100 ตารางเมตร (33,000 ตารางฟุต) |
| การออกแบบและการก่อสร้าง | |
| สถาปนิก | ยะห์ยา เมอร์ชานท์ |
มะซาเรกายด์ (อูรดู: مزارِ قائد; Mazar-e-Quaid) หรือ อุนสรณ์ศพจินนาห์ หรือ อนุสรณ์สถานแห่งชาติ เป็นสถานที่ไว้ศพของมุฮัมมัด อะลี จินนาห์ บิดาแห่งชาติของปากีสถาน ตั้งอยู่ในนครการาจี แคว้นสินธ์ ประเทศปากีสถาน ออกแบบในทศวรรษ 1960s ด้วยสถาปัตยกรรมมอเดิร์น ก่อสร้างแล้วเสร็จในปี 1971 ปัจจุบันมีสถานะเป็นหนึ่งในจุดหมายตาและสถานที่ท่องเที่ยวที่สำคัญของนครการาจี[1] ในหมู่อาคารของอนุสรณ์ศพยังเป็นที่ไว้ศพของบุคคลอื่น ๆ ได้แก่ น้องสาวของจินนาห์ ฟะติมะ จินนาห์ ผู้ได้สมญามารดาชองชาติ, ลิยากาต อะลี ข่าน นายกรัฐมนตรีปากีสถานคสที่หนึ่ง, นุรุล อะมีน นายกรัฐมนตรีปากีสถานคนที่แปด และ สรทาร อับดุร รับ นิชตาร์ สมาชิกสันนิบบาตมุสลิมจากเปศวาร์
เมื่อครั้นจินนาห์เสียชีวิตในปี 1948 ร่างของเขาถูกฝังไว้ใต้แผ่นหินอ่อนบนฐาน ด้านหน้าเป็นบันไดหินอ่อน[2][3] ในปี 1952 มีการสร้างโดมครอบ รวมถึงมีตู้เก็บวัตถุส่วนตัวยางส่วนของเขาบนผนัง[4] ฟะติมะ จินนาห์ และคณะได้รับจดหมายร้องเรียนจากชาวปากีสถานมากมายถึงสภาพที่ดูน่าเศร้าของสุสานจินนาห์ แนวคิดการสร้างอนุสรณ์ขนาดใหญ่เพื่อไว้ศพจินนาห์จึงเกิดขึ้น[4] และในปี 1957 รัฐบาลได้จัดการประกวดการออกแบบอนุสรณ์ศพขึ้นในระดับนานาชาติ[5] แต่ท้ายที่สุด ฟะติมะ ได้ว่าจ้างให้ยะห์ยา เมอร์ชานท์[6] สถาปนิกชาวบอมเบย์ มิตรสหายของจินนาห์ มาออกแบบแทน[3]
อาคารออกแบบโดยได้รับแรงบันดาลใจมาจากอนุสรณ์ศพซามานิฮ์ในบูฆอรอ ประเทศอุซเบกิสถาน (สร้างเมื่อ ค.ศ. 892 - 943) โดยใช้สถาปัตยกรรมมอเดิร์นซึ่งนิยมในสมัยทศวรรษ 1960 - 1970
อ้างอิง
[แก้]- ↑ http://www.tourism.gov.pk/karachi_sindh.html เก็บถาวร 2016-12-06 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, Mazar-e-Quaid on Pakistan Tourism Development Corporation website, Retrieved 8 April 2016
- ↑ Manekshah, Farida J. (2016). Memory of Beheram (ภาษาอังกฤษ). eBook Versions. ISBN 978-1843964339.
- ↑ 3.0 3.1 Yusuf, Shundana (June 2001). "Monument Without Qualities" (PDF). Massachusetts Institute of Technology.
- ↑ 4.0 4.1 Rajani, Shahana; Rajani, Shayan (May 2016). "Making Karachi". www.tanqeed.org (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). Tanqeed. สืบค้นเมื่อ 2020-04-10.
- ↑ Herrle, Peter; Wegerhoff, Erik (2008). Architecture and Identity (ภาษาอังกฤษ). LIT Verlag Münster. ISBN 978-3825810887.
- ↑ Martyris, Nina (17 June 2005). "A Jinnah mausoleum in Mumbai?". The Times of India. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 August 2011. สืบค้นเมื่อ 26 March 2012.